the only Way

پارت ۲۳

تکیه داده بود به دیوار و به دوست پسرش که خیلی سخت سرش توی کامپیوتر بود و داشت حساب کتاب میکرد خیره بود که براش پیام اومد:باید ببینمت.

این موقع از روز و این متن پیام یعنی یه اتفاقی افتاده.

هوسوک: یونگی من باید برم جایی ولی سعی میکنم برای شام ببینمت.

یونگی سرشو بالا اورد و با تعجب نگاه کرد: چیشد یهویی؟

هوسوک: یکی از دوستام براش مشکلی پیش اومده بهم پیام داده برم کمکش.

یونگی: چیشده؟

هوسوک : خودمم نمیدونم. من میرم انقد زل نزن به اون صفحه کوفتی چشمات از جا درمیاد.

یونگی: مواظب خودت باش.

هوسوکی که نزدیکش اومده بود رو بوسید.
بعد از خروج هوسوک به گوشیش نگاه کرد.

آریانا: پیداش کردم .میشناسیش؟

یونگی به صفحه خیره شد.

مرده ها چطوری به زندگی برمیگردن؟ میخواست زنگ بزنه بپرسه واقعیه یا نه ولی کاملا معلوم بود‌ واقعیه.
عکس از دوربین امنیتی گرفته شده بود و مشخص بود اون آدم خیلی تلاش کرده بود تا چهره اش رو بپوشونه ولی هیکلش رو که نمیتونست مخفی کنه. مگه میشد یونگی نشناستش؟ مگه میشد نادیده بگیره که تمام کاراش بخاطر هیچ بوده. مغزش قفل کرده بود.
هی به عکس نگاه میکرد تا بگه اون نیست.

مرد ناشناس: باورم نمیشه زیر دست خودم آموزش دیده.اون پسر استعدادشو داره. رد منو زده.

هوسوک : پس الان اینجا چیکار میکنی؟

مرد ناشناس: اومدم ببینم انتخابت چیه؟ باید فرار کنم یا خودمو بهش نشون بدم و مجازاتشو قبول کنم؟

هوسوک: منظورت چیه؟

مردناشناس: تو میشناسیش. مجبور میشی قبل اینکه بفهمه همه حقیقت رو بهش بگی. قبل اینکه بفهمه. همه حقیقت رو. الان مجازاتتو قبول کن. بهتر از اینه که خودش بفهمه.

هوسوک: پیدا کردن من اگه راحت بود الان مرده بودم.

مردناشناس: اره پیدا کردنت برای اون آدما خیلی سخته ولی برای کسی که عاشقشی چی؟ تو از روی عشقت سوتی دادی و منو فرستادی اونجا. فرصت کم بود و من مجبور شدن ی جای دم دستی اسلحه خریدم و ببین چیشد؟ حالا یونگی میدونه من زنده ام.

هوسوک: مگه چهرتو نپوشوندی؟

مرد ناشناس: هوپی دارم بهت شک میکنم. یونگی منو با صد تا تغییر چهره دیده و شناخته بعد ی کلاه ی ماسک قراره چی رو مخفی کنه؟

هوسوک: نمیتونم بهش بگم وقتی که قبول کرده بکشه کنار.

مرد ناشناس: نمیخوام اون اسلحه سمت خودم نشونه بره هوسوک: خدا میدونه انقد از شوگا میترسم از ته یانگ نمیترسم.