Nefesten*
Kalbim hızla çarpıyordu eğer vedat geldiyse tahiri yaşatmazdı bu yüzden hemen tahiri kapının arkasına saklamaya çalıştım ama olmadı koskoca adam sığmadı kapının arkasına ve kapı açıldı
Y:anne?
Derin bi oh çektim çok şükür gelen vedat değildi hemen yiğite döndüm
N:efendim annecim
Y:hadi kaçalım
Büyük ihtimalle yiğit tahiri görmemişti yoksa kimsenin önünde bundan bahsetmezdi
N:oğlum hadi sen odaya git ben geliyorum
Tahirin duymasını istemiyordum eğer vedatın yaptıklarını öğrenirse olacakları ben bile düşünemiyordum
N:yiğit neyi bekliyorsun bitanem?
Y:tamam gittim
Diyip gitti yiğit. O gider gitmez tahir beni kolumdan tutup soru sormaya başladı
T:ne diyor bu çocuk nereye kaçıyorsunuz?daha önemlisi niye kaçıyorsunuz?
Ben tahirin yüzüne bakmıyordum neden kacıyorduk biz?bir bilsen delirirsin ben bunları düşünürken tahir yeniden konuşmaya başladı
T:nefes!?
Tam konuşucaktım ki bu sefer gerçekten vedatın sesini duydum duyar duymaz kapıyı kilitledim tahir soran gözlerle bana bakıyordu tam konuşucaktı ki elimle ağzını kapattım tabi boyu benden daha uzun olduğu için biraz geriye doğru gitti ve nerdeyse yüzlerimiz birbirine değicekti tahir bana bakıyordu ben tahire vedatın sesi gittikçe yaklaşıyordu vedat kapıyı açmaya çalıştı ama kilitliydi açamayınca konuşmaya başladı
V:nefes hayatım hadi gel yemek yiycez herkes seni bekliyor o şerefsiz dışında
Şerefsiz diye bahsettiği kişi tahir olmalıydı ki tahir çok sinirlendi az kalsın kapıyı açacaktı ama açamadı çünkü tahirin sırtına çıkıp ağzını tekrar kapattım vedat tekrardan konuşmaya başladı.
V:nefes hadi çik hayatım hem bak misafirkerimiz var diye cezanı erteledim
Tahir daha da meraklandı şimdi bu ceza olayını nasıl anlatıcaktım
V:NEFESS!
Vedat bana bağırınca tahir elimden kurtulmayı başardı ve kapıyı açıp dışarı çıktı ben içeride bekledim
Tahirden*
Vedat bağırınca dayanamadım ve çıktım dışarı nasıl bağırabilirdi benim nefesime ben onu sevmeye bile kıyamazken o bağırıyordu belliydi nefes benden bi şey saklıyor ama bunu kendisi asla söylemez bende vedata sorardım
T:ne cezası? Kime bağrıyorsun lan sen şerefsiz
Diyip vedata kafa attım onu neden dövdüğümü bilmiyordu ama bu benim umrumda değildi
V:yeter be
Diyip bana bi yumruk attı ben karşılık vermezsem olmaz biz kavga ederken merdivenlerden bi çocuk indi nefesin oğluydu galiba yigitti adı onu görünce durdum yiğiti incelemeye başladım sevdigim kadının oğlu nasıl bi çocuk olur diye merak etmiştim hep şimdi capcanlı karşımda ama ben bakamıyorum çünkü o benim oğlum değil... Hayallerimde nefesle benim oğlum vardı nefesle başka birinin oğlu değil çocuğa tekrardan baktım o kadar masum bakıyordu ki kahverengi gözleriyle aynı nefes gibi bakıyordu konuşmaya başladı çocuk
Y:annem?
Biz cevap vermeyince çocuk tekrardan sordu
Y:annem nerde?
V:oğlum hadi gek yukarı çıkalım
Y:bırak beni ben senin oğlun değilim
V:hadi yürü yürü deyip çocuğu yukarı çıkardı bi şey diyemedi çünkü o onun oğluydu vedatlar yukarı çıkınca bende hemen nefesin yanına girdim ama kapı açılmıyordu nefese seslendim
T:nefes nerdesin aç kapıyı
Ses gelmedi tekrardan seslendim
T:nefes açsana şunu
İçeri baktım ışık kapalıydı ve içerden derin derin nefes alıp verme sesleri duymaya başladım
T:has siktir (küfür için çok sorry)
Ben bunu nasıl unutmuştum nefesin klostrofobisi vardı hemen kapıyı açmaya çalıştım ama açılmadı yeniden nefese seslendim
T:nefes beni duyuyor musun bak eğer duyuyorsan kapıya iki kez tıkla
10 saniye sonra tıklama sesi geldi az da olsa rahatlamıştım nasıl unutmuştum sevdiğim kadının en büyük korkusunu kafamı kapıya yaslayıp sessizce konuşmaya başladım
T:nefes... Özür dilerim
İçerden hiç bi hareket gelmedi bi süre sonra nefesin sesi geldi sanki son kez konuşur gibi
N:tahir...
