LET ME FOLLOW

♤ 23 ♤

You wished to know me, but when you reached it ,You prayed, your wishes were not fulfilled .

آرزو کردی منو بشناسی , بهشم رسیدی ولی حالا دعا میکنی کاش آرزوت براورده نشده بود .

VOTE 🌟

...................

ادوارد در خونه رو باز کرد و با دیدن خونه ای که سالها توش زندگی کرده بود نفس راحتی کشید
آروم اروم از پله ها بالا رفت و شروع کرد به دراورد پالتوی چرم بلندش , کمربند اسلحه هاش ... وقتی به در اتاقش رسید چسب بالای دستکش های انگشتیش رو باز کرد , بعد در  و باز کرد و داخل اتاق شد

از کمد رد شد و در ماشین لباسشویش رو باز کرد و دونه دونه لباس هاشو داخلش انداخت

کمربندشو آویزون کرد و حالا که چیزی تنش نبود زیر دوش آبگرم رفت
گذاشت آب تمام بدنشو تو آغوش گرمش بگیره

بعد اینکه بدن و موهاشو خشک کرد یه تیشرت سفید مشکی و گرمکن ورزشی ستشو پوشید و اینبار از راهرو سمت راست سمت طبقه ی بالا رفت

لویی روی صندلی مدام پاشو تکون میداد و گهگاهی با کارد روی میز ور میرفت که جیک رو با تمام پر صبر و حوصله بودنش داشت کلافه میکرد

:لویی? لطفا

لویی لبخندی زد و کارد و کنار بشقاب گذاشت

:میشه برم پایین ?

:ایشون گفتن اینجا میز شام رو بچینم و منتظرشون بمونیم

:خب , ولی من میخوام برم ببینمش

:لویی چند دقیقه صبر کن بعد اگه نیومدن بهشون زنگ میزنیم

:باشه

لویی نگاهی به جیک کرد که داشت به پشت سرش نگاه میکرد پس چرخید و وهمزمان با بلند شدن جیک از جاش از روی صندلی سریع بلند شد , سمت مردی که به دیوار تکیه داده بود و دستاشو رو هم گذاشته بود دوید

لویی محکم ادواردی رو بغل کرد که با ابروی بالا رفته و لبخندی از سر تعجب دستاشو بالا برده بود و به جیک نگاه کرد

:خوش اومدین آقا

ادوارد سرشو تکون داد و دوباره به لویی که صورتشو به سینه ی ادوارد چسبونده بود نگاه کرد

:هی پسر

لویی بدون اینکه دستاشو از بدن ادوارد دور کنه سرشو بلند کرد و چونه اشو رو سینه ی ادوارد گرفت

:سلام ادوارد , دلم برات تنگ شده بود , تو مبارزه برنده شدی?

ادوارد لبخندی زد , دستاشو پشت لویی گذاشت تا نیفته و شبیه پنگوین به جلو قدم برداشت

:خب اگه نمیبردیم الان بجای اینکه عمودی راه برم افقی یه جایی اون بیرون میفتادم

لویی با اخم به ادواردی که اونو سمت میز شام برد نگاه کرد