Fake Relationship Project

Chpater 14:" Savior "

Izia's POV
"HAHAHAHAHAHA IWWW!"
"hahahahahah"
"tanga kasi kaya deserve nya yan!!"

Nanghina ako... Tanging tawa lang nila ang naririnig ko.

Feeling ko yung puso ko titigil sa pagtibok.

Yung luhang pinipigilan ko nagumpisa ng umapaw at nagunahan sa pagtulo.

Hindi alam ang gagawin ko.

"Dah in just a simple watch!! You will cry ! Hahahah that was so amazing hahah!!" sabi nung isa.

Napatayo ako at hinarap ang leader nila.

"I don't care who you are!! What standard you have!!! But still your nothing! Masahol pa kayo sa mga taong walang pinag-aralan!!!" sabi ko.

Yung ngiti nya napalitan ng inis.

"Ang kapal ng mukha mong pagsabihan sya nya!!" sabi nung isa at sasampalin ako.

Pumikit ako at hinintay ang paglapat ng kamay  nung babae.

Isang maingay na hiyawan ang narinig ko.

Minulat ko ang mata ko. At nakita ko si Kenneth na hawak hawak ang braso nung babae.

"Don't dare to touch her.." malamig na sambit nito sa babae at pabaligbag nyang binitawan ito.

"Prince Kenneth!" sabi nung leader nila nung makita sya.

Napakseryoso nya.

"Catch..." sabi nya at may binatong panyo.

Sinalo ko naman iyon at ginamit sa pagpunas ko ng luha. Tinignan ko lang sya na ngayon nakatingin na sa apat.

"Get out..." malamig nyang sabi na naging dahilan para lalong lumakas ang bulungan sa canteen.

"But Kenneth!!" sabi nung isang babae na hahawakan sana sya sa braso pero umiwas agad si Kenneth.

"I said GET OUT" malamig at matigas nyang sabi.

"Why your acting like this Kenneth?!! Your so weird! Or mabye you want to play with her nah le---" napatigil sa pagsasalita yung leader nila dahil hinila agad ako ni Kenneth.

"WTF!!" gulat na sabi nila.

Lalong lumakas ang mga bulong bulungan.

Hinila ako ni Kenneth paalis duon at nakatitig lang ako sa kanyang kamay na nakahawak sa akin.

Bat ganon may kakaiba kay Kenneth...

Hanggang sa napatigil sya sa isang hardin na di kalayuan sa canteen.

"a-ahh sorry pasensya na... Di ko gustong madama---" hindi ko na natapos ang sinasabi ko ng tanungin nya ako.

"are you ok?" tanong nya habang nakatingin sa ibang direksyon.

Nagulat ako sa sinabi nya.

Halos hindi magsink in sa utak ko yung tatlong sinabi nya.

"hah!" yan lang ang nasabi ko.

Bigla syang humarap sa akin.

"Why your not answering my question??" tanong nya ulit.

Hindi ako kumibo... Hanggang sa punasan nya yung pisngi ko.

"Sabay tayo mamayang uwian susunduin kita..." sabi nya muli ko na namang ikinagulat.

"I need to go bye..." malamig nyang sabi.

Feeling ko ang tigas ng katawan ko na parang bato.

Totoo ba lahat ng nakita ko??

Hindi ba ako nagiilusyon??

Teka.. Yung kwintas ni Papa.

Agad akong tumakbo pabalik sa canteen at hinanap yung relo ni papa.

Naiiyak na naman ako kasi hindi ko na sya makita. Pati sa basurahan kinalkal ko na mahanap lang yung relo.

Tumingin ako sa palagid.. Lahat sila may kanya kanyang ginagawa.

Saan ko hahanapin yun.. Hindi pwedeng mawala iyon.

"Miss ito ba hinahanap mo??"

Napatingin ako dun sa taong nagsalita at nakita kong hawak hawak nya yung relo ko na basag na.

Agad kong kinuha yun sa kanya at di ko napigilang maiyak.

Halos matanggal na yung kamay nung relo tapos basag pa yung parte kung saan nalalaock yung relo.

"Sorry ito panyo ohh" sabi nung lalaki at binigay sa akin yung panyo nya.

Hindi ko magawang kunin iyon dahil nakatingin lang ako duon sa sira kong relo.

"uyy teh tingnan mo yung girl ohh! Yung pinahiya ng Syx Queen!" nagumpisa na naman ang bulungan nila.

"omg tama sya nga ang kapal mukha attention seeker!!" malakas namang sabi nung isa.

"una si Heiress Kenneth at Prince Yuhan tapos nanglilimos naman ng attention kay Kevin!! Kapal much!" usapan nila.

Hindi ko sila pinanansin dahil nakatingin lang ako dun sa relo.

Kevin's POV

I saw her eyes full of sadness...

I heard all of those words they trow to this girl.

Gusto kong ibigay yung panyo ko pero nakatingin lang sya duon sa relo.

Tuloy tuloy lang sa pagtulo yung luha nya.

I can't take this anymore.

Kahit walang permisyon nya pinunasan ko yung pisngi nya at niyakap sya.

Lalong lumakas ang mga bulung bulungan nila.

Wala silang magawa kundi pagusapan ang mga tao.

Agad ko syang dinala sa lugar kung saan lagi akong pumupunta.

Pinaupo ko sya sa sofa at pumunta ako sa kusina para timplahan sya ng juice.

Nang matapos kong matipla yung juice nya agad ko itong ibinigay sa kanya pero still nakatingin parin sya duon sa relo.

Anong meron ba sa relo? Na halos ayaw nyang mawala ang tingin nya dito.

"Miss juice oh!" sabi ko.

Nakatangin parin sya duon. I think she's crazy!! I'm talking to someone like a doll.

"Miss pansinin mo ako.." sabi ko at tinapik sya sa nuo ng marahan.

Mukha namang epekto dahil bumalik sya sa dati nyang diwa.

"Sino ka??!" gulat nyang tanong.

Wtfff!!!

Seriously??? I brought her here and give her juice then she will ask who the heck I am??

"I'm the one who give back that.." sabi at tinuro yung relong hawak hawak nya.

"Sorry hehehe ahmm salamat! Sige aalis na ako.." sabi nya na tatayo na sana ng harangan ko sya.

Nagulat sya sa ginawa ko.

Hindi ko dapat ginagawa ito sa kanya. We are not that close... So I slowly backward to give her way out from here.

Before she reach the door.. She turn around and say....

"Thank you!" she said and go out from my room.

I smile...

Dapat ka talagang tulungan napakaworth it sa pakiramdam.

This is the second chance I help her and i've never thought I do that again.

I'm Kevin Klein Go MVP Basketball Champion of Hillwood University.

(A/N: Sa mga nagtatanong kung sino si Kevin at kung saang part sya unang lumabas pls read chapter 11: " Accident ". Sya po yung SOMEONE'S POV na tumulong kay Izia nung unang beses itong pagtripan ng Syx Group.)

Jimin Park Portrait as Kevin Klein Go