The BangTwice's Destiny (Part 2)

BTS (33)

BTS - [Jinks]

“Good luck to your performance!”

I patted her head, “To our performance. Kasama ka kaya namin do'n.”

Nginitian niya lang ako at inabutan ng tubig na tinanggap 'ko naman. Nuong kaninang umaga na makita 'ko siyang lumabas ng kwarto sa hotel, she seems bothered so i talked to her all the way here. At mukha namang effective 'yung ginawa 'ko dahil okay na siya.

Gustuhin 'ko man na magtanong kung may problema ba, mas okay na yata 'yung hindi muna. Mukhang ayaw pa niya pag usapan, e.

Tiningnan niya kung may tao sa likod 'ko, at no'ng lingon 'ko rin sa likod 'ko ay nakita 'ko do'n si Marco at Jake, mag kausap at naglalakad palapit dito.

Nabalik tingin 'ko kay Taki na parang nabuhayan at halos gusto nang lapitan si Marco kung wala lang siyang kausap. Inalis 'ko pagkakapatong 'ko ng kamay sa ulo niya dahil ramdam 'kong wala na siyang pakialam do'n.

I bit my lower lip and looked away. I don't wanna see her running towards Marco with that beautiful smile that could light up anyone's mood.

“Marco is so cool.”

Seriously? Hindi ba pwedeng sabihin mo 'yan ng hindi ako ang katabi mo? Nakalimutan na ba niyang umamin ako sa kaniya noon na gusto 'ko siya? Balewala na lang ba 'yun sa kaniya?

I was about to walk out and be with my members when Taki stopped me and held my arm tightly, “Where are you going?”

“T-to my members..”

“Taki! Jinks!” nilingon namin ang tumawag na galing sa likod. It was Jake. “Good luck to you two later!” nagtama ang tinginan namin ni Marco.

I felt awkward all of a sudden. His stares.. i can't read it. But when he glanced to Taki's hand that's holding my arm, i knew that he was jealous. I don't know if i should remove Taki's hand or not.

Pero kahapon rin naman ay halos hindi na siya malayo kay Taki, e. Ang dikit nila sa isa't isa. Nag tatanggalan pa ng dumi sa labi. Tapos ito? Pag hawak lang sa braso grabe na maka react?

“Thank you! Good luck rin sa inyo mamaya, kayo sunod ng Bangtan, diba?” tumango si Jake kay Taki.

“Taki.” i stared at Marco. “Let's talk. After your performance.”

“Huh? W-what for?” hindi niya sinagot tanong ni Taki at basta na lang siyang nilagpasan. Sinundan namin sila ng tingin hanggang sa makalapit sila sa mga kagrupo nila. “Ang seryoso naman masyado. Pansin mo?” tumango ako.

Maya maya lang ay tinawag na nila Jiji si Taki kaya naiwan ako mag isa. Good thing, tinawag ako ni Jeo kaya may nakausap ako kahit papaano.

***

“A hundred and five is the number that comes to my head
When I think of all the years I wanna be with you
Wake up every morning with you in my bed
That's precisely what I plan to do” - Jeo