MFW💫33
MRS HILTON pov
"Maam sorry. pasensya ho talaga sa kung ano man ang nagawa ko, dala lamang ng takot kaya hindi ko kaagad naireport sa mga pulis ang nangyare sa anak nyo, tanggap ko po kung sasabihin nyo saakin na dapat ako dito at makulong habang buhay dahil sa pang gugulo sa pamilya nyo. G'gusto ko lang pong malaman kung maayos ho ba ang lagay ni Crist--..
N-nang a'anak nyo po maam"
kita ko ang pag aalala at senseridad sa mga mata nya
"M'maayos lang po ba sya? "
sabi ng lalaking may black eye at putok ang labi,
puro galos at may ilang sugat rin ito sa katawan.
"Ang anak ko bang lalake ang may gawa sayo ng mga yan?!"
tanong ko sakanya
"A'anak nyo ho? "
" yes, according to the police report Nathaniel Hilton is the complainant"
"oho maam"
nakayukong sagot nito at hindi ako matignan.
"iho, walang ibang nabanggit saamin si Anastasia na masamang ginawa mo kundi ay yung natuklasan nyang hindi sya yung Cristine na which is your wife, other than that nagpapasalamat pa rin ako sayo kasi inalagaan at hindi mo pinabayaan ang anak ko. pero saying sorry for hiding my daughter for a long time intentionally or not iho .it gives hard time for me and my family so whatever your reasons is not acceptable"
"naiintindihan ko po maam, kaya humihingi pa rin po ako ng kapatawaran dahil sa nangyare. gusto ko lang po itong sabihin kahit hindi nyo ito matanggap o kahit saktan nyo rin po ako maam sabihan ng mga masasakit na salita tatanggapin ko po"
kitang kita ko ang matindibg pagsisisi sakanya.
may ilang ulit nyang tinanong kung nasa maayos bang kalagayan si Anastasia.
kahit pa sya ang nakakulong ay si Ana pa rin ang inaalala nya.
hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit i have this feeling na mabuting tao itong kaharap ko.
bago ako tuluyang umalis ay muli itong humingi ng tawad saakin para sa nagawa nya kay Anastasia.
hindi na lamang ako sumagot na pinapatawad ko na sya pero tinapik ko ang kanyang kamay.
habang nasa byahe ako ay tinatawagan ko pa rin ng paulit ulit si Nathan pero hindi ito sumasagot sa bawat tawag ko.
talagang galit na galit sya
nang makarating ako sa bahay ay agad akong nagpunta sa kwarto ni Ana para tignan ang lagay nya.
hindi pa man ako nakakapasok nang tuluyan s loob ng kwarto ay naririnig ko na ang kanyang pagduwal.
pinuntahan ko sya sa kwarto at nagulat ito nang makitang nakatayo ako sa likod nya.
"M'mommy"
"kamusta ang lagay mo? "
" okay lang po ako, san po ba kayo galing mommy? "
tanong nya habang nagpupunas ng labi
" galing akong police station, pinuntahan ko yung Gabriel "
kita ko sa reaksyon ni Ana ang pagkagulat at pag aalala.
" sa itchura ng lalakeng yon mukhang hindi talaga sya tinigilan ni Nathan hanggat hindi ka naigaganti ng sobra"
sabe ko nang hindi ito magsalita.
"a'ano po?! b'bakit anong ginawa sakanya ni Nite?. k'kamusta po sya mommy? "
naiiyak na tanong saakin ni Ana
" Ana"
lumapit ako sa anak ko at niyakap ito.
ramdam ko ang labis na pag aalala nya sa lalakeng yon.
"M'mommy..
p'pwede po ba natin syang puntahan, gusto ko po syang makita mommy please"
"why? "
tanong ko at kumawala sa pag yakap sakanya.
hindi ito sumasagot pero naririnig ko ang pag hikbi nya.
" mahal mo ba sya? "
dugtong ko pero hindi pa rin ito sumasagot at hindi rin makatingin saakin.
"Ana anak, hwag kang umiyak. makakasama yan sa Baby mo"
