KARINCA

♍00^2

Ve şimdi onlara bir açıklama yapmalıyım ki bu rezilliği ortadan kaldırayım. Yoksa annem misafirler gittikten sonra beni bir güzel haşlar.

-Eee hoşgeldiniz. Anne keşke odama girmeden önce kapımı çalsaydın.
Annem;
-Seslendim ama başka birşeyle meşgulsün herhalde kızım.( o kızımı yapmacık bir şekilde söyledi. )
Annemin yanındaki kadın;
- Gönül'cüm istersen biz gidelim hem Ekin haklı bir genç kızın odasına böyle girmemeliydik.
Ben hemen söze atladım ve konuyu toparlamaya çalıştım.

- Sorun değil aslında bende zaten atış kursuna başlıyacaktim da biraz hazırlık yapayım derken siz geldiniz. dedim .

Offfff bu nasıl durum kurtarmaktır baya saçmaladım. Ayrıca kadını yanındaki esmer çocukta mal mal sırıtıyordu.

Annemin yanındaki kadın;
- Nasılsın tatlım? Bu arada adım Canan yeni komşunuzum.

- Memnun oldum Canan hanım ben de Ekin annem soylemis zaten.

Canan ablanın oğlu;
- Merhaba Ekin biliyorum kötü bir başlangıç oldu ama ,seninle çok iyi arkadaş olacağımıza inanıyorum. Ee bu arada ben Toprak .

Dedi ve mal mal sırıtmaya son verdi .
Bi dakika bi dakika bu bana çok tanıdık geldi ,yoksa az önceki saçma mektubu bu gerizekalımı gönderdi. Ben aptal gibi düşünürken annemin kolumu dürtmesiyle kendime geldim.

Ve hemen ona bir cevap verdim;
- Tanıştığımıza memnun oldum Toprak ama benim arkadaşım yok ve olmıycak!

Dedim kesin ve sert bir dille .Ama niye bu kadar yükseldim ben bile bilmiyorum.
Kurtarıcım Canan abla hemen söze atladı.
- Neyse tatlım biz artık gidelim seninle de tanıştığımıza memnun olduk,kendine iyi bak canın sıkılırsa ara ara uğra bizim eve hem Toprak'ığında canı sıkılıyordu.

- olur Canan abla ben bi ara uğrarım Toprak'ta sıkılmaz hem.

Canan abla kapıyı açtı ve
- Hoşçakal. Dedi
Ardından annem çıktı (tabi bana kötü kötü bakarak ) ve ardından da Toprak bana göz kırparak gitti.
Neydi bu şimdi arkalarından sesli bir şekilde "WHAT" diye bağırdım, ayyy acaba duydularmi ??

Toprağın gülme sesinden anlayacağım bugünlük rezil olma kotamı doldurdum, hemde fazlasiyla..

......................| yarın |................................

- Ekiiin kalk Ekiiin hadi ama bu kadar mı uykucu olunur kalk hadi okula geç kalacaksın.

Bu ses ablamındı, ya bir dakika huzur ama bir dakika ya . Resmen ağlayacaktım ne ara sabah oldu ,ben daha bir saat önce uyumamışmıydım?

Ablamın arkasından Tospa belirdi .

Size söylemeyi unuttuğum bir şey var ,siz aslında benim Antikorlarımın çok tatlı, masum olduklarını sanıyorsunuz ama öyle değil işte,bilmediğim bir nedenden dolayı benimle beraberlerken benden başka insan görünce ona zarar vermeye çalışıyorlar, bambaşka biri oluyorlar. Dediğim gibi aslında çok iyiler ama yanımda
biri olunca cidden bende onları tanıyamıyorum.

Ablamı uyarmalıydım ah olamaz Tospa elindeki bir cisimle ablamın arkasından ona doğru ilerliyordu.
Ben korkulu gözlerle olanlara çözüm ararken ablam baktığım yere baktı. Ve bakmasıyla Tospa kırmızı gözleriyle ablamın üstüne doğru hücum ederken ablamı yere ittim ve Tospa bir anda ortadan kayboldu.

- ahh başım ,bu kadarıda çok oldu ama resmen bilerek ittin beni . Neyapmayaa çalışıyosun anlamıyorum cidden, ama hastalık falan dinlemem, artık ne halin varsa gör DELİ!!!

Diyerek odadan çıktı. Ama ben sadece onu korumak istedim peki ya canımı acıtan o sözleri. Onlara ne demeli şu an daha önce hissetmediğim bir duygu geziyor kalbimde ama acıyordu, geçtiği her yeri yakıyordu . Öyle birşey ki güvendiğim, sığındığım insandan bunları duymak tamamen yıkılmama sebep oldu.

Şimdi ne yapmalıyım? Tek ve son sığınağım karıncalara mi gitmeliyim?
Evet evet bencede onlara gitmeliyim.
Bugün okula gitmiycektim ,tamamen karıncalarıma ayircaktım . Hemen üstüme bir siyah pantalon ,pembe bir sweet tshirt ve kot ceket aldım ve son olarak sırt çantamı da aldıktan sonra anneme görünmeden evden çıktım.

Temiz hava cidden ihtiyacım olan şeydi. Heleki ablamın söylediği sözlerden sonra. Nefes alamıyorum , boğulacak gibi hissediyorum .
Tüm bu düşüncelerim arasında parka ne ara gelmisim ben bile bilmiyorum ama gelmiştim işte. Şöyle bir göz attıktan sonra kendi köşeme oturdum . Bu saate kimse olmaz zaten buralarda.

Köşeme oturdum ve hayranı olduğum tek sanatçı Mabel Matiz şarkılarından birini açtım ve kollarımı dizlerimin üstüne koyup karıncalarımı izlemeye başladım. Bir kaç dakika sonra içimden "aradığım huzur" diye geçirdim .
Tam o arada arkadan bir ses duydum .
Bu Toprağın sesiydi.
- Merhaba Ekin.

Arkadaşlar bu bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yorumlara yazarsanız çok makbule geçer. ☘