Onun gözleri her zaman üzerimdeydi öfkesinin sebebi, tüm direnişleri gözlerindeki bakışları görebiliyordum
Tüm bu delileklerden kaçma şansım olsaydı eğer ondan uzak dururdum kaçacak yer yoktu . Aşkına kapılmamak aptallık olurdu. Sevgime ihtiyacı yoktu bunu bir gün o da görecekti bazen tüm gece susmadan konuşurduk araba kiralayıp şehir dışına çıkmayı çok severdik nası benim olabilir diye düşündüğüm zamanlar çoğunluktaydı kim taehyung'a sahip olmak mı ,asla ona tam anlamıyla sahip olamamıştım ilk kez aşık olmuştum her şeyini bana vermesini istemiştim sahip olduğu tüm bedenini,sevgisini, ruhunu. Nefretine bile sahip olmak istediğim adam beni öldürüyordu.
Sesinde kaybolduğum adamın hayatımın erkeği olduğunu sanıyordum ne kadar yanılmışım sahip olduğum her şey o iken onun da sahip olduğu her şeyin ben olduğumu düşünmüştüm ne kadar aptalmışım. Hayat bizim yollarımızı çoktan kararlaştırmıştı. Onu üniversitede ilk gördüğümde herkesin gözdesiydi adeta parlıyordu özgüveni beni bitiriyordu asla yanına yaklaşamam ona dokunamam sanmıştım yanacağımı bile bile ateşe atılmıştım bana fazla geleceğini idrak edememiştim o zamanlar güzelliği başımı döndürmüştü zarifliğine kapılıp beni üzmez sanmıştım. Uzunca bir süre gözlerine baktığımda aşkımdan gözlerimin dolduğuna o şahitlik etmişti en derinlerime o sahip olmuştu her anlamda onundum .
Beni ne kadar yıkacağını tahmin edemezdim benden gittiğinde tamamiyle onu kaybettiğimi biliyordum sevgilim...kokusunu duyamacağım kadar uzaktaydı yinede hayat devam ediyordu onsuzlukla nasıl baş edebileceğimi biliyordum artık .O zamanlar yollarımızın bir daha hiç kesişmeyeceğini sanıyordum beni yakan adamın kalbime bir daha asla giremeyeceğini düşünüyordum bizim için tüm kartlar oynanmıştı bir daha kartlar dağılamazdı.
Ona içimde verdiğim şansların hepsini kaybetmişti onsuz bir kış daha bitmişti ikinci bir şans daha yoktu o gitmişti en azından ben öyle sanıyordum...
