Kabanata 1

0 0 0
                                    

 
Isang buwan na halos ang nakaraan mula nang makipag hiwalay sa akin si Lyndon. At walang gabi na hindi ko siya inayakan.

Hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. Pero sa haran ng iba ay matiba ako. Hindi ko nga lang napigilan ang mga hinain ko sa araw na, naospital si Lyndon.

Doon lang ako nag-break down. Ususally, itinatago ko talaga ang sama ng loob ko at hinanakit ko sa kanya.

Hindi ako ang tipo ng tao na basta na lang sumusuko. Hindi rin ako ang tipo ng tao na mahina. Matapang ako sa harap ng iba. Perop kapag mag isa, hindi nila alam na ang dami kong problema.
Naalala ko ang usapan noong unang araw na pumasok kami sa school. At unang pagkikita muli namin ni Lyndon.

VJ: Tatlong araw na rin ang nakaraan. Mag move on ka na
Coleene:Tama ka
VJ: I know it's not that easy, but I know it's worth it
Coleen:And it takes time *huminga ako nang malalim
VJ: Handa ka na bang pumasok?
Coleene:Oo naman

Pero sa totoo lang, hindi pa. Pero may magagawa ba ako?
Malapit na ang finals. Kailangang pumasok ako.
Nakakainis dahil tumigil agad ang bagyo. Sana bumagyo na lang nang malakas, kahit sa bubong na lang namin. Para may rason ako para hindi pumasok at hindi sila makita.

VJ: I'm worried

VJ is there all throughout. Hindi niya ako binitawan simula pa noong nakipag hiwalay sa akin si Lyndon noong isang araw.
Pagkagaling namin sa ospital nang araw na iyon, kina Sheryl kami dumiretso dahil saktong kadarating lang niya sa bahay nila.
At hindi ako maaaring uuwi nang hikbing-hikbi at namamalat na sa kakaiyak.

(They comforted me)

Hindi ko pa masabi sa nanay ko kasi alam kong magagalit siya kay Lyndon. Ayokong tuluyang masira si Lyndon sa pamilya ko.

Hindi ko alam kung bakit.

Pagkatapos niyon. Hindi ko parin sinabi sa nanay ko. Itinago ko lang ito.

Hanggang sa tatlong araw na ang nakaraan at ito nga, nasa harap ko si Vj. Dinalaw ako sa bahay at inaalala kung handa na ako bukas, kasi back to school na. Wala nang bagyo.

Me: Wala ka namang dapat ipag-alala. Okay na ako

Wala akong kilala na seryoso sa relastuonship na sa tatlong araw lang ay naka move on na at okay na. Pero sa a vigorous person, I can directly say and show everyone that "yes, I'm fine".

Kapani-paniwala naman sa mukha ko, eh But not in my eyes, heart and mind.

Vj: Wag kang mag alala kung sakaling saktan ka niya uli. Tawagin mo lang ako bukas, at tandaan mo, kahit nasa klase ako, iiwan ko yon para sayo.
Coleene:(I smiled) Okay lang ako, promise. Kailangan mo mag focus sa pag aaral. Lalo at malapit na naman ang laban mo
*he just stared at me. I smiled again*
Vj: Hinfi mo ba talaga ako kayang mahalin
Coleene:Vj!
Vj: Ilang beses ka na niyang sinaktang. Parang hindi ko kaya ganyanin ka niya
Coleen:Vj. Ayokong masaktan ka na naman nang dahil sa akin
Vj: Tanggap ko naman eh. Kahit anong sakit pa yan tatanggapin ko para sayo. Alam mo naman na wala lang sa akin kahit masaktan ako kapag may pinili kang iba. Mahal kita, mahal na mahal noon pa man. Hindi yon nawala kahit nong nanging kayo pa ni Lyndon.
Coleene:Pero Vj three day pa lang ang nakaraan
Vj: I can wait
Coleene:pero di ko alam kung hanggang kailan
Vj: Then let me be the person that you can rely on. Hayaan mong saluhin kita.
Coleene:Hinding magandang tignan, Vj. At ayokon sabihin ng iba na pinapaasa at ginagawang lang kitang rebound.
Vj: I don't care, they can call me whatever they want. Basta ako ang alam ko, desperado na akong pasayahin ka. Noon mahina ako, hindi ko maamin. At dahil doon natutunan ko na hindi lahat ng bagay ay dapat itago. Kung alam mong ikakasaya mo, gumawa ka ng paraan.
Coleene: di ko alam kung maganda yang idea mo Vj.
Vj: I know you're still on the stage of moving on. Pero I can help you. Please give me a chance. I don't expect you to love me back anytime soon. Maghihintay ako hanggang matutunan mo.
Coleene: Are you...
Vj: Yes, I'm asking you to be my girl?
Coleene: parang pabigla bigla ka naman yata?
Vj: okay, kung gudto mo I'll wait naman

Hindi ako nakasagot. Hindi naman dahil sa ayoko sa kanya. Ang sa akin lang naman eh parang mali naman yata yon. Hindi dahil hindi ko sinunof ang three month rule. Ang poijt ko gagamitin ko si Vj para maka move on? Siya na nga lang ang sumasalo sa akin kapag malungkot ako pagkatapos gagamitin ko siya?

Coleene: Parang mali na?
Vj: may ibang choice ka ba aside from setting hime free?
Coleene: naguguluhan ako. Alam mo naman hindi madali ang lahat eh.
Vj: padaliin ko nga para sayo
Coleene: You don't have to, ikaw ang mahihirapan. Saka....
Vj: ano???
Coleene: maybe he's just confused and maybe ahm???
Vj: Damn! Colene wake up!! Obligasyon ng isang boyfriend na i-secure ang feelings ng

hoy! Iloveyou❤️Where stories live. Discover now