Spoken Poetry

Paalam Kaibigan

Kaibigan

Naalal ko pa noong una tayong nag ka kilala
Mga panahong punong puno ng saya
Walang lungkot na nadarama
Parang matagal ng mag  kaka kilala
Lumipas ang ilang buwan
Lumalim ang ating pag kakaibigan
Puro kalakohan ang pinag uusapan
Problema ay nakaka limutan
Pag kakaibigang bigla na lang na buo
Ngunit  bigla ring naglaho
Mundo ko ay gumuho
Nung may isang lumayo
Natapos ng parang walang pinag samahan.
Naalala nyo paba?
Nung tayo pa ay mag kakasama
Mga problemang dumarating
Tayo ang siyang mag kaka piling.
Na alala nyo pa ba?
Lungkot na ating nararamdaman
Ay ating na lang tinatawanan
May mga tampuhan
Na agad na ting naaagapan
Na aalala nyo paba?
Ang mga araw na lagi tayong mag kakasama
Na laging masaya
Ngunit?
Anong nang yari sa atin?
Aking mga kaibigan.
Mga tampuhang ating nararanasan
Ay nauwi sa hindi pag papansinan
Na ngako ng walang iwanan
Ngunit dumating ang araw
Na may isa sa atin
Ang humingi ng kalayaan.
Sa eskwelahan lang tayo nag kikita
Da daanan lang ang isat isa
Na parang hindi tayo mag kakakilala
Ang sabi kopa noon...
Ang swerte ko at nakikilala ko kayo,
Ngunit tila akoy na bigo.
Mahirap tanggapin ang katotohanan
Baka nga kailangan na natin ng kalayaan.
Ito ang inyong tatandaan hindi ko kayo makaka limutan.
Paalam aking mga kaibigan