Κεφάλαιο 3

71 5 0
                                    

Σηκώθηκα ως συνήθως κατά τις 7, έκανα τα απαραίτητα, ντύθηκα και κατέβηκα κάτω. Πήρα ένα κουλουράκι στο χέρι ακουστικά και έφυγα. Στο δρόμο με την Δανάη μιλούσαμε για μια ταινία που θέλαμε να δούμε. Λίγο πριν την πόρτα κοντό στάθηκα. Είδα την μηχανή του. Η Δανάη ξαφνιάστηκε που σταμάτησα τόσο απότομα και κοίταξε προς το μέρος που κοιτούσα. Κατάλαβε αμέσως μετά την χθεσινή μας συζήτηση. Μου έσκασε ένα χαμόγελο όλο νόημα. Τότε αυτόματα μου ήρθε φλασια ότι για να είναι πάλι εκεί παρκαρισμένη, σημαίνει ότι ήταν κάπου εδώ κοντά. Τότε αμέσως ένα στραβό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη μου. Μετά από αυτή την μικρή παύση μεταξύ μας, η Δανάη μου κάνει νεύμα να προχωρήσουμε γτ μπαίναμε μέσα.
Οι πρώτες 3 ώρες ήταν λίγο βαρετές. Κοιτάω το ρολόι επίμονα λες και θα το κάνω να χτυπήσει. Πέντε λεπτά ακόμα....
Pov Δανάης
Κλασικα εδώ κια μια βδομάδα ξυπνάω στις 7, κάνω ότι είναι στην ρουτίνα μου και ετοιμάζομαι να φύγω. Η ώρα πήγε 8 και 5 και ήρθε η κολλητή μου να με πάρει. Δεν χρειάζεται να να φεύγουμε ποιο νωρίς αφού μένουμε κοντά στο σχολείο. Στο δρόμο μιλούσαμε για ταινίες μιας που είμαστε και οι 2 φαν. Καθώς φτάναμε στην πόρτα του σχολείου, βλέπω την Κωνσταντίνα να σταματάει απότομα. Ξαφνιάστηκα και γύρισα να δω που κοιτάει. Κοιτούσε την μαύρη μηχανή όπου ήταν και χθες εκεί. Μου είπε τι έγινε σχετικά με αυτό αλλά και για τον μυστηριώδη ιδιοκτήτη της. Η αλήθεια είναι πως η κολλητή μου πρώτη φορά μου μιλάει έτσι για κάποιον. Πρώτη φορά την βρίσκω τόσο περιγραφική ενθουσιώδη αλλά και συνεπαρμενη και η ηδια δεν το συνηθίζει. Της χαρίζω ενα χαμόγελο όλο νόημα λόγω τον γεγονότων και ξέροντας τις σκέψεις της. Αμέσως χαμογελάει. Λογικά θα σκέφτεται ότι μπορεί να τον δει. Μακάρι να πάει καλά! Πρώτη φορά ειναι τόσο χαρούμενη μετά από 'κεινον.. Της αξίζει!!!
Pov Κωνσταντίνας
Επιτέλους!!! Το κουδούνι χτύπησε για έξω. Δεν άντεχα άλλο, πόσο μάλλον όταν έχεις ιστορία με μια καθηγήτρια η οποία αναλύει τα πάντα. Κατεβαίνουμε κάτω με την Δανάη και καθόμαστε σε ένα παγκάκι <<στο δασάκι >> του προαύλιου. Μετά από λίγο βλέπουμε τον Αλεξ να έρχεται προς το μέρος μας.
Α-τι κάνετε κορίτσια? Λέει και μας φιλάει στο μέτωπο.
Κ+Δ-καλα απαντάμε και οι 2 βαριεστημένα λόγο της προηγούμενης ώρας.
Α-τι έχετε και είστε σαν κοιμισμένα?
Κ-είχαμε ιστορία
Α-Άστο κατάλαβα... 😂
Και μέσα στον διάλογο μα λίγο ποιο πίσω από τον Αλεξ είδα μια γνωστή φυσιογνωμία. Πρόσφατη αλλά γνωστή. Ήταν εκείνος... Εξακολουθούσε να έχει αυτό το χαλαρό, άνετο υφακι. Προσπαθώντας να ξυπνήσω από τον λύθαργο που είχα πέσει κατέλαβα προσπάθεια να σκουντίξω την Δανάη δίπλα μου. Χωρίς καν να το καταλάβω είχε έρθει ήδη εκεί που καθόμασταν και μιλούσε με τον Αλεξ.
Α-Επ Ιάσονα τι γίνεται? Τον χαιρετάει κάνοντας τον φιλικό και οικείο χαιρετισμό που κάνουν τα αγόρια μεταξύ τους.
Ι-καλά ρε φίλε εσύ? Λέει στον Αλεξ ενώ μας περνάει με μια εξαμεταστικη ματιά στα γρήγορα.
Α-καλά και γω να σου συστήσω την αδερφή μου και την φίλη της... Και τότε είναι που κομπλαρα λίγο.
