ONE SHOT STORIES (COMPILATION)

UNAPPRECIATED

Humahagulgol akong naglakad papalabas ng bahay namin, nanghihina, 'di alam ang paroroonan

"Eto? eto ba ang pinagyayabang mo? you only got 48 out of 50? kahihiyan ka sa pamilya natin oh, sinisira mo ang reputasiyon ko in my alma mater" sinampal-sampal ko ang sarili ko, these thoughts of mine never left me, nagf-flashback nanaman ang nangyari kanina

"Nakikita mo ba 'yan? ganyan karami ang medals ko noon! I graduated as the summa cumlaude, at ikaw? cumlaude lang? what a shame of you Elli" tuluyan nang nanghina ang mga tuhod ko, dahilan ng pagkaluhod ko sa kalsada, hindi matigil ang pag-agos ng luha ko

"M-mom, b-but I did my very best mom, please hear me out" sinuntok-suntok ko ang kinaluluhudan ko ngayon nang maalala ko kung paano ako nagmakaawa sakanya

"Hear you out? oh, anong sasabihin mo? na ayan lang ang kaya mo? palibhasa kasi puro ka landi! kahihiyan ka Elli! umalis ka na ngayon sa harapan ko!" naalala ko pa kung pa'no n'ya ako itinulak dahilan ng pagka-untog ko sa lamesa

Mukhang dinadamayan ako ng kalangitan, kasabay ng pagbuhos ng luha ko ay ang pagbuhos ng ulan

Pagkatapos ng ilang araw ay sa wakas, ngayon na ang araw ng graduation ko, at alam kong mag-isa ko nanaman kukunin lahat ng medalya at award na nakuha ko.

Habang umuupo ako ay hindi ko mapigilan ang pagpatak ng aking mga luha dahil sa sakit na ang nadarama.

Hindi ko alam kung ano ba pagkukulang na meron ako, lahat naman ibinigay ko pero bakit di parin sapat sakanila?

I'm already tired of trying my best and still ended up useless for others.

"Hey Elli? you okay? kanina kapa natulalang naiiyak jan" sabi sakin ni sean habang pinapahidan niya ng kanyang panyo ang aking mga luha.

Wala na akong pake kung ano man ang magiging reaksyon ng ibang tao, basta kailangan ko ng karamay ngayon.

"Of course I'm okay, tears of joy lang kasi we've passed, tapos na tayo sa buhay college" I said while giving him a sweet smile, or perhaps, a fake smile.

"You sure? tumayo kana tayo na bibigyan ng diploma at medalya" he said while handing his hand to me.

"Elli Avram, Summa Cumlaude. The Pride of Our School" as the speaker said I automatically walk on the aisle smiling confidently while feeling the pain.

"Good Job"
"Congratulations"
"Job Well done"

Iilan yan ang aking narinig mula sa mga professor ng school ko, at iyan din ang gusto kong marinig sa mga magulang ko na di ko narinig kahit isa mula pagkabata ko

Yes, I've graduated as the summa cumlaude of our school, yet, tinago ko 'to sa pamilya ko, surprise kumbaga

Pero ako itong na-surpresa, ni-isa sakanila ay walang pumunta para samahan ako sa isa sa mga 'di malilimutang araw ng buhay ko

Rinig na rinig ang pagpalahaw ko sa bawat bahay na dadaanan ko habang hawak ang diploma't medalya ko

Umuwi ako at nakangiting sinalubong ang mama ko

"Mom! you know wha—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang itulak n'ya ako at nilagpasan

"Stop that nonsense Elli, I'm talking to a client right now" itinuon n'ya ang pansin niya sa phone n'ya at hindi sa mga medalya at diploma na hawak ko ngayon

Hinabol ko s'ya at kinapitan ang tela ng damit n'ya

"M-mom? anak mo talaga ba ako? parang kung itaboy mo ako parang hayop lang ako sayo" my voice cracked while saying those.

No, i can't take this anymore, im done, im tired, 'di ko na napigilan ang bibig ko

"Aba't marunong ka nang sumagot ha? yan ba natutunan mo sa mga kalandian mo?! tandaan mo wala kang iniambag sa pamamahay na 'to, buti pa yung ate mo matagumpay, e ikaw? isang musmos lang sa gilid" hindi ko napigilang lumuhod sa kanyang harapan dahil sa panghihina ng aking mga tuhod.

"M-mom, c-can you just p-please appreciate me?"

"Hindi, dahil anak ka lang ng kabet ng daddy mo!" she shouted out loud nang 'di manlang iniisip ang mararamdaman ko

How i wish my dad is still alive

"I-ikaw 'yung kabet, hindi 'yung nanay ko!" I received a slap from her as I utter those words

I immediately run into my room and cry

Kinabukasan ay nagising ako nang maaga, 'di ko rin alam ang dahilan

Pagkagulat, 'yan ang nadama ko nang makita ko ang bihis ng bahay namin ngayon, ang dami ng mga pagkain, may selebras'yon ba? teka? selebras'yon ba ito para sa graduation ko?

Nangingilid ang mga luha ko nang gumawa ako ng ilang hakbang, napaka daming tao sa labas, ano ba talagang meron ngayon? lahat ng mga kamag-anak ko ay nandito ngayon, ngayon lang ito nangyari sa buong buhay ko, napaka saya ko, mukhang selebras'yon nga ito para sa graduation ko

Uy! may mga regalo para sa'kin! oh, lalo akong napaluha

Nagising na yata sila, ang mama ko, finally, I've felt the appreciation that I'm longing for

lumabas ako sa pintuan para sana magpahangin sa labas

Oh, they even made a tarpaulin for me, how sweet of them

I stopped for a moment, realization hit me as I've read those words 'In loving memories of Elli Avram'

It wasn't a celebration for my graduation, instead, a wake

I've comitted suicide last night nang 'di ko na makaya ang sakit na nadarama ko

But atleast, nakuha ko ang gusto ko

Finally, na-appreciate din nila ako

But sadly, kung kailan na wala na 'ko.

note: this is a collab story with another writer, hi wella!