Giriş

119 13 8
                                    

        Ben Sude,19 yaşındayım  birçok köklü değişiklik oldu hayatımda . Babamın işi nedeniyle İstanbul'a taşınmak zorundayız . Doğup büyüdüğüm şehri ,en sevdiğim dostlarımı, Mete'yi ,Umut'u ve Onur'u geride bırakmıştım. Ama yapabilecek bir şey yoktu, belki bazen ben İzmir'e  giderdim yada onlar İstanbul'a gelirdi . Çocukluğumu paylaştığım insanlardan,doğup büyüdüğüm o şehirden ayrılamaya hazır olmamamda içimdeki kırıklıkla bindim arabaya, uzun uzun etrafı seyrettim . Annem ve babam hala arabaya valizleri yerleştiriyorlardı . Son valizde arabaya koyup son kez evimize baktılar,belli etmeselerde üzgün oldukları her hallerinden belli oluyordu,arabaya bindi ikiside babam arabayı çalıştırdığı an içimden "SEN BENİMSİN İZMİR" dedim . Evlerin,sokakları geçtikçe içimde ki sıkıntı büyüdü . Uykuya dalmaya çalıştım zaten son bir haftadır en çok ihtiyacım olan şey buydu . Kendimi derin bir uykunun ellerine bırakırken aklımdaki düşüncelerden kurtulamıyordum. Yaklaşık on beş dakika sonra telefonuma gelen mesajla irkildim , mesaj Mete'dendi

-  GÜNAYDIN :)
-     GÜNAYDIN
-      NASILSIN ??
- İYİYİM SEN ?
-   İYİ İŞTE ŞEY ÇIKTINIZ DEĞİLMİ YOLA
-  EVET ÇIKTIK , ÖĞLENE DOĞRU ORADA OLURUZ
-   TAMAM İYİ YOLCULUKLAR, GİDİNCE YAZARSIN
-  TAMAM , GÖRÜŞÜRÜZ :)
-    GÖRÜŞÜRÜZ
          
             Ona bu şekilde soğuk davranıyor gibi görünsemde içten içe en yakın bulduğum oydu . Kendime söz verdim bir gelecek ve ben Mete' ye her şeyi anlatacaktım " Haykırmak isteyip de haykıramadıklarımı,söylemek isteyip de söyleyemediğim her şeyi söyleyecektim. Kulaklığı takıp 'Son Feci Bisikletin' 'BU KIZ ' şarkısını dinlemeye başladım. Gözümü kapattım ve bu sefer derin bir uykuya dalmayı çok isiyordum şarkıyı dinledikçe uykum geliyordu ama unuttuğum bir şey vardı " GÜZEL OLAN HERŞEY ELBET BİR GÜN BİTECEK" . Yaklaşık bir buçuk iki saat uyuduktan sonra babamın mola vermek için arabayı durdurduğu sıra uyandım, annem uyandığım görünce "Gel kızım bi elini yüzünü yıka bişeyler atıştıralım" dediği an kafamı salladım. Arabada iki büklüm yatmaktan her yanım ağrıyordu ama yürümeye başlayınca biraz rahatladı. Babam bize yiyecek bişeyler almaya giderken biz annemle tuvaletlerin nerede olduğunu bulmaya çalışırken en sonunda "WC BAYAN" yazısını gördük annem lavaboya girdi bende soğuk suyla elimi yüzümü yıkayınca kendime gelmiştim, uykumda kaçmıştı. İşimiz bittikten sonra arabaya doğru yol aldık babam elindeki tostlarla bizi bekliyordu birde elinde bir poşet vardı babamın yanına gidince poşette ne olduğunu anlamıştım tuzlu çubuk krakerler , sular , meyve suyu ve benim en sevdiğim olan sütlü çikolata almıştı. Elindeki poşeti arabaya koyup "Acıkınca yersin" dediğinde başımı sakladım ve babam elindeki tostlarla birlikte yan taraftaki oturma yerlerini işaret etti oraya gidip herkes eline tostunu aldı, tostlar hala sıcaktı benim sevdiğin gibi o sırada annem üç tane çay söyledi bize , hepimizin tostları ve çayları bitene kadar hiç konuşmadık. Çaylar ve tostlar bitince arabaya binip yolumuza devam ettik babama be kadar yolumuz kaldığında babam iki üç saate orda olacağımızı söyledi başımla onayladıktan sonra arkama yaslanıp telefonumdan dizi izliyordum " STRANGER THİNGS" nerde yol boyunca birinci sezonu bitirdim cama baktığım zaman İstanbul'a gelmiştik. Buraya ilk gelişim değildi ama ilkinden daha çöm heyecanlıydım yarım saat sonra babam bir evin önünde durdu ev mükemmeldi iki katlı kocamanın bir bahçesi olan bu yerde yaşayacağımıza inanamadım. Önce bahçeyi dolaştım daha sonra evin içine girdiğim sırada daha güzeldi geniş bir mutfağı kocama salonu vardı en üst kata çıktığımda odalarımız vardı kendi odamı mobilyalardan tanıdım odamın geniş bir balkonu vardı aşağıya indiğim zaman annem eşyaları yerleştirmeye başlamış babamda televizyonu kuruyordu bende odama gidip ufak ufak eşyalarımı yerleştirmeye başladım .

Öncelikle merhaba ben Naz Derya bu konuda çok ama çok acemiyim umarım giriş kısmını beğenmişsinizdir
Insta:naz_derya24

Ondan Yoksun Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin