"ဖိုးကစ္ေလးေရ..မန္မန္းစားမယ္....လာလာ.....ေဟာဟဲ..ေဟာဟဲ..."
ေနဘုန္းခတစ္ေယာက္ အေမားပင္စိူ႔ခ်င္သလိုလို..ဟူး..ကေလးထိန္းရတာလည္းမလြယ္ပါလားေနာ္လို႔သာညည္းညဴေနမိတယ္...ဖိုးကစ္ေလးက..ေလးဘက္ေထာက္ကေလးဆိုေပမယ့္...ကေလးပီပီ..အရမ္းေဆာ့တတ္တယ္ေလ..အခုလဲ...ထမင္းေကြၽးမို႔လိုက္ဖမ္းေနရတာေမားေနၿပီ...လက္ေတာ့ထဲမွာလဲ..လုပ္လက္စအလုပ္ကမၿပီးေသး...သီရိတို႔သီဟတို႔ရဲ႕အကူအညီနဲ႔..သူတို႔အလုပ္ရခဲ့ပါတယ္..ေနဘုန္းခကေတာ့...အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ေက်ာင္းၿပီးထားတာဆိုေတာ့...မအေဆာက္အဦး..ဒီဇိုင္းပံုစံေတြအတြက္...အလုပ္ရခဲ့တယ္..ဒါေၾကာင့္..သူ႔အလုပ္က..ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔မခြာျဖစ္...မင္းသခင္ကေတာ့..သူဝါသနာပါရာ..ဒီဇိုင္နာအလုပ္အတြက္...အခုဆိုရင္...ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာအလုပ္ဝင္ၿပီးႀကိဳးစားေနသူပါေလ...
"သားေရ..ဖိုးကစ္...မေျပးပါနဲ႔ေတာ့ကြာ...မန္းမန္စားမယ္ဟ..မင္းအိပ္မွ ငါလည္းအလုပ္ဆက္လုပ္လို႔ရေတာ့မွာ..ဒီဇိုင္းေတြက..ဒီတစ္ပတ္အတြင္းေပးရမွာဟ....မေပးႏိုင္ရင္..ငါေတာ့အလုပ္ျပဳတ္ေတာ့မွာပဲကြာ....."
ေနဘုန္းခတစ္ေယာက္..ဖိုးကစ္ေလးေနာက္..ဆက္မလိုက္ႏိုင္ေတာ့...ေမားလဲေမားေနၿပီေလ....ဒါေၾကာင့္..နံရံေလးမွီထိုင္ရင္း..ကို႔ကိုကို ရည္ရြတ္မိေနတဲ့အျဖစ္...ဖိုးကစ္ေလးက..ထမင္းစားၿပီးရင္..တစ္ေရအိပ္တတ္သည္ေလ...သူေမေမ အေလ့အက်င့္လုပ္ေပးထားတာကို...အဲ့ ဒီအခ်ိန္မွာမွ..သူ႔အလုပ္ကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းလုပ္ႏိုင္မွာ..ႏို႔မို႔ဆို...ဖိုးကစ္ေလး..႐ႈပ္တာနဲ႔..သူ႔ဒီဇိုင္းေတြ ပ်က္လို႔ ျပန္ျပင္ဆြဲရတာလဲခဏခဏ....ေမားေမားနဲ႔ေတြးေနမိရင္း...ဖုန္းေလးတုန္ခါလာတာေၾကာင့္....ဖုန္းအနားသြားၿပီး..ကိုင္လိုက္ပါတယ္.....
"ဟလို...."
"ေအး..ေနဘုန္းခ..ငါသီဟ...ဘယ္လိုလဲအဆင္ေျပလား..."
VOUS LISEZ
မေတ္တာရဲ့ထုထည် ေမတၱာရဲ႕ထုထည္ [Complete]
Roman d'amour"ငါကေတာ့..အခ်စ္ဆိုတာ..ဖတ္ထားျခင္းပဲလို႔ျမင္တယ္... ေသခ်ာေျပားျပရရင္ဟာ...လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိၿပီဆိုရင္..သူ႔အနားမွာပဲ..အျမဲေနၿပီး..သူ႔ကိုေႏြးေထြးစြာဖတ္ထားခ်င္တာမ်ိဳး.... ေနာက္ေက်ားမွာဓားလာစိုက္လဲ....မလႊတ္ဘူး... ျမႇားလာစိုက္လဲ...