Karşılıksız aşk.

1 Her şeyin olduğu gibi aşkında en zoru bize denk geldi.

Oysa ne güzel başlamıştı hayat,Doğduktan sonra geçen zaman değil seni gördüğüm ilk andan itibaren sevgili. Gözlerimi gülen yüzünden,ter temiz bakışlarından,asi hareketlerinden almak ne mümkün.Sadece gözlerim hareket ediyor gibi gözüküyordu sana lakin dilim tutulmuş,kulağım sadece seni ve yüreğimi dinliyor.Başka hiç bir şeye ihtiyacı yoktuki. Nasıl dinlemesin. Dünyanın en güzel şiiri,şarkısı,melodisi,sözleri neki senden gelen tek bir söz bile hepsini kifayetsiz ediyordu sevgili.Çok sevmiştim tarif etmemi istesen ömrüm boyunca hatta kıyamete kadar hiç durmadan seni sevdiğimi ağaçlarla,çiçeklerle konuşsam,yada dünyadaki bütün yaprak tanelerini toplasam hatta başka nerde varsa cennette olanlar dahi sayıları yetmezdi sana olan sevgime yetişemezdi bile.Hatta tüm toprak tanelerinin sayısı,dünya kurulduğundan beri gelen bütün yağmurların sayı,insanların ettikleri sözlerin adet,adet kelime,kelime sayısı yetmezdi işte yok bu duygunun yer,yüzünde yer alrında daha kaçtane bilmediğimiz alem varsa yok işte tarifi sana olan sevgimin sevgili.Sana ne yapsam azdı hani zifiri karanlık dünyaya çöktüğünde tutup güneşi getirsem adım attığın her yere,yada yazın en bunaltıcı zamanında kışı istesen gök yüzünden lapa lapa kar yağdırsam sana,Yada cenneti merak etsen ellerinden tutup cennete götürsem seni orada istediğin herşeyi sersem yere,yada güneş yaktı bedenimi desen koşarak güneşi söndürsem sonra param parça edip her bir parçasını kuşa dönüştürüp tüm alemde senin ismini haykırtsam ve özür diletsem sana yinede seni ne kadar sevdiğimi anlatamazdım sevgili.

Ben çok günahı olan biri değilim. En büyük günahımsa seni,seni,seni herşeyden çok sevmekti.Seni görmeden önce kendi halimde sakin hatta inanmaz şimdi kimse ancak herkesten çok gülerdim.Şimdilerde beni dışardan yanardağa içerden yürüyen bir mezara bile benzetenler var.Yer yüzünde hiç bir canlı yokki benim yaşadığımı(''attığı adım volkanlara,aldığı nefes kezzaba ve baktığı her yer cehenneme dönüşsün'') Yaşaşın. Okadar tarifsizlik varki içimde hani bi dışa yansısa dünya şu gördüğün koca dünya toz buz olmazsa namerdim.Düşündükçe; ellerine hani dokunma fırsatım varken bile kıyamayıp utancımdan dokunamadığım ellerine hangi eller dokundu,dokunuyor,dokunacak 3 saniyeden fazla bakamadığım (''cennet neki ben bu kadar güzel bişey daha göreceğimi sanmıyorum'') gözlerine kimler hak etmeden kıymet bilmeden uzun,uzun boş,boş bakacak. Kimler seni her gün görecek huzurun en güzeli olan sözlerinle kimler huzurun cenneti ala melodisini dinleyecek. Yeter aklım sus yeter daha çok kanatma yüreğimi desemde aklım cevaben hey hasan hey aptal aşık bu daha başlangıç nelerin seni beklediğini tahmin bile edemezsin diyordu.Bu ses bir sızı gibi yüreğime saplanıyor pimi çekilmiş bomba gibi kendini imha edip tekrar toparlanıp tekrar imha ediyordu. Ben bu kadar hızlı binlerce parçaya bölünüp her biri uzaklara düşüpte saniyeler içinde tekrar toparlanıp dakikası dolmadan tekrar parçalanan bişey görmedim. Bu nasıl bir acı...

Hani ateşler içinde kalıp yanarak kül olsan o külünün her bir tanesi farklı şehirlerde milyonlarca insanın ayaklarının altında çiğnense,hani yüzlerce aslan tarafından parçalansan o parçalarının her biri ateşe atılıp yansa,hani 400 insan tarafından 40 bir yandan ateşe tutulsan vucuduna 40000 bin adet kurşun gelse,hani yukardan bir yanardağın tam ortasına atlasan lavlar içinde tozla buz olsan yinede bu acıyı anlatabildimmi diyemem sana...