My Best Friends Are From BTS || fanfic BTS X READER NL

1.

{Y/n}

Vandaag is het de grote dag. Vandaag verhuizen we naar Zuid Korea. Het is nu 03:24, en ik ben mijn rugzak aan het checken. Ik kijk op mijn lijst waar alles opstaat wat ik mee wil hebben in mijn rugzak.

• oordopjes + mp3 speler
• een boek
• kauwgom
• telefoon

Als ik zie dat ik alles heb, kijk ik mijn kamer rond. Hij was helemaal leeg, het enige wat er nog lag was een matras met een kussen en slaapzak op en wat verder lag er een hoopje met m'n outfit voor vandaag. Ik doe het aan.
Dan doe ik mijn haar in een messy bun en dan ga ik met m'n rugzak naar beneden. Ik zie m'n ouders ontbijt maken in de keuken die eigenlijk geen keuken meer is, omdat hij helemaal leeg is. Ik zie Lucy en Jack aan tafel zitten terwijl ze een conversatie houden. Als ze mij opmerken glimlachen ze allebei en begroeten me.
"Goed geslapen?" vroeg Jack.
"Ja, maar ik had het wel koud. En jullie?" vroeg ik. Als ik terugdacht aan vorige nacht kreeg ik al de rillingen. Ik schud mijn hoofd en kijk ze aan.
"Hetzelfde eigenlijk. Zeg, waar blijven Dave en Oliver? Ik heb ze wakker gemaakt maar ze zijn nu nogsteeds niet beneden." zei Jack.
"Sarah, ga jij eens kijken?" vroeg mama.
"Oké" zeg ik en ga terug naar boven, maar naar Dave en Oliver hun kamer. Ik open de deur, en zie dat ze allebei weer in slaap gevallen zijn. Ik ga naar Oliver's bed en schud hem zachtjes heen en weer. Zijn ogen openen moeilijk en dan kijkt hij me aan.
"Pfff, ben ik weer in slaap gevallen?" vroeg hij met een zware ochtendstem.
Ik lach en knik dan. "Maak je Dave wakker? Ik ga alvast naar beneden."
Hij knikt en kijkt dan naar Dave's bed.
Ik ga naar de deur en zeg dan nog zacht:" En niet weer in slaap vallen hé!" Oliver glimlacht en schud dan zijn hoofd. Ik doe de deur dicht en ga dan weer naar beneden.
"Ze waren weer in slaap gevallen." zeg ik wanneer ik beneden kom. Iedereen glimlacht en dan zetten onze ouders het ontbijt op tafel. Ik ga naast Lucy zitten en ontbijt. Als iedereen ontbeten heeft, laden we de auto in. Dan gaan we in de auto zitten en vertrekken we naar het vliegveld. Het is 2 uur rijden dus proberen we allemaal, behalve papa, te slapen. Het lukt bij iedereen, behalve bij mij en Jack. Jack kijkt dan gewoon door het raam, en ik zet mijn mp3 speler op en doe mijn oordopjes in en luister naar muziek.
Iedereen keek er erg naar uit om te verhuizen. We verhuizen eigenlijk omdat mijn ouders voor een zaak werken waarvan de hoofdvestiging in
Busan is. Ze zijn een van hun beste werkers dus heeft hun baas beslist dat ze mogen in Busan werken. Natuurlijk zeiden ze daar geen nee tegen. Jack zag er wel tegenop, omdat hij zijn vrienden en vriendin moest achterlaten. Oliver en Dave hadden er helemaal niks tegen. Lucy en ik trouwens ook niet. We hadden allebei geen vrienden op school, en ik werd gepest op school. Elke dag kwam ik ofwel met een bloedneus ofwel met blauwe plekken naar huis. Een keer hadden ze me zo erg misbruikt dat ik mijn arm gebroken was én m'n enkel uit de kom lag. Ik heb een maand in het ziekenhuis besteed omdat ze niet wouden dat het erger zou worden. Maar je kan het al raden: wanneer ik net het ziekenhuis was misbruikten ze me weer en ik brak een paar ribben. Dat was vanaf nu 2 maanden geleden, en het is eigenlijk nog steeds niet helemaal genezen. Maar het gaat wel beter, gelukkig. Daarom maakte het voor mij helemaal niet uit dat we verhuizen. Ik ben zelfs blij dat ik daar weg kon.

~een paar uur later, in Zuid Korea~

We komen aan in Busan. De vlucht heeft 10 uur geduurd, en ik ben kapot. Ik kijk uit naar mijn bed. Dave en Oliver zijn in slaap gevallen, net zoals Lucy en Jack. Ik ben nogsteeds wakker. Ik kan gewoon niet in slaap vallen. Ik zie dat mijn ouders ook mega moe zijn. Ookal is het maar 15:58, als we thuis zijn kruip ik meteen in bed.

~thuis~

Ik ga naar binnen. Dit huis is bijna 2 keer zo groot als dat van in Londen. Ik kijk rond. Het ziet er veel beter uit nu dat er meubels in staan. Ik ga naar mijn kamer, of eigenlijk onze kamer. Lucy en ik delen een kamer, omdat we dat al heel lang wouden. In Londen hadden we elk een aparte kamer, en zo voelde we ons niet goed. Logisch, als je een tweeling bent.
Als ik bij onze kamer ben, doe ik de deur open en mijn mond valt open.
"Oh my god... Dit is perfect!" roep ik en ga naar het witte bed. Ja, ik ben de donkere van ons beide. Lucy vindt het leuk om roze en wit enzo te dragen. Volgens mij is het daarom zo ingericht. Aan mijn kant zijn de muren zwart geverfd, aan Lucy's kant is het wit. Haar bed is zwart en de mijne is wit. Mijn lakens op mijn bed zijn pastel blauw en bij Lucy zijn ze pastel roze. Onze bedden zijn hoog, maar niet zo hoog dat je er een ladder voor nodig hebt. Dan ga ik naar de deur die rechtover mijn bed is. Ik open hem en mijn mond valt weeral open. Het is onze kleerkast. Hij is verdeeld in twee gedeeltes. De ene kant is donker en de andere is licht. Het is duidelijk dat de donkere kant van mij is en de lichte van Lucy. Onze kleren zijn op kleur gesorteerd. Dan ga ik terug naar onze kamer. Ik ga op mijn bed zitten en bewonder het. Dan zie ik Lucy binnen komen en ook haar mond valt open.
"Welcome to Heaven~" zeg ik en ik lach om mijn eigen grap.
"Wow..." is het enige wat uit haar mond ontsnapt. Ze komt binnen en bekijkt alles grondig. Dan gaat ze naar onze kleerkast.
"OH MY GOD!" hoor ik en ik lach. Ze komt weer onze kamer binnen.
"Heb jij het ook al gezien?" vraagt ze en ik knik. Ze gaat naar haar bed en doet alle kastjes open. Dan gaat ze haar dozen halen en vult alle kastjes. Ik doe net het zelfde. Ik ga de doos halen met mijn boeken in en dan maak ik die leeg. Dan maak ik de rest van mijn dozen leeg. Dan zie ik op de klok die in onze kamer hangt dat het 19:25 is en ik ga naar beneden. Ik ruik het al. Iemand is iets heerlijks aan het klaar maken. Ik ga naar de keuken en kijk wat er in de potten zit.
Ooh~ spaghetti! Mjammie!
Ik dek de tafel en dan ga ik aan tafel zitten. Dan hoor ik de rest ook naar beneden komen en mama gaat naar de keuken. Ik ga bij haar en neem de borden die ze aan het vullen was. Iedereen zat al aan tafel. We eten de spaghetti op, en dan kijken we nog even tv. Wanneer het 21:33 is ga ik mijn tanden poetsen. Dan ga ik terug naar beneden en zeg iedereen 'slaapwel' en dan ga ik naar onze kamer. Ik doe het licht uit maar doe mijn nachtlampje aan en neem een boek. Ik lees nu vooral 'Warrior Cats'. Ik vind het mega spannend. Ik begin te lezen, maar ik geraak niet ver. Mijn ogen vallen traag toe en dan val ik in slaap.

A/n:
~ Zo, hier hebben jullie deeltje 1. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Als je het saai vindt, kun je stoppen met lezen, maar ik verzeker je: het wordt veel leuker ;)

Bahbai~