O gün seni gördüm son kez. Kırmızılar içinde gördüm seni. Sana demiştim Min Hae. Beni sevme diye. Seni elimden aldılar MinMin. Ben seni koruyamadan aldı tanrı seni...
Seni kucağıma aldım. Kanın üzerime bulaştığı zaman tiksinmedim veya silmedim. Son kez bıraktığın izi silemem...
Arabayı sinirle, hüzünle çalıştırdım. En yakın Seoul hastanesine sürdüm arabayı. Acilin önünde durdugumda bır hışımla açtım kapıyı ve arkada duran seni kucağıma alıp bağırmaya başladım "kimse yok mu? Benim Ay'ım ölüyor. Çabuk yardım edin"dedigimde içeriden gelen sedye ile senin narin bedenini bıraktım o beyaz yatağa. Karnından akan kan ile her yeri kırmızı yapıyordun. Iceriye kadar seninle girdim. Ameliyathanenin önünde seni beklemeye başladım. Beni bırakmazdın değil mi? Hep öyle derdin ya Min Hae. Sonra aklıma n geldi biliyor musun? Sana açıldığım gün yani bundan 4 yıl önce, bana bende seni seviyorum deyip sarılmıştın. Keşke olmasaydı Min Hae... Keşke sevmeseydik birbirimizi...
Iceriden çıkan doktora karşı hızla adım attım. Sonra yere çakıldım. Kulağımdaki ses ile. "Üzgünüm, hastayı kaybettik"
Evet bu benim ilk hikayem konuyu diğer bölüm anlaticam
Umarım begenmissinizdir. Giago ailesi
Oy vermeyi ve takip etmeyi unutmayın
Saranghe♥♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
death night~~| pjm
FanfictionArtık gece yalnız kalmıştı. Ay artık yoktu. Tanrı tüm acımasızlığı ile almıştı onu geceden, her şeyden...
