✞𝑬𝒙𝒊𝒍𝒆✞/𝕎𝕚𝕟𝕨𝕚𝕟/

✞𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐬𝐡𝗼𝐮𝐥𝐝 𝐈 𝐝𝗼✞

Yalnızlık, ebedi bir karanlık gibiydi. Önünü göremiyorsun ve bir ışığa ihtiyacın var, ama doğru ya önünü göremediğin için ışığı da bulamıyorsun...

Genç çocuk herşeyin farkındaydı, bu yüzden gözünü dahi açacak hali yoktu. Sadece nefes aldı, derin bir nefes. Artık olacaklara hazırdı çünkü biliyordu, istese de kaderini değiştiremeyecekti. O Dünya'daydı ve tek başınaydı. Babası Zeus bile ona acımadıysa kim acıyabilirdi ki ona? Ama o istemediği bir şeyden dolayı yargılanıyordu, neden peki? Ama artık genç çocuk bunları düşünmenin sırası olmadığını biliyordu. Gözlerini açtı ve ayağı kalktı... Etrafına bakındı ama herşeyi bulanık görüyordu, doğru ya o ağlıyordu. Belkide hayatında bu kadar zor bir duruma düşmemişti, belkide artık zor duruma düşmekten sıkılmıştı. Başı çok kötü ağrıyordu genç çocuğun. Hemen elinin tersiyle akan göz yaşlarını sildi, ve düşünmeye başladı. 𝑁𝑒 𝑦𝑎𝑝𝑎𝑐𝑎𝑔̆𝚤𝑚 𝑏𝑒𝑛...
[______________________________]
Açıkçası bu bölüm hiç içine sinmedi. Aklıma fikir gelmiyor, sizce ileride ne olacak yada olabilir düşünceleriniz veya önerileriniz varmı? Birde yazım yanlışlarım olabilir çünkü Türkçede iyi olduğum söylenemez söckwldkwk.