gdy wygasły twe czułości
z miodnych ust skapywał jad
znikły ślady namiętności
miłość zwiędła niczym kwiat
nie chcę cię spotykać we śnie
bo porankiem aż mnie mdli
myśli gryzą się boleśnie
gdy wspominam tamte dni
przez kręgosłup przeszły dreszcze
ludzki wrak ze mnie zostanie
jeśli ujrzę cię raz jeszcze
do widzenia, kochanie.
CZYTASZ
Wiersze pisane łzami
Poesíaja cyniczny romantyk uroczyście przysięgam że poprzez każde moje działanie dążę do autodestrukcji w imię nieodwzajemnionej miłości