Δ-χάρηκα Λέει η Δανάη.
Ήταν η ποιο μηχανή στιγμή της ζωής μου. Είχε στρέψει το βλέμμα του σε μένα. Δεν ήξερα τι να πω.
Κ-βασικά δεν είναι η πρώτη φορά που συναντιόμαστε... Δήλωσα και με κοιτούσαν με ένα αγελαδινό ύφος η φίλη μου και ο αδερφός της.
Ι-Έχει δίκιο δεν είναι η πρώτη φορά. Συμφώνησε μαζί μου. Η Δανάη είχε αρχίσει να καταλαβαίνει και με κοιτούσε για επιβεβαίωση
Κ-το παιδί με την μηχανή. Λέω. Τότε εισέπραξα ένα πονηρό χαμόγελο από την κολλητη μου. Έκανα νόημα στον Αλεξ ότι θα του πω μετά.
Κ-λοιπόν εγώ είμαι η Κωνσταντίνα εξήγησα τελικά
Ι-Ιάσονας. Είπε με ένα αψυχολογητο ύφος. Ευτυχώς μετά από λίγο μιλούσε λίγο πιο πέρα με τον Αλέξανδρο και μπόρεσα να μιλήσω με την Δανάη.
Δ-ειλικρινά είσαι τόσο κωλόφαρδη, ακόμα να το πιστέψω δεν μπορώ. Γιατί δεν με προειδοποίησες πρώτου πάθω σοκ? Είχα και γω την έκφραση πο είχε ο αδερφός μου? 😂
Κ- Δεν πρόλαβα ρε, μέχρι να το συνηδειτοποιήσω είχε έρθει εδώ. Και όσο για την έκφραση ήταν ίδια!!! Της λέω και γελάμε. Τότε έρχεται ο Γιώργος από πίσω μ και με τρομάζει. Προφανώς και ουρλιαξα αλλά ευτυχώς όχι δυνατά. Γελούσε σαν το καθυστερημένο και ως ένδειξη ότι πειραχτηκα τον χτύπησα απαλά στον ώμο.
Γ-Συγνώμη μωρέ, απλά ήθελα τόσο πόλυ να το κάνω 😂 😂 απολογείται και μου κάνει κάτι σαν κεφαλοκλειδωμα και με φιλάει στο μάγουλο.
Κ-χαζέ!
Γ-ωραίος χαζος όμως!!!
Κ-δεν θα το έλεγα ιδιαίτερα... Του λέω γελώντας ειρωνικά. Η Δανάη δίπλα μου έχει ξεσκιστεί στα γέλια μιας και μας βλέπει έτσι συχνά.
Γ-και το γεγονός ότι έχω πάρει το μισό σχολείο τι σου λέει??? Γεπουσε και αυτός πειρακτικα.
Κ-προφανώς, αυτές δεν έχουν καθόλου γούστο. Του απαντάω με στόμφο και χαίρομαι που τον πειράζω. Άσχετος που του την λέω συχνά, ο Γιώργος δεν είναι άσχημος αντίθετος έχει γαλαζογκρι ματιά, είναι ψηλός, γυμνασμένος. Ίσως αν δεν τον ήξερα τόσο καιρό να μου άρεσε. Αλλά στην παρούσα φάση δεν ισχύει.
Δ-τα γούστα της φίλης σου είναι ακριβώς πίσω σου. Πετάγεται η φίλη μου χαχανιζοντας. Γυρνάει ο φίλος μου να δει όχι και τόσο διακριτικά. Τέλος καταλήξαμε να καρφωθουμε γιατί τον κοιτούσαμε και οι τρεις,εισπράτωντας ένα ερωτηματικό ύφος από αυτόν. Άσχετος που έλεγα να μην κοιτάξουν. Ευτυχώς για μας χτύπησε το κουδούνι για μέσα. Ο Ιάσονας έφυγε και ο Γιώργος. 4η ώρα είχαμε γυμναστικη και ο Αλεξ κενό. Οπότε ξαναηρθε στην παρέα μας.
Α-λοιπόν? Μου απεύθυνε τον λογο
Κ-τι λοιπόν?
Α-νομίζεις ότι θα την γλιτώσεις? Για λέγε. Απαντάει με αλαζονεία στην φωνή του.
Κ-μην νομίζεις ότι γνωριζόμαστε, απλά χθες πήγα να δω την μηχανή του απέξω γτ την είχα παρατηρήσει εδώ και μέρες και με είδε που την κοιτούσα. Αυτό είναι όλο. Του απαντάω με έναν ήρεμο και επιβλητικό τόνο θελωντας να του κόψω το υφακι.
Αλ- μην παίρνεις αέρα μικρή,εξάλλου εκτός από την δικιά μου δεν ανεβαίνετε πουθενά και για κανέναν λόγο. Έχει δυναμώσει ελάχιστα τον τόνο της φωνής του αλλά παραμένει ήρεμος με αλαζονικό ύφος.
