Bulaşık Teli - Hastane

Mavi Bisiklet

Aylar sonra yine yalnizim.Üstelik ne kadar kalacagimi bilmiyorum.Harry'nin neler planladigini da bilmiyorum.Tek bildiğim korktugum diğer yarimla bu dort duvar arasinda karsilasmamak.

Bu oda digerlerinin aksine daha karanlik.Tipki içim gibi.Tek yataktan olusan dort duvar arasinda yatagin yaninda kucuk bir komidin onun üstünde bir vazo ve solmuş çiçekler ile birlikte bir bardak sudan başka birşey yok. Komidinin hemen dibinde biten manzarasi duvar olan uzun parmaklikli bir pencereden arada gunes isigi sizsada uyandirmiyor.

Yatagimin uzerinde basimi one egmis yuzumu avuclarken derin nefeslerimin eşliğinde gozlerim komidinin 3lu seklindeki cekmecelerine takiliyor. Yatagimin basucuna dogru oturmus bir bicimde fazla ses cikartmadan eskimis bu cekmeceleri yavas yavas acarken neyle karsilasacagimi bilemiyordum. İlk cekmeceyi actigimda eski tozlanmis bir defter geliyor elime. Cokta merak etmesem de elime alip sayfalarini kurcaliyorum. 1993 yilinin haziran ayindan baslayan 1997 martina kadar tarihlerle yazilmis kisa gunluklerden olusuyordu. Geceleri gorebildigim kadariyla okumayi dusundugum bu defterin arasindan cikan  birkac fotoğraf ilgimi daha da arttirmisti. Fotografin arkasinda 1994 Mayis yazarken on yuzunde sandalye uzerinde oturan bir adam kucaginda bir kucuk kiz cocugu tam arkalarinda ayakta ikisi genc 3 kadin gulumseyerek verdikleri pozda aglayan biri vardi. Fotografta basta bakildiginda farkedilmeyen dikkatle bakildiginda ise arkadaki uc bayanin arasinda duran 8-9 yaslarindaki bir erkek cocugu.Daha da dikkatle baktigimda cocugun gitgide bana benzedigini dusunsem de bunun bir sacmalik oldugunu kabullenip elimden cekmeceye dogru firlatiyorum. İkinci cekmeceye yonelsem de boş oldugunu fark edince elim ucuncu cekmeceye uzanirken kapi caliyor. Yalinayak ayaklarimla korkarak bastigim yerleri gecerek kapiya dogru gidiyorum.

+"Kate?!"

-"Holly. Ben Matt. Hadi ac kapiyi!" sesini duyduktan sonra kapiya atilmamla birlikte Matt odaya daldi.

+"Seni çok ozledim ahbap.Biliyorum ilk gunden ozlenmez ama oda bomboş.Üstelik Harry gitgide savasi buyutuyor."

-"Bende çok ozledim.Harry ne yapiyor? Nasil yani?"

+"Fiona. Onuda kandirmis. Lisa uzerinde oynuyor simdide. Senin yoklugunu firsat bilip iftiralara devam edecek. Biran önce gelmelisin dostum"

-"Tahmin ettigimden büyük oynuyor.Sen simdi git.Kate gorurse Lisa da yalniz kalacak. Ben bir yolunu bulacagim."

dedikten sonra kapiyi ardindan kapattigimda ne yapacagimi bilmesem de birseyler yapmak zorunda oldugumun farkindaydim.Ama bu dort duvar arasinda yapabilecegim en iyi sey aklimi yitirmemek sanirim..

Haplarin etkisiyle yarim saat filan uyuduktan sonra kendime geliyorum. Yastigimi duvara dayayip diklestirdikten sonra uzerimdeki battaniyeyi belime kadar cekip kafami yaslayarak dusunceler arasinda boguluyorum. Hemen sonra aklima bugun buldugum defter geliyor. Ama disaridan vuran isik zayif olduğu için okumakta gucluk cekecegimi düşünüp vazgecsem de dayanamayip elimi attigim gibi aliyorum.

Yeniden yataga kuruldugumda disaridan vuran loş ışıkta okuyabildigim kadarini secmeye calisirken gozlerimi kisiyor defteri isiga dogru tutuyor yakinlastirip uzaklastirarak kelimeleri secmeye calisiyordum. Baslangic suydu;

"Merhaba.Soze nasil baslanilacagini bilemedigim gibi buradan nasil cikacagimi da bilemiyorum. Fakat umut her zaman olduğu gibi benimle.Yaklasik 2 aydir buradayim ve birinin iftirasi yüzünden yalnizliga itildim.Esimi 4 cocugumu çok ozledim.Mary,Jane,Claudia,Sally ve esim Holland hiç kizmasin ama oglum luke'u çok ozledim. Cunku en son gorustugumuzde aglayarak arkamda birakmistim.Hicbir gorusmeye getirmedikleri gibi hicbir haberde vermediler. Sanirim hicbir zamanda goremeyecegim. Bugun doğum günü 8 yasini doldurdugu anda o çok istedigi kocaman mavi bisikletini alamadigim için çok uzgunum. Onlari çok ozledim. Bruno Wayne 12.02.1989"

İçimi gidiklayan bu gunluk sayfasinin sonunda cizilmis mavi bir bisikleti gorunce gozumden bir damla yas dusmesini engelleyemiyordum. Cunku herşey bir yana bende ailemi deli gibi ozlemistim. İsik gitgide azaldigi için okumayida birakiyordum.

