Sevgili Dünya,
Bugün yine dertli ve kederliyim. Sevgili dünya bugün biraz daha hüzünlüyüm. Söylesene herkes mutlu olmanın formülünü ararken ben neden hüzünlenecek bir şeyler buluyorum?Sevgili dünya söylesene ben mi sadece dünyadaki kötülükleri görüyorum yoksa insanlar hayatta sadece kendileri için mi yaşamaya başladı? Dünya sesimi duyuyor musun? Yaşın benden büyük bilirsin sen. hani dedeler,nineler nasıl her şeyi biliyorsa sen de bilirsin söyle ne yapmam gerek içimde bir yerlerde sıkışıp kaldım,içimde bir yerlerde bir dilek var.Birilerine yardım etmek dileğim, birilerine savaşlardaki masum insanları anlatmak ve dünyadaki iyi insanları bulabilmek. söyle dünya bunu nasıl başarabilirim? Söylesene çok mu şey istedim yoksa bu dünyada bunu başaramam mı? O yüzden mi isteklerim yerini bulmuyor, o yüzden mi dünyayı değiştirebileceğine inanan insanlar karşıma çıkmıyor ya da benim hayallerim bu dünya için çok mu toz pembe?
Evet, belki de öyle bu yüzden her gün aynı dileği dilesem de olmuyor değil mi? Çünkü yaşadığım dünya için imkansız istekler. Çünkü bunlar on yaşındaki çocuğun hayalleri kadar toz pembe değil mi? Ama bize çocukların istekleri gerçekleşir dendi o zaman Dünya şimdi beni çocuk say ve kabul et olmaz mı? Sen yeter ki kabul et ben yeniden çocuk olurum. Anlaştık mı Dünya? Artık dileklerim yerine gelecek mi?Artık bana bir yol arkadaşı verecek misin? Artık bana insanlara gerçekleri anlatacak cesareti verecek misin? Artık iyiliklerin peşinde koşmam için bana o inancı verecek misin?
Bekliyor olacağım dünya belki ölene kadar beklemem gerekecek ama yinede bekleyeceğim.sevdiklerim için,masum çocuklar için, gözü yaşlı anneler için ve kendi aç kalıp yemeğini çocuğuna veren babalar için...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAZEN SADECE SUSARSIN
Literatura Femininaİçimdeki bütün kızgınlıkları, bütün acıları, bütün sevinçleri size anlatacağım neden mi çünkü artık susmak yük olmaya başladı.
