Tanıtım

336 15 1
                                    

Canımdan bezdim öyle öyle beterim

Oyuncak oldum ellerindeyim

Köle miyim ben haaaaaaa

....

Sabır Sabır Ya Sabır

Sabır Sabır Ya Sabır

Belkide akıllanır aaaaaaaa

Belkide akıllanır ...

Şarkının bitmesi ile kendimi yatağa attım. Şarkı söylemek beni rahatlatıyor.

Belki de her şeye rağmen beni ayakta tutuyor. Her şeyi unutuyorum ve şarkıya kendimi kaptırıyorum. Şarkı söylerken öylece kendimden geçiyorum ...

Ben? Ben kim miyim? Selamlaar :) Bendeniz Selin Şekerci. Çocukluğumdan beri biraz depresif biraz saf bir şekilde hayatıma devam ediyorum. Saf olduğumu genellikle Eda söyler. Neymiş? Hemen herkese güveniyormuşum. Hayır yani güvenmeyip napayım. Neyse bunun dışında kendi kendime şarkı söylemek ve aynada kendimle konuşmak gibi huylarım var.

Belki bir gün gerçekten hayallerime ulaşırım ve şarkımı sadece aynanın karşısında değil hayranlarımın karşısında da söylerim belki.. Kim bilir..

Kapı birden açılınca irkildim. Ve ayağa kalktım. Annem olduğunu görünce rahatladım.

'Ben çıkıyorum tatlım akşam gecikebilirim'

Ne zaman gecikmedin ki diye söylendim. Sonra yalancıktan gülümseyerek:

'Tamam' dedim ve yanıma gelip yanağıma öpücük kondurup 'seni seviyorum' diyerek evden çıktı. Annem benimle hiç ilgilenmezdi. Sadece sabahları bu şekilde vedalaşırdı ve ben sadece onu sabah vedalaşırken görebiliyordum. İşleri çok yoğundu ve eve çok geç gelirdi. Gelince de hemen yatardı.

Bu düşüncelerden sıyrılıp telefonuma baktım ve daha yarım saatim vardı. Hemen dolabımı açtım. Bej bir dar pantolon üstüne kolsuz beyaz gömlek giydim. Üstüne siyah deri ceketimi aldıktan sonra ayağıma siyah converslerimi giydim ve çantamı alıp çıktım.

Bugün girdiğim elemenin sonuçları açıklanacaktı. Elemede ilk üçün içinde olanları İstanbul'a tekrar elemelere gönderecekler aralarından en iyi olanlarınıda özel öğrenci olarak alıp yetiştirecekler. Türkiye'nin dört bir yanından en iyiler yetiştirilecek. Kazanıp kazanmayacağımı bilmiyordum ama kendime güveniyordum. Sonunda elemelerin yapıldığı salonun önüne geldiğimde bazı kişilerin ağladığını gördüm. Bende derin bir nefes aldım ve panoya baktım.

İşte o gördüğüm sonuç bütün hayatımı degiştirecekti bunu şimdiden hissedebiliyorum...

[ Evet arkadaşlar bu yazdığım ilk kitap ve umarım güzel sonuçlar alırım...

Ayrıca bu bölümün altına herkesin bu kitapta gerçekleştirebilceğimiz hayallerinden yazmasını isterim.. ]

Hayaller Gerçek OlursaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin