A story of a lifetime~ George Weasley(voltooid)

H20 Ik hou nog van hem

Ik zit samen met de orde in de vergader ruimte. Ik zit met me hoofd in me handen.

Snape verlaat de kamer zo als andere orde leden. Ik laat me hoofd nu op tafel vallen. 'Elena.' Zegt Remus. 'Ja.' Zeg ik en kijk met een glimlach op. Hij schud lachend ze hoofd.

'Zie Sirius. Dit kan ze niet aan. Ze is veelste jong.' Zegt Molly.

'Molly, hou toch op. Die meid kan meer magie dan jou als ze het leert. En dat gaat ze eenmaal als ze weer op school is.' Spreekt Moody en verlaat dan ook de ruimte.

'Ik ga maar.' Zeg ik als ik opsta en snel naar de keuken loop.

Ik neem plaats dichtbij de keuken. Ik zie een koekje en pak hem snel. Ik ga snel zitten. Dan komen Kayleigh, Fred en George binnen. Kayleigh gaat tegen over me zitten me zitten en Fred naast me. Dan komen Ron en Ginny. Gevolgd door Arthur, Remus, Arthur, Hermione en Molly.

Harry begint dan over de ministerie. Kingsley geeft hem de laatste daily prophet. Ik zucht en doe me hoofd weer in me handen, al dat gedoe.

Hermione probeert langs me te kijken dus ik laat me naar achter vallen. Me vader begint dan over de leger van Voldermort en pap kijkt me bezorgd aan en dan terug naar Harry.

Molly stapt dan in. 'Hij is alleen een jongen.' Ze pakt de daily prophet weg. 'Zeg nog meer en gooi hem net zoals Elena gewoon in de orde.' Zegt Molly en kijkt pap streng aan. 'Goed, ik wil erbij. Als Voldemort een leger verzameld, dan wil ik vechten.' Zegt Harry. Ik grinnik en Kayleigh kijkt me raar aan. 'Niks.' Zeg ik zonder worden. Ze knikt lachend haar hoofd.

Maak en raar gezicht en kijk dan terug naar de rest.

Ik loop na het eten naar boven. 'Ik ben zo klaar met Angelina.' Hoor ik dan uit Fred en George zijn kamer. Ik loop terug en kijk maar binnen. Ik sta glimlachend naar binnen te kijken. 'Wat is er Elena?' Vraagt George als die van Fred weg kijkt. 'Oh ik hoorde toevallig iets.' Grijns ik.

'Ze heeft uit gemaakt voor geen reden.' Slaat die dan uit. Ik loop maar binnen en ga zonder na te denken naast George zitten. 'Misschien zijn jullie niet gemaakt voor elkaar. Je vind heus nog wel iemand, Freddie. Ik dacht ook nooit iemand te vind–'

Fred kijkt me dan grijzend aan. 'Ik ga naar bed, Weltrusten Fred,' Ik loop na de deur en draai me dan om. 'Weltrusten George.'

Ik loop dan me kamer in en laat me op me bed vallen. 'Wat heb je gedaan?' Vraagt Kayleigh lachend. 'Ik had bijna gezegd dat ik en George gemaakt voor elkaar waren waar die bij was.' Zeg ik en ga recht op zitten.

'Je vind hem nog steeds leuk.' Zegt Kayleigh. 'Leuk!? Ik hou nog van hem en ik kan mezelf er wel voor slaan.' Ik laat me weer op me bed vallen.

'Hou? Merlin beard.' Zegt Kayleigh. 'Ik wou een pauze omdat het gewoon weet ik veel, te veel was. Ik heb nooit gezegd dat ik niet meer van hem hou.' Zeg ik als ik naar het plafond kijk.

'Zei Elena Walburga Black-McKinnon dat zojuist.' Ik ga recht op zitten en zie Fred staan. 'Je mag het niet tegen hem zeggen.' Zeg ik.

'Rustig, geheim is veilig.'

'Het is beter voor je leven.' Zeg ik. Hij doet ze armen om hoog. 'Ik geef me nu al over. En hier je ketting viel af.' Hij gooit me ketting naar me toe.

'Thanks.' Hij loopt weg en ik doe me armband weer om. 'Van wie hebben we die gekregen?' Vraagt Kayleigh dan. 'Van onze overgrootmoeder Melania, ze maakte deze toen ze hoorde van mam via via. Ze was de enige die nog met pap praate na die was weg gelopen weet je.' Ze knikt.

'Maar ik ga slapen, jij zekker morgen je laatste jaar.' Zegt ze. Ik knik. 'Trusten.'