Aklimi yitirmeden buradan cikarsam ilk isim kizlarimin yaninda olmak olacakti.Affetmeseler bile.

---------------

Sabah olmuş.Kolumun uzerinde uyudugum için deli gibi batan bir agriyla uyaniyorum.Kalktigim gibi kolumu sallayarak hareket ettirmeye calisirken dun okudugum defter yatagimdan dusuveriyor.Bir iki sayfa aciliyor. Elime alip yerine koyacakken okumaktan kendimi alikoyamiyorum.

"Merhaba.Bugunlerde hicbirsey iyi gitmiyor.Zar zor edindigim bir kac arkadaşımıda kaybetmek uzereyim.Damon sinirlerimi bozmakla kalmadi icimdeki canavari durtuyor.Olacaklardan korkuyorum.Yapacaklarimdan korkuyorum.Aklimda cani fikirler var.Bunlarin basinda Damon'i kacirip herkesin ortasinda bogazina bicak dayayarak her şeyi itiraf ettirmek geciyor.Biraz daha surerse bunu ciddi anlamda yapacagim.Odamin içinde dolaşan ikinci ben gittikce bana destek veriyor.Aklimi kaybetmek uzereyim.Bu yuzden de ne yaptigim umrumda olmayacak.  23.08.1994 "

Okudugum seye hem inanamıyor hemde yazilanlar çok cazip geliyordu. Harry hakkinda ne yapacagimi bilemedigimden bu konuda en yardimci bu defter olacak gibi geliyordu.Sabah mahmurlugumu uzerimden atan bu defteri artik cekmeceye değil yatagimin altinda sakliyordum.

Kapi aralaniyor. Bir kac yudum yemekle birlikte 2 kutu hapla Kate geliyor.Kapinin aralandigini duyduğum gibi defteri yatagin altina ittiriveriyorum.

Elindeki tepsiyi yanima birakiyor haplari eline alip su dolu bardagi uzatirken ilk defa benimle muhabbet ediyordu.

+"Sen kötü biri degilsin Holly.Bunu biliyorum.Harry nin anlattigi gibi kimseyi de kiskirtmazsin.Bu haplari bir iki gün duzenli kullanirsan buradan cikabilirsin.Sana yardim edecegim"

Tüm bunlari derken elleriyle elimi tutuyor.İkna edici bakislariyla yuzume ilk defa gülümsüyordu.

-"Sagol" diyerek diğer elimi elinin uzerine iki kez hafif vurarak onu destekliyordum.

Kapiya dogru yonelmisken arkasini dondu ve

+"Bu arada bugun ogle yemegini yemekhanede yiyebilirsin.Matt seni epey merak etmis."

diyerek mujdeli haberi veriyordu. Matt ile en kisa surede konusmam gerektigini anlamiscasina kapidan cikti.

Ogle vaktiydi.Kate sol koluma girmis agir ve emin adimlarla basamaklari bir bir inerken yuzum yerde kafami kaldirmiyordum. Utandigimdan değil dusuncelerimi toparlamaya calismamdan kaldiramadigim basimi yemekhane kapisinda bir kurt edasiyla kaldirip Matt'i ariyordum. En cokta Harryi gormek istiyordum. Etrafi bir iki kez suzsemde asiri kalabalik arasinda kimseyi goremedim.

Kate kolumu hafifce ileri alip

+"Hadi gel. Matt en arkada." diyerek hizli bir sekilde Mattin yanina getiriyordu.

Saskinlikla birlikte sevincle boynuma sarilan Mattin kulagina fisildiyordum

+"Çok eğlenicez"

Matt sasirmis bir sekilde yüzüme bakarken önce ona alayci ve intikam dolu bir gulumseme atiyor ardindan arkada oturan Harry ve grubuna bu bakisimi yayarak el salliyordum.

Hafif sinir bozucu oldugumun farkina varip yemege mutlu bir sekilde oturuyorum.

Masada Matt'den başka kimse yok.Lisa hasta olduğu için asagiya inememis.Matt bunu uzuntuyle anlatiyor.Gozleri doluyor lisa için endiselendigini defalarca kez tekrar ediyordu.Cunku son 1 haftadir duzenli olarak hastaydi.

Ben bir yandan Matt'i dinlerken diğer yandan Harry ve grubuna bakiyordum.Elmamdan koca bir ısırık alıp defterden bahsettim. Daha sonrada plani anlattim.

Matt bunun riskli ama güzel bir plan oldugunu soylese de tedirgindi.Çünkü sadece uç kisiydik.Ve aramiza katilabilecek kimsenin olmadigini dusunsede ben birini daha dusunuyordum. 'Kate'

Matt kate hemsirenin bunu asla kabul etmeyecegini dusunsede ben inaniyordum.Onuda ikna edebilirdim. Hafif baslayan konusmamiz gittikce yukselen ses tonlariyla artiyordu. Matt ile arami bozmamak için masadan kalktim.

Odama gidiyordum.Kapiyi actigimda ise beklemedigim birşeyle karsilasmistim. Bir tane daha Ben.

---------------

Bölümün Müziği ; 

Amelie - Le Moulin

Link ; 

https://www.youtube.com/watch?v=jdSq9UMDTKs