AYRI DÜNYALARIN İNSANIYIZ 2

11.BÖLÜM(Yüreğim yanıyor bedenim değil)

NATSU
Palm kitabı inceledikten sonra benim aydınlık taraf bariyerini geçmemi sağlayacak bir büyü buldu. Ak büyü diye adlandırılan bu büyü benim kısa süreliğine aydınlık taraflı gibi algılanmamı sağlayacak. Ritüel düzenlememiz gerektiğinden kapalı bir at arabasında ayin için uygun bir alanana gidiyoruz. Nel uyuyor, Lucilfer elleri kelepçeli şekilde bizimle geldi. Sanırım rütüel için yardımı olur. Palm tam karşımda oturmuş gözlerini ayırmadan bana bakıyor.

Natsu:
"Ne söyleyeceksen söyle hadi bakışların rahatsız edici."

Palm:
"Teknik olarak bu büyünün aydınlık tarafa geçmene yardım edeceğini biliyorum ama..."

Sustu. Söyleyeceği şey onu korkutuyor gibi.

Natsu:
"Ama ne?"

Lucilfer:
"Bunun ne şekilde olacağını kendide bilmiyor."

Natsu:
"Ne demek bilmiyor?"

Palm:
"Kara büyüler bedel ödetir. Sana verdiğinin karşılığında senden bir şey alacaktır."

Natsu:
"Lucy'i kazanacaksam sorun değil."

Lucilfer:
"Emin misin sana vereceği şey aydınlık tarafa geçme hakkı, Lucy'i kazanmak senin elinde ve onu geri getiremezsen bu bedeli boşa ödemiş olacaksın."

Natsu:
"Onu ne pahasına olursa olursa olsun geri getireceğim."

LUCY
Sonunda ağlamam bitince kendime geldim. Olanları hazmetmekte zorlanıyorum. Hem annemin babamın çektiği acılara düşünmek hem de kendi geleceğiminde bu yönde gittiğini farketmek. Belki de annem(Helen) haklıydı Natsu ve benim için bir dünya yoksa bir araya gelmemiz felakete yol açabilir. Sürekli kaçarak nereye kadar yaşayabiliriz. Yakalandığımızda idam edilirsek ben Natsu'nun ölümüne dayanamam bunu yapamam.
Ablama baktım hala deniz kızıyla tartışıyor.

Lucy:
"Abla"

Bir anda bana döndü. Yüzündeki endişeden berbat göründüğümü anlayabiliyorum.

Juvia:
"Efendim canım."

Lucy:
"Eve dönmek istiyorum."

Aquarius:
"Aşkından vazgeçmek mi istiyorsun? Oysa sana yardım edebilirdim."

Juvia:
"Nesin sen aşk tanrıçası mı? Bildiklerini kendine sakla biz gidiyoruz."

Ablam kolumu boynuna atarak yürürken bana destek oldu.

Aquarius:
"Yanlış yapıyorsun Lucy böyle yaşamanın senin için bir anlamı olacak mı?"

Juvia:
"Lalalalala seni duymuyoruz istersen kıçını yırt. Çokta fifi."

Ablamın bunu söylemesiyle beraber büyük bir su dalgası üzerimize doğru gelmeye başladı. Gerçekten çok büyüktü.

Juvia:
"Koş Lucy yoksa boğulacağız!"

Lucy:
"Onu kızdırmak zorundamıydın."

Az önce zor yürüyen ben şimdi dört nala koşuyorum. Tünelde boru gibi mübarek su başka yöne gitmiyor. Su borusunun içinde sıkışmış gibiyiz.
Sonunda dolabımın arkasındaki kapıya ulaştık ama açılmıyor.

Juvia:
"Açılsana lanet kapı!"

Lucy:
"Happy arkasına gardrobu dayamış olmalı."

Juvia:
"O kediyi öldüreceğim!"

Lucy:
"Kapı açılmazsa ölecek olan biziz. Happy buradayız kapıyı aç!"

Juvia:
"HADİ GÜZEL KEDİCİK KAPIYI AÇ SANA BOL BOL BALIK VERİRİM!"