Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 73ο

Νιώθω το φως του ηλίου να διαπερνάει την λευκή κουρτίνα και να προσγειώνεται στο πρόσωπο μου. Κάνω ένα μορφασμό ενόχλησης.. δεν θέλω να σηκωθώ... νιώθω το σώμα μου εγκλωβισμένο αλλά κατά ένα περιεργο τρόπο... ξαφνικά νιώθω το κρεββάτι δίπλα μου να κινείτε κάνοντας με να καταλάβω πως δεν είμαι μόνη μου. Ανοίγω δυστακτικα τα μάτια μου και Ανασηκωνομαι ελαφρά... τρίβω το πρόσωπο μου ενώ κάθομαι κανονικά πάνω στο στρώμα. Δεν θέλω να σηκωθώ... χωρίς να το περιμένω νιώθω ένα χέρι να ακουμπάει τον ώμο μου και δυο καυτά χείλη να αφήνουν ένα φιλί στην πλάτη μου. Ξαφνιασμένη γυρίζω το κεφάλι μου προς τα πίσω και βλέπω έναν αγουροξυπνημένο Αχιλλέα με κλειστά μάτια να είναι σε απόσταση αναπνοής... νιώθω την καρδιά μου έτοιμη να σπάσει.. η ανάσα μου απότομα βαραίνει... ένας κόμπος στο στομάχι κάνει την εμφάνιση του όσο οι παλμοί μου αυξάνονται επικίνδυνα πολύ... Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω.. πως να αντιδράσω.. το σώμα μου έχει παγώσει... ένα ελαφρύ τρέμουλο αρχίζει να με καταβάλει.. τι στο καλό έχω πάθει;;;... χωρίς να καταλάβω πως το σώμα μογ βρέθηκε ξαπλωμένο στο μαλακο στρώμα και ακριβώς από πάνω μου βρισκόταν η καταστροφή μου... αυτά τα μάτια τα οποία όσες φορές με κοιτανε νιώθω να χάνομαι... μένω ακίνητη να τον κοιτάζω όπως και εκείνος... το πρόσωπο του είναι διαφορετικό... ήρεμο... θέλω τόσο πολύ να ακουμπήσω τα χείλη του πάνω στα δικά μου... να νιώσω την ζεστασιά τους... ξέρω όμως πως τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα... ξέρω πως τον έχω ερωτευτεί... προσπαθώ να γεμησω το κενό μου με απλά πράγματα.. αρκούμε σε ένα του φιλί ή σε ένα βράδυ μαζί του και Θεέ μου ξέρω πως αυτό με καταστρέφει όσο ξέρω πως δεν θα έχω ποτε την καρδιά του... γίνομαι κομμάτια μόνο και μόνο για να νομίζω πως με αυτό τον τρόπο καλύπτω το συναισθηματικό μου καινό... τα μάτια μου κοιτάζουν βαθιά και επίμονα τα δικά του... ξέρω πως δεν θα σε έχω ποτε... σκέφτομαι και απότομα ενώνω τα χείλη μας σε ένα φιλί όλο πάθος... ξέρω πως είναι καταστροφικό αλλά δεν έχω άλλη επιλογή... εκείνος φάνηκε στην αρχή να ξαφνιάζεται αλλά μετά αμέσως ανταποκρίθηκε... περίεργα συναισθήματα αρχίζουν να κατακλύζουν όλο μογ το είναι... ένας κόμπος και ένα κάψιμο χαμηλά στην κοιλιά μου κάνουν την εμφάνιση τους... δεν θα σε έχω ποτε... αυτή η φράση κυριαρχεί στο μυαλό μου... χωρίς να το έχω καταλάβει καυτά δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου στα μάγουλα μου... απότομα νιώθω ένα κενό... ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον Αχιλλέα να με κοιτάζει έντονα στα μάτια... μη μου το κάνεις αυτό... οχι τωρα... μη με κανεις να νιώθω πιο πολύ αδύναμη απ ότι ήδη αισθάνομαι...