Aşağı indim. Onu gördüm ve hemen geri yukarı çıkmak için hamle yaptım.
- Nereye gittiğini zannediyorsun küçük hanım.
- Yukarı ayrıca sanane hem bir daha bana küçük hanım dersen senin kafanı kopartırım.
- Ben senin babanım.
- Şu kusurumu yüzüme vurup durma.
- BURAYA GELİYORSUN HEMEN!!!
- A! Ben yukarı çıkıyordum öyleyse ki.
- GEL DEDİM.
Gidip karşısına oturdum.
- Yine ne istiyorsun?
- Sen den bıktım ve artık bu gerçeği saklamayacağım.
- Ne gerçeği!?
- Ben senin öz baban değilim.
- Ne!!!!
- Biliyorum bu büyük bir şok senin için ama-
- Şaka mı yapıyorsun!!! Şükürler olsun!! Biliyordum ne biliyordum.
- DUR!!! Tamam yeter. Yanımda kalmak zorunda değilsin. Annenin ve babanın eski bir evi var ama ona da ev denirse. Ailemden kalan mirası sana vereceğim.
- Bu çok güzel hemen giderim ama şunu merak ettim. Sen neden bunu bana söylüyorsun. Paralarının yarısı hatta daha fazlası benim olacak.
- İnan bana seninle yaşamaktan iyidir.
- Güzel. Ben gidip eşyalarımı toplayacağım.
Hemen yukarı çıktım ve eşyalarımı toplamaya başladım. O adam bana kölesi gibi davranmasından bıkmışdım. O da benim asi tavırlarımdan babamın küçükken hatta doğmadan önce öldüğümü inanırdım. Ama annem o pis herifin benim babam olduğumu söyleyip durdu. Annemi çok severdim tipli kim olduğunu bilmediğim halde sevdiğim öz babam gibi ama annem olmuştu. Birkaç yıldır bu adın evinde kalmak zorundaydım. Ve şimdi çıkardığım bu esaret zincirini her ne olursa olsun bir daha asla geri getirmemek üzere atmıştım artık son kez baktığım o eve içimden haykırdım. Elveda esaret. Başlasın hürriyet. Gideceğim sırada.
- Bekle. Annenin eğer bir gün bunları öğrenirsen diye bıraktığı birşey vardı.
Anahtarı attı. Havada yakaladım. Ve bir motor getirdiği. Bu istediğim motosikletin ta kendisiydi. ( Medyadaki motor) Diğeri kadar olmasa da bu çok güzeldi. Zaten diğeri dünya üzerinde üç tane yapıldı.
Motoru aldım valizde ki ceketimi çıkarıp giydim. Valiz kenarda kalmıştı. Adam içeri girdi. Yan taraftaki şoförümüz yani Mehmet abi.
- Ben bavulu gönderirim öğleye gelir.
- Tamam sağol abi.
- Lafı bile olmaz.
Motora atladım ve dolaştım. Öğleyi biraz geçerken benzinlik istasyonu buldum. Durdum. Araçtan indim şu almaya girdim aldım ve geri çıktım bu sırada benim motorumun arkasında duran genç arkasına baktı ve hızla ilerledi anlaşılan onu takip edenler de benim motorumu düşürdü.
- Hey!
Diyip motoru aldım. Ve arkalarından gittim. Kuytu sokağa girdiler. Bende onları gizlice izledim. O gencin motorunu parçalamışlar ve geri düzelmesi imkansız bir hal vermişlerdi. Biri motorunu çocuğun üstüne sürünce. Hemen sürdüm ve beni gören adam yana kırdı. Yere düşerken öbürü harekete geçmişti ki. Kaskı çıkarıp
- Atla hemen.
Dedim. O genç arkama atladı ve kaçmaya başladık. O adam arkamızdan geliyordu. Ben sağa kırdım ve merdivenlerin oradan motor ile atlayıp kaçmayı denedim. Ama hâlâ bizi takip ediyorlardı. Arkama kaskı uzattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MOTORCU KIZ VE HIZ SAVAŞLARI (Askıda)
Teen FictionBir kızın, sevmediği bir babası vardır ve bunun üvey olduğunu öğrenir. Buna çok sevinir annesinden kalan eski eve taşınmak ister ve gideceği sırada annesinden ona bırakılmış bir hediyeyi alır. Bu bir motosikletten başka bir şey değildir. Kızın en iy...