Wat ik denk

Hoofdstuk 6: Heb je nog tips?

Beneden lees ik het verhaal door met een afwezig hoofd door.

Ik probeer zo goed als alle fouten eruit te halen, maar het gaat moeilijk wanneer je beste vriend die je net gekust heeft, iets voor je staat.

Ik moet al mijn wilskracht gebruiken om niet naar hem te kijken en hem niet te smeken of hij me opnieuw wilt zoenen.

'Het ziet er goed uit,' zeg ik wanneer ik klaar ben met lezen.

'Beter dan dat van jouw en Ally?' vraagt Florian.

Ik lach, maar het is een beetje schor.

'Dat kan niet,' zeg ik.

'Heb je nog tips?' vraagt Kasper.

'Misschien meer metaforen gebruiken om duidelijk te maken wat jullie willen vertellen. Het gaat toch over dat ochtenden het mooiste deel van de dag zijn, toch?' vraag ik.

'Ja,' zegt Kasper.

'Misschien kunnen jullie de zon met een luchtlantaarn vergelijken die achter de wolken tevoorschijn komt en lijkt licht te geven, snap je?' vraag ik.

Kasper noteerd het meteen en knikt gretig.

'Dankjewel,' zegt hij.

'Ja, bedankt,' zegt Florian. 'Misschien steken we je goede punten wel voorbij.'

'Dat is moeilijk,' zeg ik met een glimlach.

Dan kijk ik naar Rein. Hij glimlacht ook.

'Gaan we terug naar boven?' vraagt hij.

Ik slik, terugdenkend aan wat net in zijn kamer is gebeurd.

'Ik denk dat ik naar huis moet,' zeg ik en ik neem mijn gsm uit mijn broekzak en schud ermee om te bewijzen dat het bericht dat ik net binnenkreeg, echt van mam kwam.

Hij knikt en loopt met me mee naar de deur. Daar pak ik mijn schoolspullen en trek mijn schoenen en jas aan.

Ik ga buiten staan en kijk hem aan. Hij glimlacht.

'Veilig thuis,' zegt hij.

'Ja,' mompel ik, hopend dat hij nog iets anders gaat doen. 'Jij ook.'

Hij lacht. Ik knipper een aantal keer met mijn ogen.

'Ik bedoel, tot morgen,' zeg ik en ik draai me om en wandel de oprit af.

Als ik me terug omdraai, zie ik dat de deur dicht is.

===

Thuis beland ik zuchtend in mijn bed. Ik heb net gedoucht in de hoop dat ik mijn gedachten even op pauze kon zetten.

Het lukte, maar toen ik mijn pyjama aandeed, kwamen ze met een sneltrein mijn hoofd weer binnen.

Ik neem mijn gsm van het nachtkastje en kijk naar de berichten die ik nog heb gekregen.

Allemaal van het onbekende nummer dat ook wel bekend is als Dorian.

Onbekend: Je vond het normaal om mijn zusje zo voor schut te zetten?
Onbekend: Wacht maar.
Onbekend: Ge gaat het nog terugkrijgen, flikker.

Ik kan er wel om wenen. Ik heb toch helemaal geen zin in zo van dit gedoe.

Ik verberg mijn hoofd in mijn kussen en net op dat moment gaat de deur open.