Uprowadzona przez kfc

Rozdział2// dziadku?

Ostatni tydzień z dziadkiem minął dla Pauliny nieubłaganie szybko. Paulina nie miała nawet czasu na żegnanie się ze znajomymi z miasta. W środku tygodnia dwa razy z ciotką były w nowym domu, położonym na wsi . Był on wielki z czerwonej cegły z kratami w oknach. W środku było zimno i obskurnie. Paulina za szelką cenę nie chciała się tam przeprowadzić, ale nie miała innego wyjścia. Nowy dom był położony w środku pola sałaty ;) a do samego domu prowadziła polna droga. Najbliższa cywilizacja znajdowała się 5km od domu.

Po spakowaniu wszystkich rzeczy do auta Paulina wróciła do pustego mieszkania. Miała do niego sentyment.To do niego przeprowadziła się z rodzicami gdy miała rok. Ostatni raz weszła ona do swojej sypialni z której oglądała zachody słońca z rodzicami. Ostatni raz poszła ona zobaczyć okno w kuchni, z którego wyskakiwała aby wymknąć się w nocy na imprezę. Ostatni raz Paulina usiadła na podłodze w łazience, robiła to zawsze gdy płakała stęskniona za rodzicami.Paulina wyszła z mieszkania.

Ciocia kierowała autem. Na początku celem podróży był szpital, ponieważ trzeba było odwieść dziadka na leczenie. Pożegnanie było bardzo trudne. Krystyna nie chciała ,aby jej siostrzenica widziała jak ona płacze więc zostawiła ona Pauline z dziadkiem na parkingu przed szpitalem, a sama udała się "na zakupy".

Wnuczkę i dziadka łączyła wielka więź. Był on dla niej jak ojciec. Niestety z jego pamięcią było coraz gorzej i nie pamiętał już on wielu chwili z jego długiego życia. Podczas pożegnania polało się dużo łez. Gdy byli już gotowi wejść do szpitala dziadek w ostatniej chwili wycofał się. Powiedział on,że to może być już ostatnia chwila z wnuczką i że może on ją zapomnieć, dlatego chce on zabrać Paulinę na obiad. Niestety nie mieli oni auta, a jedyna restauracja w pobliżu to KFC.

Oboje weszli do fast-food'a. Było w nim pełno osób i mało wolnych miejsc. Zajęli stolik na środku restauracji. Paulina nie chciała siedzieć przy oknie, ponieważ z okna był widoczny szpital do którego później mieli się udać.Na sam widok szpitala robiło się jej niedobrze. Zamówili kubełek dla dwóch osób. Podczas składania zamówienia dziadek bardzo się czymś zaniepokoił.Paulina zauważyła zmartwienie dziadka, ale postanowiła nie pytać.  Po odebraniu paragonu, wrócili do stolika i śmiejąc się i rozmawiając, oczekiwali zamówienia.

Paulina odebrała zamówienie od młodego chłopaka, który puścił jej oczko. Niestety nie miała ona teraz w głowie myśli o jakimkolwiek chłopaku, myślała teraz tylko o nowym życiu.Zabrali się z dziadkiem do jedzenia. Podczas tego rozmawiali o rodzinie. W pewnym momencie dziadek wyznał jej coś, czego zupełnie się nie spodziewała.Wytłumaczył jej wtedy, dlaczego się zaniepokoił podczas składania zamówienia. Zobaczył on wtedy koło frytkownicy swojego młodszego brata. Nie widzieli się oni od 50 lat. Z wyglądu był on identyczny jak dziadek. Paulina zdenerwowała się. Przez całe swoje życie myślała, że w rodzinie ma tylko ciotkę i dziadka. Żyła ona w kłamstwie.

Dziadek po skończeniu posiłku stwierdził, że zostawi on Pauline samą aby mogła sobie wszystko poukładać w głowie. Poszedł on do toalety.

Po 40minutach ,ludzi w restauracji ciągle przybywało, a dziadek wciąż nie wracał. Paulina bardzo się zaniepokoiła. Poprosiła ona jakąś panią,aby popilnowała ona im stolika, aby Paulina mogła sprawdzić czy dziadkowi nic się nie stało. Korytarz w którym znajdowały się toalety był bardzo długi. Gdy weszła ona w korytarz w ułamku sekundy zobaczyła wchodzącego do toalety chłopaka, od którego odbierała zamówienie. Paulina przyśpieszyła krok. Próbowała się wślizgnąć do męskiej toalety, aby sprawdzić czy wszystko dobrze z jej dziadkiem. Po wejściu do toalety drzwi szybko się zatrzasnęły. Poczuła ona że ktoś łapie ją z kark i poczuła dotyk ściereczki z chloroformem. Upadła ona na ziemię. Chwile przed straceniem przytomności zobaczyła przed sobą dwie takie same osoby, które chwile później pakowały jej bezwładne ciało do białej furgonetki...