Rzym Północ
Dziś przestałam być człowiekiem
Straciłam
Człowieczeństwo
Zaślepiona światłem własnym
Cieniem
Spowijającym duszę
Olbrzymie głowy potworów
Hadesu
Mężczyzna
O brodzie białej jak śnieg norweski
Powiedz
Ileż monet uzbierać zdołałam
Przez moje krótkie życie
Ileż cierpienia zadać zdołałam
Ilu było tych którym nóż wbiłam
Ileż było tam krwi
Czerwonej
Jak ten
Zachód w Rzymie
Czy monetami stanie się
Ilość tych
Których zabiłam?
Bardzo proszę
Jedna za drugą
Jakby końca nie miały
Z czarnej sakwy wypada
Na początku byłeś ty miłość pierwsza
Później drugi trzeci
Chyba już nie pamiętam
Choć myślę że jeden jeszcze
Którego intencją - troską
Zabiłam
Popłyń na dno hadesu
I pozostaw mnie w rogu
Bym
Odpocząć mogła
Zobaczyć światło którym byłam
Przed północą
W Rzymie