Α-όσο για τον Ιάσονα δεν νομίζω να τον συμπαθήσεις και πολύ. Δήλωσε υπαινιγματικα. Θέλω να τον ρωτήσω τι εννοεί αλλά το προσπερνάω απαντώντας στην πρώτη πρόταση του.
Κ-για ηρεμισε λίγο που θα μου πεις τι θα κάνω. Κουμάντο σπίτι σου και στο θέμα της μηχανής άσε με να ξέρω καλύτερα. Όσο για αυτόν τον Ιάσονα δεν μου καίγεται καρφί. Του λέω με έντονο εκνευρισμό και επιθετικοτητα στην φωνή μου. Μετράει σίγουρα η γνώμη του αλλά δεν μου αρέσει να μου επιβάλλονται. Πότε και κανενας και το ξέρει αυτό.
Α-μην μου φέρνεις αντίρρηση αφού ξέρεις έτσι κι αλλιώς ότι στο τέλος θα με ακούσεις πάντα τι κάνεις. Εξάλλου και συ ανήκεις σπίτι μου. Αντεπιτιθεται κάπως αλαζονικα. Τώρα θα δει.
Κ-δεν νομίζω να σε ακούω, συνήθως κάνω αυτό που θέλω και τσακωνομαστε αν θυμάσε.Και ξέρεις ότι όταν μου πάνε κόντρα εκνευρίζομαι.!!!πλέον είχα σηκωθεί όρθια δηλώνοντας τον εκνευρισμό μου και ελαφρός φωνάζοντας. Εκείνη την ώρα γλύκανε και προσπάθησε να με πάρει αγκαλιά αλλά δεν τον άφησα.
Α-έλα βρε κουραμπιέ αφού ξέρεις ότι σε νοιάζομαι και δεν θέλω να μου πάθεις κάτι. Θα μου στεναχώρησεις και την αδερφή και μετά ποιος την ακούει!!! Δήλωσε και κοίταξε την Δανάη απολογητικά λέγοντας την γκρινιάρα εμμέσως.
Κ-Άσε με Αλεξ έχω νεύρα. Τον αποθαρρυνω, απομακρυνοντας τα χέρια του από πάνω μου.
Δ-Αστην ρε Αλεξ να ηρεμήσει τι την τσιγκλιζεις? Απευθύνεται παραπονιαρικα η Δανάη στον αδερφό της έχοντας σηκωθεί και έρθει να μας χωρίσει σπρώχνοντας τον προς τα πίσω. Να ναι καλά ο Διονύσης που τον φώναξε.
Α-τι θες ρε μαλακα???
Δ-μας θέλει ο γυμναστής. Γεια σας κορίτσια!
Δ-γειά Διονύση!!
Δι-τι πάθατε?
Κ-εδώ ο φίλος σου μας σπάει τα νεύρα.
Α-Πολλα ρωτάς. Άιντε πάμε να φύγουμε. Λέει στον συμμαθητή του σπρώχνοντας τον.
Α-την γλυτώσατε. Προς το παρόν. Μας κοιτάει όλο νόημα.
Δ-ναι καλά μη σε χάσουμε και από πελάτη. Αντε γειά. Του κάνει η Δανάη απαθής ξέροντας τον αδερφό της.
Α-καλααα... Πάμε έλα. Μας δίνει εν δολοφονικό βλέμμα και φεύγουν.
Κ-μπορεί να γίνει τόσο εκνευριστικός. Λέω με αγανάκτηση
Δ-εμένα μου λες? 😂 Σχολίασε η Δανάη και έτσι τελείωσε η συζήτηση που είχαμε. Στο επόμενο διάλειμμα ήρθε ξανά ο Αλέξανδρος να δει αν ξεθυμωσα. Πότε δεν του κρατάω κακία αλλά δεν μου αρέσει να προσπαθει να μου επιβληθεί. Όχι μόνο αυτός ο καθένας. Ίσως φταίει ο τρόπος ή το άτομο που το κάνει. Αλλά γενικα δεν ακούω συχνά είναι κάτι του χαρακτήρα μου. Μπορεί να κατατάσσεται και στα αρνητικά της συμπεριφοράς μου. Δεν μπορώ να το φτιάξω είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Οι υπόλοιπες ώρες περάσανε και κατά τις 2 πήγαμε σπίτια μας. Το απόγευμα έχω φροντιστήριο και πρέπει να διαβάσω. Δεν έχω καθόλου όρεξη . Τι να κάνουμε ξεκίνησαν τα βάσανα!!!!
Αλοχα αγάπες!! Τι κάνετε? Ελπίζω να είστε καλά αυτό το κεφάλαιο βγήκε αρκετά μέγαλο δηλαδή 1508 λεξούλες και δεν το τελείωσα ακόμα η συνέχεια στο επόμενο κεφάλαιο μέχρι τότε φιλουρεςςς!!! 💋💋💋❤️

~Dangerous woman~Où les histoires vivent. Découvrez maintenant