True Martial World Book 13-14

C-198

သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္၏ ဒ႑ာရီ

အခန္း ၁၉၈ A

“အိုး … အႀကီးအကဲေတြကို သတင္းသြားပို့မလို့လား ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ”  ရီယြမ္ကထိုသိုေမးလိုက္သည္ ။

“အယ္ နင္က ဘာျဖစ္လို့ေမးတာလဲ”  ဝမ္က အနည္းငယ္ အံ့ၾသသင့္သြားမိသည္ ။ အခ်ိဳ့အႀကီးအကဲမ်ားက နတ္ဘုရားဗဟိုေမၽွာ္စင္တြင္ ရွိေနၾကသလို အခ်ိဳ့အႀကီးအကဲမ်ားက တံခါးပိတ္က်င့္ႀကံေနၾကသည္ ။ သူမအတြက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေတာ့ ယူရမည္ပင္ …။

“အင္း ကၽြန္ေတာ္ လုပ္စရာတစ္ခုခုရွိလို့့ပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ အခုသြားလို့ရမလား”

ရီယြမ္က ဒီေနရာမွာ အၾကာႀကီးေစာင့္မေနခ်င္ေတာ့ေပ ။ ထိပ္ေျပာင္ႀကီးခ်င္၏ စာေမးပြဲက တစ္လျပည့္ေနၿပီဆိုတာကို သူသိသည္။ ခုႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ ေဆးပင္ခူးမည္ဟု သူဆုံးျဖတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ ေရွးဦးမူလေဆးပင္ကို ေအာင္ျမင္စြာ ဖမ္းဆီးနိုင္ခဲ့သည္ျဖစ္ရာ ေနာက္အခြင့္အေရးတစ္ရပ္ကိုလည္း  သူလက္မလႊတ္လိုေပ ။

အနန ၱနတ္ဘုရားခန္းမတြင္ ႏွစ္နာရီခန္႔က်င့္ႀကံရမည္ဆိုျခင္းက နဂါးအေၾကးခြံတစ္ေထာင္တန္ေပသည္ ။ ရီယြမ္က နည္းနည္းေလးေတာင္ အထိခိုက္ပြန္းပဲ့မခံလိုေပ ။

“ဘာျဖစ္လို့လဲ”  ဝမ္က ရီယြမ္ကိုေမးလိုက္သည္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ေဆးဦးမူလေဆးျမစ္ထက္ ဘာကအေရးႀကီးေနတာလဲ

ရီယြမ္က စမ္းသပ္ပြဲအေၾကာင္း ဝမ္ကို ရွင္းျပလိုက္သည္။

ထိုစကားမ်ားကို ၾကားရေသာအခါ ဝမ္၏ မ်က္ႏွာက သုန္မွုန္သြားသည္ ။ “အံမယ္ေလးဟယ္ ႏွစ္နာရီစာ က်င့္ႀကံမွုေလာက္ကေတာ့ ငါလဲနင့္ကို ခြင့္ေပးနိုင္ပါတယ္ ။ အခုအခ်ိန္မွာ အႀကီးအကဲေတြက နင့္ကိုေတြ႕ခ်င္ေနၾကမွာ”

ရီယြမ္က ထိုစကားမ်ားကို ၾကားရေသာအခါ ထခုန္မတတ္ ေပ်ာ္ရႊင္သြားမိသည္။

“ ေက်းဇူးပါ ဝမ္အစ္မေရ … ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ … လူမ်ားေတြ အရင္ကတည္းက ေျပာၾကတာရွိတယ္ … ဝမ္အစ္မက လွတယ္တဲ့ … အခုအဲဒီေကာလဟာလေတြက အမွန္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မယုံနိုင္ဘူး …. ဝမ္အစ္မက သူတို့ေျပာတာထက္ကို ပိုလွေနတာ … ဒီလိုလုပ္ပါလား … ဝမ္အစ္မေပးတဲ့ အခ်ိန္ႏွစ္နာရီလဲ အလဟသ မျဖစ္ေစရပါဘူး ။ သင္တန္းဆရာခ်င္ေပးတဲ့ ဆုကိုလဲ လိုခ်င္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ တကယ္လို့ .. ဝမ္အစ္မသာ အႀကီးအကဲေတြကို ေမးၿပီးတဲ့အခါ အႀကီးအကဲေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းလာေတြ႕မွာေပါ့ ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေလ့က်င့္ေရးကြင္းထဲမွာပဲရွိမွာ … အဲေနရာကေန နတ္ဘုရားဗဟိုေမၽွာ္စင္က နီးနီးေလးပဲဟာ ….ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းလာခဲ့မွာေပါ့”