Wat ik denk

Hoofdstuk 24: Jullie moeten praten

Als ik op de bel duw bij Ally, doet Kasper de deur open. Hij lijkt een beetje verrast om me te zien.

'Is Rein er nog?' vraag ik.

'Ja,' zegt hij. 'Op Ally's kamer.'

Ik zucht opgelucht en been langs hem heen het huis in.

'Julio?' roept Kasper dan.

Ik draai me om.

'Het spijt me echt,' zegt hij.

'Het is goed. Ik snap wat je wilde duidelijk maken,' zeg ik en ik trek een mondhoek op.

Daarna ga ik naar de trap en ga naar Ally's kamer. Voor de deur kom ik tot stilstand.

Er is geen geluid te horen en voor even twijfel ik of er wel iemand is.

Ik klop op de deur die bijna meteen wordt geopend door Ally. Rein zit op Ally's bed en kijkt me met grote ogen aan.

Langzaam stap ik binnen en kijk naar de grond.

Het is makkelijker gezegd dan gedaan om te praten met Rein.

Ik kijk op en zie Ally ons afwachtend aankijken. Ik klem mijn kaken op elkaar en kijk haar moeilijk aan.

Ze gooit haar hoofd naar achteren met een diepe zucht en rolt het terug recht.

'Gaan jullie nog praten?'

Niemand zegt wat.

'Luister, ik weet dat jullie seks hebben gehad dus draai niet om de pot. Jullie moeten praten. Dus praat,' zegt ze en dan kijkt ze ons één voor één aan.

Rein en ik blijven stil. Ally zucht opnieuw.

'Oké,' zegt ze. 'Julio, vond je het leuk?'

Meteen worden mijn wangen vuurrood.

'J-ja,' zeg ik zacht en ik kijk even naar Rein om zijn reactie te pijlen.

Zijn ogen weer vloeibaar en gevuld met ... hoop?

'Rients,' zegt Ally dan. 'Vond jij het leuk?'

'Ja,' fluistert hij.

Wat?

Het gevoel van hoop raast door mijn lichaam als ik hem aankijk. Rein glimlacht klein naar me.

Ik sta met mijn mond vol tanden.

Hij vond het ... leuk?

'Goed, nu dat vast staat, ga ik naar beneden. Jullie praten het uit en als dat niet gebeurt, zwaait er wat,' zegt Ally met een frons.

Vervolgens glimlacht ze en zegt: 'Nu ga ik chocolade eten.'

Ze verlaat de kamer en laat Rein en mij achter.

Ik bijt op mijn lip. Het blijft even stil en dan horen we iemand op de deur kloppen.

'Praat!' roept Ally.

Ik kan er een glimlach vanaf krijgen.

Het blijft weer even stil en dan staat Rein recht en draai ik naar hem toe. Mijn ogen dansen van zijn lichaam naar de kamer en steeds opnieuw.

'Het spijt me,' zegt Rein vervolgens. Het is zacht, maar ik hoor het. 'Ik ... ik zocht afleiding en jij was daar en ... Shit. Ik heb je maagdelijkheid afgenomen en ik vond het leuk. Jíj vond het leuk.'