Hoofdstuk 15: Dit is geen date

454 21 12
                                    

Het is vrijdag en vandaag hebben Ally en Rein besloten dat we moeten vieren dat ik maandag terug naar school mag en dat ik Dorian en zijn vriend ga aangeven.

Ik durfde het nog niet echt, dus mam en ik gaan morgen naar het politiekantoor. Ze heeft de foto's al uitgeprint en ik heb de screenshots naar haar doorgestuurd.

Ally heeft besloten dat we eerste iets gaan drinken en daarna naar de film gaan.

Ze heeft wel iets met films.

Als Rein en ik aankomen aan het café waar we hebben afgesproken, krijgen we beide een berichtje binnen in de groepchat.

Ally: Shit, sorry jongens, ik ga er niet geraken. Mam en pap zijn niet thuis en ik moet eten maken voor Kasper omdat dat de vorige keer mislukt is. Misschien kom ik wel naar de film!
Ik: Waarom ga je niks uithalen?
Ally: Je weet hoe mam is over junkfood. Ze vindt altijd de verpakking en ik heb geen zin in huisarrest.

Dan kijk ik op naar Rein die ook naar mij kijkt.

'Gaan we nog steeds?' vraag ik.

'Ja, ik wil vieren dat je die twee gaat aangeven,' zegt Rein en hij gaat naar binnen.

We nemen een tafeltje ergens in de hoek wat me kippenvel geeft omdat niemand ons echt kan zien van wat we gaan doen. Niet dat we iets gaan doen, maar wat als Rein me opnieuw kust?

Ik moet het er echt eens over hebben met hem, maar ik durf niet want dan moet ik toegeven dat ik hem meer zie als een vriend.

Wat als ik onze vriendschap verpest?

Rein bestelt een cappuccino en ik een muntthee. Dat doe ik altijd als ik nerveus ben en dat weet Rein helaas ook.

'Ben je zenuwachtig voor morgen?' vraagt Rein als de serveerder weg is.

'Een beetje,' zeg ik en het is niet gelogen.

Het is enkel dat ik ook zenuwachtig voor nu ben. Dit doet me denken aan een date.

Dit is geen date.

Ally kon gewoon niet komen en nu gaan Rein en ik naar de film onder vrienden.

Onder vrienden die elkaar zoenen.

Dit is geen date.

'Gaat Ilse morgen mee naar het bureau?' vraagt Rein.

'Ja,' zeg ik. 'Ik denk dat ik niet alleen gedurfd had.'

'Anders was ik wel meegegaan,' zegt hij. Ik glimlach naar hem als bedankje.

Hij glimlacht terug.

Dan trilt zijn telefoon en neemt hem fronsend van de tafel.

'Sorry. Het is Florian die niet weet hoe de oven werkt. Ik zeg dat hij misschien naar Ally en Kasper kan gaan,' zegt hij en hij begint te typen.

Dit geeft me even het moment om zijn uiterlijk in me op te nemen.

Zijn zwarte haren zijn al iets langer geworden dus nu hangen ze iets onder zijn schouders. Zijn donkere ogen die me opslokken en me pas loslaten als hij het oogcontact verbreekt. Zijn brede schouders die nu gehuld zijn in een zwart T-shirt.

Mijn blik zakt over zijn borstkas en ik beeld me in dat ik mijn vingers onder zijn T-shirt mag laten glijden.

'Een cappuccino en een muntthee,' zegt vervolgens de serveerder en ik ontwaak uit mijn dagdroom. 'Nu al betalen of ...?'

'Doe maar nu,' zeg ik en ik kijk vlug naar Rein.

De man knikt en typt iets in op het machientje dat hij vastheeft.

Wat ik denkWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu