Loving all of you

CHAPTER ONE

This chapter is
Dedicated to Zyckem Lascuña
Hi mah friend ^•^

"Cheers to Ms. Lascuña! for her successful operation and for her second year in this field!" sigaw ng isang Doktor. Agad namang inangat ng ibang Doktor at iilang nurses ang mga baso nilang may lama'ng wine

"Congratulations iha,hindi ako nagkamali sa pagpili sa'yo, you did a great job and that's much more than excellent para sa isang tulad mo na nagsisimula pa lang pero umaangat na sa field na ito" papuri sa kaniya ng isang Doktor. Ang Doktor na pinaka tinitingala niya,si Doktora Sally. Ngumiti siya at itinaas ang baso niya. Pulling herself back to maintain her perfect poise in front of her idol.

"Thanks Doc , cheers..." Gagad niya at muling nagtama ang mga baso nilang kinapalolooban ng isang mamahaling wine.

She's a bit dizzy while driving, heading back to her very own house. Marami silang nainom kaya pasado alas dose na siyang nakauwi, thank God hindi mababa ang tolerance niya sa alak. Well, she's a very well trained drunken master by the way. Agad siyang umakyat patungo sa kwarto niya at diretsong pumasok sa banyo. Pagkatapos niyang maghilamos at magsipilyo ay pabagsak siyang humiga sa kama, sapo ang sentido niya.

Ilang minuto'ng nanaig ang katahimikan sa kwarto niya at maya maya'y napahawak ang dalaga sa kaniyang dibdib, sa bandang puso.

"Tang inang puso 'to,sumasakit na naman" usal ng dalaga habang pinapalo palo ang kaniyang dibdib sa bandang puso

"Fuck this body organs! magkaiba na naman ang response, tin-raydor na nga ako't lahat lahat nagta-traydoran pa kayo...tumulo naman kayo mga luha, tang ina oh! nag sikip sikip na ng dibdib ko..." sambit ng dalaga habang pinapalo palo pa rin ang bandang puso. Nahinto siya sa pagpalo sa dibdib niya at blangko ang mukhang napatitig sa kisame

"Panibagong pagbubuhat na naman bukas...pagbubuhat ng sakit sa dibdib" bulong niya sa sarili at mahinang natawa

"Mababaliw na ako sa sakit..." Humihikab niyang usal kasabay ng pagsuko ng talukap ng kaniyang mga mata...

______________________________________

NAKAPIKIT na inabot ng kamay ng dalaga ang kaniyang cellphone nang marinig sa ikatlong pagkakataon ang pag ring nito

"Doctor Zyana Lascuña speaking" tila halinghing na bungad niya sa kabilang linya. Nakapikit pa rin ang mga mata ng dalaga pero ramdam niya ang pagtatagpo ng mga kilay niya. For fuck's sake ang aga aga pa! can't this fucking person wait until eight?!

"Miss Lascuña! Where are you?! nakalimutan mo na bang may meeting tayo ngayon?! for Christ sake! You should be here twenty minutes earlier than the exact meeting time! and goodness gracious! ten minutes na lang magsisimula na ang meeting! Mister Perez is already in his wa------"
agad na napabalikwas sa pagkakahiga ang dalaga nang maalala nito ang kaniyang appointed meeting. Tang inang fucking sheettt!. Agad na nagtungo ang dalaga sa banyo at dali daling naligo. Pagkatapos maligo ay agad siyang kumuha ng damit hindi lingid sa kaalaman niya. Bahala na si Eva!

She wore her high waist jeans and a random picked clothes,she didn't bother to give a glance on her shirt!, sinuot niya ang kaniyang rubber shoes at dali daling hinila ang lab coat niyang nakasampay pa sa sofa at walang ano-anong pinaharurot ang kotse patungong hospital.

"Oh shit! I'm fucking late!" singhal niya sa sarili at malalaki ang hakbang na nagtungo sa conference room.

SHE recklessly opened the door and  full shame coated her whole system when a huge crowd gave her an accusing and unbelievable look, halos hilingin niyang kainin na lang siya ng lupa nang nakataas ang kilay na nakatingin sa kaniya ang isang lalakeng may katandaan na, he's probably around 50's, si Mr. Perez--- a big time doctor from taguig. Shit!. She smiled awkwardly in front of them and greeted them with her whole fake and shameful smile