Karşıdan karşıya geçerken kırmızı ışığın yandığından bir habersizdim. Aklımdan binlerce soru binlerce küfür geçerken hiçbirşey umrumda değildi. O bana bunu yapmamalıydı , yapamazdı. Lavuk,pezevenk çağlar sürtük güneşle beni aldatamazdı. Makyaj güzeli bi kızı bna tercih edemezdi.
'Kıskanma hayall '
diye ortaya çıkan içsesimi takmadım ama yinede sövdüm tamam bn makyaj kullanmıo olabilirim ama o kızın yüzündeki makyajı tartsak bir ton boya çıkardı heralde. Herneyse onları o kütüphaneye aldığım kitabı geri götürmeleri için göndermiştim sevişmeleri için değil.
Gözlerimden yanaklarıma doğru bir ıslaklık hissettiğimde ağladığımı farkettim. Elimin tersiyle yanakarımdaki bi damlacıktan arta kalan ıslaklığı sildim.
'Duygu sömürtüsü gene başladık'
Diyen içsesimi kafamı sallayarak onayladım. Daha fazla koşamayacağımı anlayaktan bir duvarın önüne dizlerimi karnıma doğru çekerek oturdum ve ağlamamı durdurdum.Bi şerefsiz için değmezdi aslında zaten çağları sevmiyordum.Bayadır kimseyle çımadığım için sürtük cemre ayarlamıştı çağları.Ben sadece onun beni değilde sümüklü sarışın sürtüğü seçmesi gururuma dokunmuştu.Azcık ama çok accık sövdüğüm için birazda olsa rahatlamıştım.
'Zaten o piç güzel kızdan ne anlar ki!' Diyerek hem egomun tavan yaptığını garantilemiş hemde kıçımın neden titrediğini anlayıp pantolonumun arka cebinden telefonumu çıkarttım. Sarışın taş ama lavuk bir çocuğun olduğunu görünce (çağlar) telefonu sessize alarak pantolonun ön cebine koydum. Ayağa kalkarken çantamıda tek koluma takarak evin yolunu tuttum. Bir süre ön cepten ses gelmeyince yüzümde yavaş yavaş tebessüm oluşurken ama -ken diyorum bak -ken telefon çaldı. Telefonu hızlıca çıkartıp kimin aradığına bakmadan
"Ne var çağlar!"
diyerek bağırarak konuştuğumu sokaktaki insanların 3/4'ü bana bakınca anlayarak gözlerimi kaçırdım.
"Yine ne oldu kızkaçıranım "
"Ben kızım cemre"
"Hehe ne oldu sen onu söle"
"Çağlar beni aldattı!"
"Beliydi zaten."noluyo lan demek istesemde demedim
"Nasıl yani"
Sorarcasına konuşmuştum
"Olm 2 haftadır çıkıyonuz çocuğa bi buse konduramadın."Al işte ne beklenir ki şu sürrükten
"Senin gibi fahişe olmadığım için beni affet cemreeooööğğ!"kıkırdayarak
"Eee nerdesin"dedi plan=beni öldürmek
"Ihh sölerim yerimi gelde öldür beni dimi kendi cenazesinin yerini belirleyen kız diye manşet olayım demi gazetelerin sayfalarına senin fotoğrafınıda ibretlik olsun diye mezarıma yapıştırırım!"
"ayy gerçekten yaparmısınn"mal bu kız
"Herneyse mallığını evde bırakta bize gel"kapıyı anahtarla açıp eve girdim ve kapıyı kapattım
"napcazki"
"Çarşıya gidip sana beyin alcaz cemre geçen kafana vurduğumda yerde eciği bücüğü çıkmışta"
"ha iyi o zman geliorm"diyerek telefonu kapattı yeminl beyin almak lazım şuna
evin dağınık olduğunu görünce daha doğrusu kaya yani abim ve benim odamın dağınk olduğunu görünce dudağımı büzerek kendi odama ilerledim salak kayanın donlarını toplamayacağımdan kndi odamdaki eşyaları dolabımın içerisine sokuştururken karar verdim dolabın kapısna sırtımı dönerek ittirmeye başladm sığmadığını anlayınca bi kaç tane tişörtü üst rafa fırlattım ve gardolabı yenme zaferiyle mutfağa yöneldim dışardan halay çekio gibi dursamda zıplayarak havada kalan ayaklarımı sallıyordum. Masada bulgur pilavını görünce gözlerim buzdolabına kaydı uçarak dolaba yapıştm
"Kolaaaoooööğğğ"
kola bittiği için ölebilirdim
Dingdongggg zil çaldoğında annemin odasına ayaklarım yere basmadan koştum cüzdanda göz gezdirirken paraları sayıyordum 5 , 10 ,20 ahaaa 100 $ gözlerim dolar işaretine dönerken bunu bi kenara yazıp sonra araklayacağımıda aklımın bi köşesine yazdm 5 lirayı kapıp cemreyi 10saattir beklettiğim kapıyı açtım ve beş lirayı cemrenin yüzüne vurarak paranın pestilini yüzüne çıkardm ardındanda kapıyı hızlıca kapattım Annemin odasına ilerlerken
"Kola alıcaksınnnnn"
diyerek böbreklerimi koridora boşalttım ve annemin odasına girdim çantanın yanındaki nota baktığımda
'Cüzdanımdan uzak dur öptümm -annen- '
çoktan temasa geçtim koçum :D.Zil çalınca yine 'kolaaaaoooööğğ 'diye böğrerek kapıya doğru koştum havaalanında olsam belki uçabilirdim ama şuan kapı olduğu için kapıya fena abanmıştım
---------
Bugün günlerden cuma.Çağlar ne olduğunu bilmiyor.Ama ben ona yüz vermiyorum.Çağlar yanıma oturduğu an gözlerimi devirip diğer tarafa baktım cemre sürtüğü lavaboya gitmişti fakat ben üşengeçliğimden kalkamayarak götümü sandalyeden ayırmamıştım.Kendime söverken
''Dün seni aradım neden açmadın?'' 'cemreoooöööğğ ' diye böğürmek istesemde cevap vermedim.Kalkmak istediğimde bileğimden tutup geri oturttu.
