SHATTERPROOF

09 | Caught Off Guard

"Kanina ko pa napapansing wala ka sa mood. At kanina ka pa nakatayo riyan. What's bothering you?"

Nag-angat ng tingin si Shin at nakita si Eva na nakasandal sa gilid ng pinto ng maliit na veranda sa silid nito habang ang mga braso'y magka-krus sa tapat ng dibdib. Suot nito ang hinubad niyang itim na poloshirt na umabot hanggang sa bahaging nararapat takpan, at ang gitnang butones lang ang nakasara. Her long, silky hair cascaded down her shoulders. She looked so alluring he had to stop himself from pulling her back to bed.

Ibinalik niya ang pansin sa pagtanaw sa mga sasakyang nasa kalsada sa ibaba. It was 2AM and the city road remained busy.

"It's nothing," he answered.

Umalis sa pagkakasandal si Eva at humakbang palapit sa kaniya saka masuyo siyang niyakap mula sa likuran. Her arms wrapped around his body and her head settled at his back.

"We have been seeing each other for over a month now but I still have no idea who you are," she said in her soft and husky voice. "Who are you, Shin?"

Pumihit siya paharap at hinawakan sa magkabilang balikat si Eva na tumingala sa kaniya upang salubungin ang kaniyang mga tingin.

"What I am when we are together is who I am," he answered.

Kumulubot ang noo nito. "Pero may pakiramdam akong may itinatago ka pa sa akin... I wish to know you more, Shin Takano."

"The less you know about me, the better, Eva."

Nagpakawala ito ng malalim na buntong-hininga. "Ano'ng mali sa pag-alam ko tungkol sa pamilya mo? Tungkol sa trabaho mo? Kung ano ang mga gusto mo?"

He released a light smile and then raised his hand to caress her face. "I don't have a family. I am the boss of my own business. And I like you."

Itinaas ni Eva ang mga kamay sa kaniyang leeg saka inihilig nito ang ulo sa kaniyang dibdib. "But I don't like you, Shin. I think... I think I'm falling for you."

That's when he froze.

What? What did she mean by that?

Nang walang makuhang sagot mula sa kaniya ay muling tumingala si Eva. And with eyes full of emotions, she spoke again, "I love you, Shin."

And he panicked.

No. No, you can't.

Pilit siyang nagpakawala ng ngiti rito. "I thought I made it clear between us."

Ang emosyon sa mga mata ni Eva ay biglang naglaho nang marinig ang sinabi niya . Kinunutan ito ng noo at saka niluwagan ang pagkakayakap sa kaniya. "What?"

"I mean, I like you very much. But I thought I made it clear that we can't go beyond that."

Doon na dumilim ang anyo nito. "You never said we can't."

"Well, then, I'll say it now— we can't."

"Oh," she uttered. Ibinaba nito ang mga kamay na kanina ay nakayakap sa kaniya, marahang tumango, saka pilit na ngumiti. "I see..." sambit nito sa dismayadong tinig bago pigik na natawa. "Sana nga noon pa lang ay nilinaw mo na kung ano ang lebel nating dalawa nang sagayon ay napigilan ko ang sarili ko. Hindi ko naisip na hanggang kama lang pala ang mayroon tayo. I have made myself available to you everytime you wanted because I thought we have something special. Ako lang pala ang nag-iisip ng ganoon."

He released a long sigh. He opened his mouth to give out an explanation but closed it again when he changed his mind.

"Well I guess it's time that we stop seeing each other," he said instead.