AŞK ve NEFRET (B×B)

26.Bölüm 🍂

Görkemle Umut'u tanıştırmak istiyordum artık.Mert faciasından sonra Görkem bana çok iyi geliyordu.Bu akşam için sözleştik Umutla bir kafede buluşacaktık.Sahilde bir kafede buluşmak için anlaştık.Akşam Görkemle beraber çıktık şirketten.Kafeye gittiğimizde Umut gelmiş ve cam kenarında bir masada oturuyordu.Kapıdan girince çalan zil sayesinde farketmişti bizi.Hemen el salladı yerini belli etmek için.Onu görünce gülümsememe engel olamadım.

"Selam sarı kafa." dedim sarılarak.Oda sarıldı aynı şekilde.
"Selam."deyip sırıttı.Görkemi tanıştırdım.Garson geldi biseyler sipariş ettik.Sohbet falan ettik bi süre.Umutu ikinci kez sevgilimle tanıştırıyordum ve yine ayni hissediyordum.Abisini sevgilisiyle tanıştıran kız gibi.Düşüncelerime kış kış dedim ve masadaki sohbete odaklandım."Demek Kayra'nın gönlünü siz çaldınız?"demesiyle Umuta baktım hemen.Bakışlarımı farketti ve yandan bi gülüş sundu bana.Ama hiç masum değildi.Senin canına okuyacağım gülüşüydü bu nerde görsem tanırım.Görkem de çapkın bi gülüşle bakıyordu bana.Bu gece beni ne bekliyordu bilmiyorum ama korkuyordum.

Gecenin sonuna doğru ben utanç ve sinirden kızarmıştım
Görkem ve Umutta gülmekten.Çünkü sarı kafa,Görkeme sünnetten kaçtığımı anlatmış,üstüne bide çocukluktan kalan ne kadar rezil anım varsa hepsini anlatmıştı.Bunun beni övmesi gerekmiyor muydu?Bu bildiğin gömüyordu.Toprak bile atıyordu üstüme.İşte çocukluk arkadaşı olmanın en büyük dezavantajı bu.Herseyini biliyor.Senin unuttuğun şeyleri bile..."Hadi beyler bu kadar eğlence yeter kalkalım."dememle ikisinin de bakışları beni buldu.Cok bile dayandım bence."Noldu canım ne güzel sohbet ediyorduk?"dedi Görkem."Sen buna sohbet mı diyorsun Görkem.Bu sarı kafa beni gömüyor iki saattir.Sende birlik oluyorsun toprak atıyorsunuz üstüme."dedim triple.

"Ya sevgilim ne olacak.Ayıp şeyler değil ki bunlar.Ne olmuş yani sünnetten kaçayım derken sünnetçinin arabasına binip,arabanın kasasında testere görüp ağlayarak kestirmem diye bağırdıysan?"dedi ama gülmesini,çok ugrasmasina rağmen tutamamıştı.Evet ne vardı sünnetten kaçmaya çalışırken sünnetçinin arabasına binmiştim.Arabanın kasasında testere vardı ve çok korkmuştum.Babamın yanına kaçıp kestirmem diye ağlamıştım.Hayatımın travmasiydi bu benim Görkem ise yarılana kadar gülmüştü."Şu an gülüyorsun ama hayatımın travmasıydı o benim."dedim dudaklarımı büzerek."Kestirdikten sonra da Selim amcaya diyor ki-"demesiyle Umutun sözünü kestim.Hayır bunu söylememeli."Amma konuştun be.Az bi sus.Benim sünnet anılarımdan başka konu mu kalmadı?"dedim sinirle."Ya kardeşim yabancı yok ki aramızda."

"Sevgilim var sarı kafa ve ona anlatıyorsun.Açıklayıcı oldu mu? Deyip Görkeme döndüm."Sende yarıla yarıla gül anca."dedim trip atarak kollarımı önümde bağladım.

"Aşkım ne olacak sanki?Seninle ilgili yeni şeyler öğrenmek hoşuma gidiyor."

"Sünnet anılarımı öğrenince ne olacak?Ne bileyim en sevdiğim yemeği merak et,en sevdiğim renk ne?Uğurlu sayım ne?Nelerden hoşlanırım?Nelerden hoşlanmam?Kimse sevgilisinin sünnet anısını merak etmiyordur eminim."

"Güzelim ben dediklerinin hepsini biliyorum zaten.Ben merak ediyorum sünnetini.En çokta babana ne demissin onu merak ediyorum.Umut söyleyecekti ama sözünü kestin."dedi ve bakışlarım hemen Umutu buldu.Öldürücü bakışlar atarak konuştum."Söylersen bu sağ olarak geçirdiğin son gece olur sarı kafa."dedim ve Umut cevap verdi hemen."Valla Görkem can güvenliğim yok şu an.Bu sarıdan herşey beklenir."dedi ve ayaklandı."Ben gideyim artık.Size doyum olmaz.Tanıştığıma çok memnun oldum Görkem.Tekrar görüşelim." Dedi Görkemin elini sıkarak."Bende memnun oldum.Tabiki görüşelim yine."diye karşılık verdi Görkemde.Sonra Umutla biz sarıldık ve gitti.Bi süre susup kaldık.Görkem bozdu sessizliği."Bana rezil falan olmadın."demesiyle anlamamış bi şekilde ona bakıp anlamsız bir ses döküldü dudaklarımdan."Hm?"dedim."Bana rezil olmadın.Umutun anlattığı anılar çok tatlı ve anılması hoş olan anılar.Oda rezil olman için yapmadı.Onun sana ne kadar değer verdiği gözlerinden okunuyor.Asla rezil olmadın bana."deyip elimi tuttu ve avucuma öpücük kondurdu ve gülümsedi.Gülümsedim bende.Biraz daha oturup kafeden ayrıldık.Sonra Görkem beni eve bıraktı.

Gece,istemedigim şeyler yaşansa da güzeldi.Görkem umutla tanışmış şimdi sıra annemdeydi ve zor olan kısım buydu.Bakalım o gün nasıl geçecek?

Selaaamm.

Kısacık biseyler söyleyeceğim sizlere.

Öncelikle kitabımı okuyup,oy ve yorumlarınızla destek olduğunuz için çok teşekkür ederim.2k yı geçmişiz ve ben çok mutlu oldum 🎉🎊🎉

Öyle anlık bir hevesle yazdığım kitapların okunması beni çok fazla mutlu ediyor.

Bu arada bölüm biraz kısa ama anca bu kadar yazabildim.Zaten yeterince boş bir bölüm oldu,daha fazla boş yapmamak için bitirdim.

Yavaş yavaş finale doğru ilerliyoruz.

Eğer kaos istiyorsanız minik bi kaos yaratabilirim.

Sizleri seviyorum 💙💜

İyi okumalar 🍂