The flower we saw that day.

                        CHAPTER
                              (1)
                Halimaw ng summer

Magsisimula tayo sa unang araw ng summer.

Menma: Huy Yukki. Ano yang ginagawa mo?

Yukki: Ramen ano ba? Nandito kananaman menma.

Menma: Ano ba yukki ansama mo!>:(

Buti pa igawa mo na din ako ng ramen!.

Yukki: Osige.

Akame:*Knock knock*

Menma: Andyan naaaa! *Opens door* Akame? Ikaw ba yan? Angtagal din natin hindi nagkita :') *Sabay hug*

Akame: Huh?*Shocked* Bakit biglang nagbukas ang pinto?*Yukki runs to the door.* Yuuki ikaw ba nagbukas nang pinto? At bat parang angbigat ng balikat ko

Yuuki: Hindi ako yon. Si menma hindi mo ba siya nakikita? yakap yakap ka pa nga niya eh.

Akame: Yuuki tigilan mo na nga yang imagination mo alam naman natin na wala na si menma simula bata tayo!.

Yuuki: Ano kaba wag kang ganyan nasa tabi mo lang siya.!

Menma: Akame?:( hindi mo ba ako nakikita? *Sobs*

Yuuki: Menma! Sinabi ko naman sayo wag kang iiyak.

Akame: Ang weird mo yuuki. Oh eto assignment naten pumasok kana sa school hinahanap ka na ng mga teacher natin.*Walk away*

Sa totoo lang patay na talaga si menma at si yuuki lamang ang nakakakita sakanya.Ang dahilan niya kung bakit hindi pa siya umalis ay malalaman sa susunod na part;) salamat