''Noluyo hayel söylesene!'' tamam o o böğürdüğü için bende böğürebilirdim.
''Ne oluyo acaba çağlar , güneşle sevişirkende bunu kendine sordun mu? Yoksa yeterince zaman kalmadımı ah ne yazık!!'' Ayağa kalkıp elimi kolumu oraya buraya sallarken , oda ayağa kalkıp
''Ne saçmalıyosun hayal?''
''Dün kütüphanede diyorum,güneşle diyorum,sevişmenizi diyorum!!!!''sonlara doğru sesim yükseltmiştim ,ve bütün sınıf bize bakıyordu.Çağlar okulun en havalı çocuğu oldğu için yavaş yavaş çağların yanına diziliyorlardı.
''Bak hayal o bir anlık olaydı , küçücük bir öpücük yüzünde beni mi kaybediceksin?''egosu tavan yaparken kaşların kaldırıp kendini gösterdi.
''İstenmiyosun , kabul et!''2 parmağımı onun göğsüne doğru tutuyor ve sözlerimi söylerken göğsüne bastırıyordum cümlemi bitirdikten sonra sert bir şekilde çağları yittirdim.O bir iki adım gerilirken ben sınıfın çıkışına ilerliyordum.Arkadan çağlar;
''Bu okulu sana zehir edicem hayal bu okuldan mezun olmak için yalvarıcaksın!''onu takmadığımı belirterek kapıdan çıkarken arkama bakmadan omzumun üstünden orta parmağımı kaldırdım ve sınıftan çıktım.
Arkadan cemre gelip önümü kesti.
''Bütün olayları biliyorum herkes seni konuşuyor.''
''Peki en son dediğini duydun mu?''Kaşlarını kaldırıp sorarcasına baktı.
''Bu okulu bana zindan edecekmişşş!!!''onu takmayarak söylemiştim , küçümseyerek.
''Hayal bu çocuğun arkasında binlerce insan var ne yapacağı belli olmayan bi tip bence başka okula nakil olalım , dediğini yapacak gibi görünüyor.''gözleriyle arka tarafı gösterince yönlerdiği yere baktım.Okuldaki bütün erkekler ve bu erkekleri toplayan ve bana bu okulu zindan etmeyi düşünen yapmayada çalışan bir piç duruyordu.Yavaş adımlarla bize doğru yaklaştılar her attıkları adım aramızdaki mesafeyi 1metreyi kapatıyordu, 2mt ötemdeki çağlar;
''Söylediğimi hatırladın mı hayal?''diyerek beni duvara yaslamaya çalıştı.Benim direnmemle cemre çağlara uçmayı denemesiyle bi pezevenkin sürtüğümü tutması bir oldu ve ortadan kayboldular.
''cemreeee''bağırırken çağlar beni dvara sert bir şekilde duvara yaslayınca sesim inlemeye döndü.Çağlar dudaklarıma yapışacakken yumruk yemesi onu hem durdurdu hemde bayılttı bilmiyorum ölmüşte olabilirdi yediği yumruk baya ağırdı.Karşımdaki kişiye bakınca sesli bir şekilde yutkundum
''AYAZ!##$''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kas Tabakam
RomanceHayalin eski okulundaki havalı , bi o kadar da piç bir çocuğun arkasındaki okul ve bu pezevenkleri toplayan havalı çocuk çağlar güneşle hayali aldattığı için onu terk etmesi sonucu hayatının bu okulun üstüne üstüne gelen duvarların demirden bir zin...