Dreamgirl

5. Anouk

"Anouk?" vraag ik voorzichtig als ik voor haar deur sta.
Even is het stil, maar dan begint ze opeens nog harder te huilen.
"Anouk doe open alsjeblieft" en ik houdt mijn hand al op de deurklink.
"N-Nee e-er is niks" zegt ze dan schor tussen het snikken door.
Leugenaar

"Ik eh ga even naar de wc" mompel ik zachtjes terwijl ik de kaart neerleg en opsta, haar blik ontwijkend.
Ze glimlacht en zegt iets, maar het komt niet meer binnen.

Ik open de deur van de toiletten en zie dan pas hoe erg mijn handen trillen.
Zachtjes vloek ik en probeer ze stil te houden en snel ga ik een toilethokje in.
Met mijn rug tegen de muur laat ik me naar beneden glijden terwijl ik dan opeens de tranen over mijn wangen voel stromen.

Waarom huil ik?
Is het vanwege haar?
Mijn gevoelens voor haar?
Wat?

Ik laat mijn hoofd tegen de muur leunen en kijk naar het plafond terwijl ik mezelf nu zachtjes hoor huilen.
Wat een zielige verschijning ben ik toch.
Dan gaat opeens de deur van het toilet open en ik sla mijn hand voor mijn mond om stil te blijven, wat half lukt.
Ik sluit mijn ogen, please laat het haar niet zijn, please.

De voetstappen komen dichterbij en ik bijt op mijn lip, met mijn handen nog steeds voor mijn mond geslagen.
Mijn wangen plakken van de tranen, maar die kan ze toch niet zien nu.

Dan stoppen de voetstappen.
"Anouk?"
Oh help ze staat precies voor de deur, oh help oh help.
Geen idee waarom, maar in blinde paniek lopen de tranen weer over mijn wangen terwijl ik het probeer in te houden, wat juist averechts werkt.
Voor ik mezelf kan tegenhouden ben ik hard aan het huilen.

"Anouk doe open alsjeblieft" klinkt er smekend aan de andere kant van de deur.
Nee nee, zo kan ze me echt niet zien, ik zie er verschrikkelijk uit.
Snel veeg ik met mijn mouw ogen mijn gezicht om de tranen weg te vegen.
"N-nee e-er is niks" zeg ik zachtjes wat dus absoluut niet geloofwaardig overkomt.

Gespannen kijk ik naar de deur en ook al weet ik dat hij op slot zit, toch hoopt een deel van me dat ze hem opentrekt en me in haar armen trekt.
Helaas gaat de deur niet open zodra ze de deurklink omlaag drukt.
"Anouk toe, ik kan je he-" maar voor ze haar zin af heeft kunnen maken haal ik de deur van het slot af.

De deur vliegt open en ze kijkt me meteen onderzoekend aan, terwijl ik gewoon stil blijf staan.
Voorzichtig raakt ze mijn arm aan en eerst spannen al mijn spieren samen.
Dan slaat ze voorzichtig haar armen om me heen, terwijl ik mijn gezicht in haar nek verberg en de tranen laat lopen.

"Shh Hey het komt goed" hoor ik zachtjes terwijl Isabella over mijn rug wrijft.
De tranen lopen nog steeds over mijn wangen, maar geluid maak ik niet.
Haar armen, zo warm, zo veilig.
Kon ik er maar altijd in blijven.

Dan pas realiseer ik me hoe dicht ik eigenlijk tegen haar aan sta.
Geschrokken zet ik een stap naar achteren, maar aangezien ze me vast heeft ga ik 3 centimeter naar achteren, om vervolgens weer in haar armen gedrukt te worden.
"Hey hey, het maakt niks uit" zegt ze snel als ze het voelt.

Ik slik even, natuurlijk maakt het wel uit.
Realiseert ze niet dat ik juist afstand probeer te nemen?
"Ik eh het gaat al" mompel ik dan zachtjes in de hoop dat ze me loslaat, maar niet heus.
"Zeker?" Vraagt ze terwijl ze een tikkeltje naar achteren leunt om me aan te kijken.

Ik knik en ze glimlacht klein terwijl ze met haar duimen de tranen van mijn wangen veegt.
"Wil je erover praten?" En meteen schudt ik mijn hoofd, absoluut niet.

"Oké" zegt ze dan met nog steeds die kleine glimlach, waarvan ik smelt.
"Ehm wil je al terug, of zullen we nog even hier blijven?"
Oh ja natuurlijk, we waren in het restaurant.
"Oh eh ik moet nog even plassen" zeg ik dan snel, want dat was ik even vergeten.

Ze knikt en laat me dan eindelijk los en ik betrap mezelf dat ik haar armen meteen mis.
"Ik wacht hier oké?" en de manier waarop ze het zegt maakt al duidelijk dat ook al zou ik het er niet mee eens zijn, ze toch hier blijft tot ik klaar ben.

Dus ik knik maar en doe dan de deur op slot om vervolgens mijn dingetje te doen.
Zachtjes plassen, dadelijk hoort ze me nog.

Als ik vervolgens klaar ben en de wc uit loop zie ik dat ze voor de spiegel haar mascara aan het goed doen is.
Voor ik weet wat ik doe hoor ik de woorden uit mijn mond rollen "dat is niet nodig hoor, je ziet er geweldig uit" en bam rode wangen.

Tot mijn verbazing zie ik dat ik niet de enige ben met rode wangen.
In de weerspiegeling van de spiegel zie ik haar naar me kijken terwijl ze een lichte blos op haar wangen krijgt en vervolgens dat haar mondhoeken geamuseerd omhoog krullen.
"Dankjewel, jij mag er ook wezen" en ze draait om, zodat ze me nu echt kan aankijken.

Aan de manier waarop haar ogen me opnemen merk ik dat ze erachter probeert te komen hoe het met me gaat en of ik ieder moment huilend in kan storten.
Gerustellend glimlach ik "gaan we eten?" en ik was mijn handen ondertussen.

Ik voel gewoon haar ogen branden op mijn lichaam en als ik opzij kijk, zie ik dat ze knikt.
"Het eten zal wel bijna klaar zijn" zegt ze dan terwijl ze naar de deur loopt om hem open te houden.
Ik trippel gewoon achter haar aan en grinnik zachtjes, deels om het hele gebeuren van net te vergeten "dankjewel" zeg ik giechelend.

"Anouk?!"

Ik ben op vakantie dus sorry voor de late update sorryyyyyy. Wowie het wordt gewoon gelezen door mensen echt top.