AŞK ve NEFRET (B×B)

32.Bölüm 🍂

Mert
Akşam işten eve dönüyordum.Arabam bakımda olduğu için dolmuşla falan uğraşıyordum.Daha evimin olduğu sokağa girmiştim ki yolum dört kişi tarafından kesildi.Kötü şeyler olacağını anlamıştım zaten adamları gördüğüm gibi.Biri Esin'in abisiydi.Diğerleri kimdi bilmiyorum.Sanırım arkadaşlarıydı.Onları takmadan yürümeye devam ettim ama Esinin abisi yani Erkin önüme dikildi.Benden zayıf ve kısaydı.Zaten kendine güvenmediği için arkadaşlarını almış gelmişti."Hop dur bakalım damat bey.Öyle selamsız nereye?"dedi pis pis sırıtarak.Onlardan korkmuyordum ve soğukkanlılıkla cevap verdim."Yolumdan çekil Erkin."dedim ama çekilmedi."Kesmemiz gereken bir hesap var.Sen benim kardeşimi nasıl böyle bırakırsın lan!"dedi ve yumruk atmak için elini kaldırdı ama benim lafa gömmemle yere yapıştı.Sonra hemen diğer iki arkadaşı iki kolumu tuttular.Hemen yandaki karanlık sokağa götürdüler.Arkadaşları beni tutarken o da geldi."Benim kardeşimi öylece ortada bırakamazsın."dedi ve ilk yumruğu karnıma yedim.İki büklüm oldum.Yine de zorla konuştum."Kardeşini ortada bırakan ben değilim,başkası.Ama senin kardeşin bana yamanmaya çalıştı.Anladın mı lan?"diye bağırdım."Siktir lan!Bu yalanlarla kurtulamazsın."dedi ve arkamdan diz kapaklarımın oraya vurmasıyla yere düştüm ve dördü de de yerde tekmeleyerek dövmeye devam ettiler artık nereme denk gelirse.Tam bilincim gidiyordu ki bi ses duydum karanlık sokakta."Ne oluyor lan orda?"diye.Sesi duyunca kaçtılar hemen.Yanıma gelen bedene baktığımda bunun Umut olduğunu gördüm.Eğildi beni farkedince yüzündeki şaşkınlık sanki elimi uzatsam tutabilecek gibiydi."Mert!Kim yaptı lan bunu sana?"dedi.Zorla konuşmaya çalıştım."B-bikac...Sokak serserisi."dedim.Şu an ayrıntıya girecek halim yoktu."T-tamam dur,dayan.Yardım edeceğim sana."dedi.Bende sadece kafamı salladım.Umut telefonuyla bi yeri aradı.Bilincim gitmek üzereydi.Uykum geliyordu ve böyle durumlarda uyumak iyi değildi sanırım.Umut telefonu kapattıktan sonra yanıma geldi.Yere dizleri üstüne çöktü ve başımı dizlerine koydu."Ambulans çağırdım birazdan burda olur.Anneni falan arayalım biri gelsin yanına."dedi ama cevap verecek halim yoktu.Haşat etmişti piçler."Bak Mert bana bak.Sakın uyuma!Sakın!"diyordu.Yüzünde gerçekten de endişeli bir ifade vardı.Gözlerimi açık tutmakta zorlanıyordum.Ambulansın siren sesini duyunca gözlerimi daha fazla açık tutamadım.Kendimi karanlığa bıraktım.

Gözlerimi açtığımda beyaz tavanla karşılaştım.Heryerim ağrıyordu.Yutkunmaya çalıştım ama boğazım kupkuru olduğu için yutkunamadım.Sağa doğru baktığımda sandalye tepesinde uyuyan Umutu gördüm.Onun ne işi vardı burda?Peki ya benim?Hafızamı zorlayınca akşam olanlar aklıma geldi ve tekrar Umuta baktım.Odada telefon sesi yükselince çalan telefonun benim olduğunu anladım.Ses Umutun olduğu yerden geliyordu.Büyük ihtimalle akşam telefonumu ona vermişlerdi.

Beni Kayra'nın en yakın arkadaşı Umut kurtardı resmen.Telefonun sesine uyandı ve hala kendine gelmeye çalışıyordu.Yeni uyanmış hali sevimli duruyordu.Telefonum susmuştu.Gözleri beni bulduğunda önce bi şaşkınlık dalgası geçti yüzünde.Bi süre bakıştık öyle saf saf.Sonra kalkıp yanıma geldi.An be an hareketlerini takip ediyordum.Ceplerini yoklayip telefonumu çıkarıp verdi."Daha iyi misin?"diye sormasıyla kendime geldim.Kafamı salladım sadece."Akşam doktorlar seninle ilgilenirken annen aradı.Bende gece gece telâşlanmasın diye oğlunuzun arkadaşıyım bu gece bizde kalacak diye yalan söyledim.Istersen ara,gerçeği anlat.Bende lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp açılayım."dedi cevabımı beklemeden çıktı.Saate baktığımda 7 olmuştu.Annem uyanmıştır diye düşünüp annemi aradım.

