Gecenin sakin ve sessiz anlariydi yine. Aniden sarsildim bir anda. Gecmisimle yuzlesmem gereken anın tam ortasindaydim belki de. Tek basima, yalniz basima karanligin icindeydim. Ayrilikla sonuçlanan uzun ve telasli bir askin sonunda olmak beni urkutuyordu bu soğukta. Gercek sandigim hersey aslinda sahte bir uykuydu sanırım. Ondan once de vardim ben. Kurmustum bu saltanati. Ama yine de icim sizliyordu. Bir daha göremiyor bir daha sesini duymamak beni incitiyor, andan ana icimi sizlatiyordu. Ikinci sarsilmayla titremeye basladim. Eyvah. Yaslaniyoruz eyvah demeye basladim. Saftik masumduk. Anlik ruyayi gercek sandik diye soylenmeye baslamistim kendime. Yorganlar isinmama care olmuyordu. Onun elleri onun bedeni anca isitabiliyordu beni. Tam unuttum derken; bastigim adimda, yürüdüğüm yolda, caldigim kapida, baktigim aynada ondan izler tasidigini gorunce yeniden basa donuyordum bi anda. O kadar pismandim ki sozlerim icimde kurtlanmisti. Icimde kul olan sozler, bir atesi alevlendirmeye yetmiyordu. O kadar isteklerim var ki su anda, istedigim dualar avuclarimin icinden taşıyordu. Dualar sigmiyordu avuclarima..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dualar sığmıyor avuçlara
RomanceO kadar istek ve pismanlik vardi ki, dualar sigmiyordu avuclara.
