Tutkun Serisi'nin 2. Kitabıdır ve farklı karakterlerin hikayesini anlatıyor.
Cayır cayır yanıyorduk ikimiz de.
Ellerim sapsarı saçlarına kaydı. Sonra ensesine, omuzlarına ve sırtına..
Okşadım. Yer yer teninde çizikler oluşturdum.
Boğazından yü...
Teninde açılan her yaranın sebebi bendim. Yine teninde açılan yaraları saran da benim..
Elimdeki pamuğu dudağının kenarına dokundurduğumda Asaf'ın yüzü acılı bir ifadeyle buruştu. İçim ezilirken daha dikkatli olmaya çalıştım. Canı zaten yanıyordu, iyice yansın istemedim.
Pamuğu bu sefer kaşına değdirdim. Kaşı patlamıştı ve akan kan ince bir yol izleyerek şakağından yanağına kadar süzülmüştü.
Onu bu şekilde dağılmış bir halde görmek kalbime görünmez hançerlerin saplanmasına, orada büyük oyukların açılmasına sebep oluyordu.
Onu bu şekilde görmek kalbime ve bana büyük bir işkenceydi yalnızca, kalbim acıyordu, canım yanıyordu.. Kalbim hiçbir yere sığamıyordu, göğüs kafesime dar geliyordu.
Dudaklarım titrediği an sıkıca birbirine bastırıp olası bir hıçkırığın dudaklarım arasından firar etmesini önledim ama gözyaşıma mani olamadım. İnsafsızca döküldü sol gözümden yaşım. Oysa daha yeni dinmişti gözyaşım.
Asaf'ın bakışları bende değildi. Direkt karşıya bakıyordu ama benim ağladığımın gayet farkındaydı. Yanakları içe göçtüğünde anladım. Dişlerini sıkıca birbirine bastırmıştı.
