"ေျပာ..ေျပာေလ..."
ဘုန္းေနေသာ္ မေနတတ္ေတာ့၍...စကားစလိုက္ရသည္.......။
"အဟမ္း...မင္းလက္ခံမယ္ဆိုရင္...ကိုမင္းနဲ႔တြဲခ်င္တယ္..."
"ဟင္..တြဲ..တြဲမယ္...ဟုတ္လား.."
"အင္း.."
႐ုတ္တရက္ႀကီး...ဒီအေျခေနထိေရာက္လာလိမ့္မည္ဟုမေမ်ွာ္မွန္းထား၍...ဘုန္းေနေသာ္စိတ္႐ႈပ္သြားသည္...။ဟန္ဇင္ခနဲ႔ရင္းႏွီးမႈယူၿပီး...သူလ်ိွဳလုပ္မည့္ အစီအစဥ္သာစိတ္ထဲ႐ွိေသာ္လည္း...ဟန္ဇင္ခစကားေၾကာင့္..စဥ္းစားရခက္သြားသည္....။
"ဟိုေန႔က ကိစၥအတြက္..မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္..."
"ဟင္...ေက်းဇူးတင္တယ္...ဘယ္လိုေတာင္လား...သူမ်ားေတြကေတာင္းပန္တာပါ..႐ွင့္က်မွ..."
"အဟင္း...မင္းရဲ႕ကူညီမႈအတြက္ေက်းဇူးတင္တာပါ...ကိုတမင္လုပ္တာမဟုတ္တဲ့အတြက္..ေတာင္းပန္စရာမလိုဘူးေလ..."
ဘုန္းေနေသာ္ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း တစ္ဖက္သို႔လွည့္လိုက္သည္...။တစ္ခါတစ္ေလ ဟန္ဇင္ခကို သေဘာက်မိေသာ္လည္း...တစ္ခါတစ္ေလမွာ မာနႀကီးလြန္းၿပီး၊အတၱႀကီးေသာ ဟန္ဇင္ခအား...သူၾကည့္မရေပ...။စိတ္ထဲတြင္လည္း......
"ဟင္း...ဘိုးေတာ္က စလာထဲကအထက္စီးက...ဒီလူနဲ႔ငါနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္အဆင္ေျပမွာလဲ...သူနဲ႔တြဲလိုက္ရင္..ငါေယာက်္ားေလးဆိုတာသိသြားမလား...၊..မသိႏိုင္ပါဘူး...ဘာလို႔သိရမွာလဲ...တြဲတာပဲဟာ..လက္ထပ္တာမွမဟုတ္တာ..."
"ေသာ္တာ...ကိုေျပာတာလက္ခံလား..."
"အ..အမ္..႐ွင္ကလည္း..ခ်က္..ခ်က္ခ်င္းႀကီး...ဟို..ကြၽန္မတို႔က ေသခ်ာေတာင္မသိေသးပဲနဲ႔..."
ဟန္ဇင္ခ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ၿပီး...ေသာ္တာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ကာ.....
"တစ္ညတာကုန္ဆံုးၿပီးတာေတာင္...မရင္းႏွီးေသးဘူးလား..."
"႐ွင္..႐ွင္ေနာ္..."
ဘုန္းေနေသာ္...ထိုညကအေၾကာင္းေတြးမိရင္...႐ွက္မိတာေတာ့အမွန္ပင္...။ဘာမွမသိသည့္ဟန္ဇင္ခက...တစ္မ်ိဳးေတြးေနေပမဲ့...ဘာျဖစ္ခဲ့သည္ကို ကိုယ္တိုင္သိသည့္ ဘုန္းေနေသာ္ကေတာ့...မ်က္ႏွာပူေနရသည္...။
BẠN ĐANG ĐỌC
⚠BECAUSE...⁉ {U+Z} (Completed)
Lãng mạnဘာကြောင့်ချစ်မိသွားသလဲ..... ဘာကြောင့်စွဲလမ်းမိသွားသလဲ..... မာနတွေ..အမုန်းတွေကရော..ဘယ်ကိုရောက်သွားသလဲ... အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်.............
