Być z nim °Jimin

°1

Być z nim °Jimin :
sequel "Ojcowska Troska"

🌹Miłość boli🌹

Nikt nie mówił mi, że życie nastolatki jest usłane różami i mając te szesnaście lat na karku czułam coraz większą presję. Mama i tata co prawda kochają mnie nad życie, ale przy nich czuję się za bardzo kontrolowana. Wiem, że chcą dla mnie jak najlepiej, ale ja potrzebuję większej swobody w końcu niedługo będę już dorosła. Poza tym są jeszcze bliźniaki i to ich bezpieczeństwo może być ich priorytetem. Haeseo i Harin (w skrócie Seo i Rin) to niesforne dzieci. Hałaśliwe i psocące, ale urocze i chciwe miłości. Nieświadomie sprawiają problemy, ale nikt nie potrafi długo się gniewać na nich. Tę cechę zdecydowanie odziedziczyli po naszym tacie. Ja jestem spokojna…do czasu. Jedyną osobą, która potrafi wesprzeć i poradzić jest wujek Namjoon. Tylko on pomoże mi, gdy mam problem i tylko on nie robi awantury, że zrobiłam coś źle. Cieszyłam się, że mimo, że ma malutkiego synka potrafi znaleźć dla mnie chociaż te piętnaście minut, by ze mną porozmawiać. Cieszę się, że mam wśród dorosłych taką osobę. Haeseo i Harin też mają wśród wujków takie osoby. Haeseo ma wujka Jina, a Harin - Taehyunga. Jest jeszcze Siwon, ale to już inna historia. 

Siwon to mój najukochańszy przyjaciel i to dzięki niemu tak naprawdę zaakceptowałam tą bliznę pod okiem po mojej operacji. Ta blizna zostanie ze mną do końca życia, ale dzięki niemu (i mojej mamie) będę z niej dumna. W końcu to oznaka mojej walki, by być zdrową. Mam dookoła siebie tyle osób, które mnie wspierają i kochają, ale nikomu nie jestem w stanie powiedzieć jednej rzeczy. Moje hormony szaleją co sprawiło, że od pewnego czasu zaczęłam widzieć Siwona jakoś inaczej. Zauważyłam, że jest znacznie wyższy ode mnie. Jego kruczoczarne (lekko przydługie) włosy delikatnie kręcą się przy końcówkach, a hipnotyzujące czarne oczy sprawiają, że z moich nóg robi się galaretka. Jego ciepłe dłonie sprawiają, że po moim ciele przechodzą dreszcze. A szerokie ramiona są idealnym miejscem do schowania się przed całym światem. Tak…zakochałam się w nim…niestety bez wzajemności. 

-Siwon - szepnęłam imię przyjaciela, a ten jakby nigdy nic odwrócił się do mnie na szkolnym korytarzu.

-Co się stało? - zapytał chłopak i podszedł do mnie bliżej co sprawiło, że poczułam jego perfumy intensywniej. - Zaczynam się martwić.. 

-Co zrobimy z moim tatą? - zapytałam spoglądając w jego czarne oczy. Musieliśmy coś zrobić, by w końcu mój tata zaakceptował mojego przyjaciela. Odkąd się znamy nigdy nie zdarzyło się, że mój tata normalnie odezwał się do niego. Zawsze był szorstki i nigdy nie uśmiechnął się do niego. 

-Może zostawmy to tak jak jest? - zaproponował z nijakim uśmiechem, gdy spoglądał na jakąś blondynkę, która stała na końcu korytarza. Zauważyłam jego wzrok. Zabolało mnie serce. Chciałabym, żeby choć raz chłopak zaangażował się w naszą przyjaźń tak samo jak ja. Boli mnie jego obojętność. On tak bardzo mnie rani. Choć robi to nieświadomie.