A story of a lifetime~ George Weasley(voltooid)

H23 TOP VERHAAL

Ik loop door de gangen, de eerste week zit er bijna op. Het is zondag en ik kan niet meer. Niet van school ofzo het is hartstikke makkelijk, ik klink net een nerd!

Ik loop maar wat rond. De meeste mensen zitten buiten die gaan nog even genieten van het weer aangezien het ieder moment herfst weer kan woorden.

Ik bots tegen iemand op. 'Hey, Elena.' Klinkt George zijn stem. 'Sh*t.' Mompel ik in me zucht. Ik heb George niet meer gesproken sinds ik tegen Kayleigh vertelde dat ik nog steeds van hem hou, dat ik nooit ben gestopt.

'Hey.' Zeg ik en kijk hem maar snel aan, verkeerd bedacht. Ik verdrink gelijk in de bruin twinkelende ogen.

'Ik wou- uhm- ik wou- in vragen- bedoel?' Ratelt George als die het oogcontact verbreekt. Ik kijk beschaamd weg en voel wel al dat ik begin te blozen.

'Top verhaal.' Lach ik. 'Ja.' Lacht George. Als ik voel dat ik gestopt ben met blozen kijk ik hem weer aan. 'Ik wou vragen of ik je aantekeningen mag lenen van potions?' Vraagt die dan.

'Tuurlijk als je even mee loopt, Alisa heeft me tas. Had wat nodig.' Alisa had meiden dingen nodig en zit dus op de wc, kan niet. 'Wacht hier ik haal hem wel snel.' Zeg ik, en ren weg voordat die kan antwoorden.

'Alisa.' Zeg ik als ze de wc al uit loopt met me tas. 'Mag ik?' Ze knikt en over handig me tas. 'Thanks.' Ik ren zo snel weg als ik heen aan kwam rennen.

'Jij bent snel.' Lacht George. Weer ontmoeten onze ogen elkaar, waarom is dit zo moeilijk!

'Aantekeningen.' Zeg ik en zoek de tas door. 'Hier heb je ze.' Ik steek ze uit. Als George ze pakt raken onze handen elkaar en er ontstaat een tinteling. George komt dichterbij, ik loop ook dichterbij. Hij leunt naar voren. Ik sluit me ogen, dan gebeurt het magische moment zijn lippen raken de mijne. Hij laat de aantekeningen vallen en slaat ze arm om middel. Ik miste dit, zijn armen om me middel, zijn lippen op de mijne.

We trekken dan bijde weg. 'Ik hou van je.' Stotter ik er half uit. 'Ik ook van jou.' Glimlacht die. 'OMG!' Hoor ik dan ik draai me om. Achter me staat een Ginny. Ik draai me om en laat me hoofd in George ze borstkast vallen.

'IK KRIJG VIJF GALJOENEN VAN RON.' Roept ze dan en rent weg. Ik kijk George dan aan. Ik moet lachen en laat me hoofd weer in ze borstkast vallen.

'Betekent dit dat je het wil proberen?' Vraagt die voorzichtig. Ik bijt op me lip als ik hem weer aankijk.

Ik knik. 'Ik ben nooit gestopt met van je te houden, ik had gewoon te veel aan me hoofd, eerst die Crucio vloek en die dromen over me moeder en dan ook jou en Katie.' Zucht ik.

'Geluk wist Hermione raad. Ook al was ze zelf wel aan het huilen geweest.' Zegt George dan. Misschien moet ik maar even praten met Hermione, ik ben deze twee jaar, bijna drie, zo druk geweest met me andere vrienden dat ik haar, Harry en Ron een beetje in de diepe heb laten vallen.

'Dus, die ketting mag ik nu wel weer om.' Lach ik. George schud lachend ze hoofd en plaatst dan een kus op me voorhoofd.