Umut
Dün gece Merti öyle görünce içim sızladı.Hemen ambulansı çağırdım.Fena dövmüşlerdi.Hastaneye gelince onunla ilgilendikten sonra bi doktor geldi yanıma."Merhaba içerdeki beyefendinin yanında siz gelmişsiniz.Ona ne olduğunu biliyor musunuz?Hastane polisine haber vermemiz gerekiyor böyle durumlarda."diye konuştu."Yok bilmiyorum.Arkadaşıma giderken sokakta gördüm.Birileri dövüyordu galiba.Ben seslenince kaçtılar."dedim."Tamam ben hastane polisine haber veriyorum ne biliyorsanız onu anlatırsınız."dedi.Bende kafamı salladım.Sonra ona pansuman yaptıkları odadan başka bir hemşire çıktı."Hemşire hanım arkadaşı ne zaman görebilirim?Daha iyi mi?"diye sordum."Biz gereken müdahaleyi yaptık.Uyuyor dinlenmesi gerek.İsterseniz yanında da bekleyebilirsiniz."dedi gitti.Odaya girdim bi süre öylece baktım.Sonra başındaki komodinin üstündeki telefonunun çalmasıyla kendime geldim.Gidip telefonu aldım.Annesinin aradığını gördüm.Açmazsam merak edeceğini düşünüp açtım."Efendim?"diye cevap verdim.

"A sende kimsin?Ben oğlumu aradım?"dedi.Sesi telaşlı gelmişti.Daha fazla telâşlanmasını istemiyordum.Bu yüzden aklıma ilk gelen şeyi söyledim.

"Efendim ben Mertin arkadaşıyım.Mert şu an içeride üstünü değiştiriyor.Telefonu bana emanet etti.Efendim musade ederseniz Mert bizde kalsa bu gece.Yarın haftasonu hazır.Biraz dertlesmek istiyoruz."dedim ve bu kadar ustaca yalan bulabildiğim için kendimi tebrik ettim.

"Ah tamam oğlum.Kalsın tabi."

"Teşekkür ederim efendim.İyi geceler."

"İyi geceler oğlum." dedi ve telefonu kapattık.Telefonu cebime koydum.Kantine gittim ve biraz orda oturdum kahve içtim kendimde olmak için.Tam yukarı kata Mertin yanına çıkarken telefonum çaldı.Telefonu cebimden çıkardığımda Kayra'nın aradığını gördüm.Dışarı doğru çıkarken telefonu açtım."Efendim?" dedim bahçedeki banklardan birine otururken.
"Umut iyi misin?Sesin bi acayip geliyor."

"İyiyim kanka.Bisey yok."

"Anlat Umut hadi." dedi.Biz böyleydik ses tonumuzdan bile anlardık sorun olduğunda.

"Şimdi,akşam size geliyordum.Sonra hani sizin orda karanlık bi sokak var ya?" dedim sorarak.

"Eee nolmus o sokağa?"

"Birini dövüyolardı.Bende seslendim işte noluyor orda diye
Adamlar beni görünce kaçtılar.Neyse ben dayak yiyenin yanına gittim bil bakalım kimmiş?"

"Ne bileyim olum ben müneccim miyim?"

"Mert."

"Ha?"

"Oğlum dört kişi Merti haşat etmişler.Daha görmesem belki daha kötü yapacaklardı.İste bende onu o halde görünce içim cız etti.Ambulans çağırdım.Hastanedeyim.O uyuyor."

"Şu an şok oldum.Olum niye dövmüşler ki?"

"Oğlum ben sordum.Zar zor konuşuyordu zaten.Bikac sokak serserisi dedi.Az önce de annesi aradı telaş etmesin diye yalan söyledim kadına.Ben arkadaşıyım bizde kalsın bu akşam dedim.O da tamam dedi.Ne yapacağımı bilemedim oğlum akşamdan beri burdayım.Yalnız da bırakmak istemedim herifi.Kanka kusura bakma sana onca şey yaşattı ama bırakamadım.Vicdanım el vermedi."

"Lan salak mısın?Tabii ki yardım edeceksin.Ben unuttum  o günleri.Ilgim yok.Sen yine de bırakma.Benim yapabileceğim bisey varsa alo de burdayım ben.Bi telefon kadar uzağım biliyorsun."dedi.O an tekrar şükrettim Kayra gibi biri hayatımda olduğu için.

"Sağol mavişim.Ben şimdi yukarı çıkayım.Her an uyanabilir.Görüşürüz.Sonra yine ararım."

"Tamam balım görüşürüz." dedikten sonra kapattık telefonu.Bende yukarı çıktım.Biraz uykum vardı.Odasındaki sandalyeye oturdum ve gözlerimi kapattım.Belki uyuyabilirdim biraz.Gözlerimi kapatıp kendimi karanlığa teslim ettim.

Sabah çalan telefonun sesine uyandım.Ama ben durumu algılayana kadar telefon susmuştu.Gözlerim odada dolaşırken Merte takıldı.Uyanmış bana bakıyordu öylece.Bi süre bakıştık öyle boş boş.Sonra yerimden kalkıp yanına doğru adımladım.Telefonunu cebimden çıkarıp ona uzattım.Bu sırada da durumunu soruyordum."Daha iyi misin?"diye sordum.Kafasını salladı sadece.Tekrar ben konuştum."Akşam doktorlar seninle ilgilenirken annen aradı.Bende gece gece telâşlanmasın diye oğlunuzun arkadaşıyım bu gece bizde kalacak diye yalan söyledim.Istersen ara,gerçeği anlat.Bende lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp açılayım."dedim ve çıktım.Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım açılmak için.

Sonrasında odaya geldiğimde kapının önünde Mertin sesini duydum.Annesiyle konuşuyor olmalı diye düşündüm ve bahçeye çıktım biraz hava almak için.Daha hastane polisine de ifade vermemiz gerekiyordu.Mert tamamen kendine gelince halledecektik onu da.Ama önce düşünmem gereken şeyler vardı...

Yaz yaz bitmek bilmedi.Bir an hiç bitmeyecek sandım.

Baya uzun bir bölüm oldu.

Umarım beğenirsiniz.

Saat;02:47

Sizleri seviyorum ❤

Bu arada 7k olmuşuz.Hepinize çok teşekkür ederim 🎊🎊🎉🎉

İyi okumalar 🍂