A story of a lifetime~ George Weasley(voltooid)

H37 R.I.P

Het is vroeg in de ochtend als ik en George wakker schrikken van gerommel in de keuken. Ik stap uit bed en doe me badjas aan en loop naar de keuken. Ik ben vanacht weer een keer in de burrow gebleven.

'Molly?' Vraag ik als ik de keuken in loop. 'Dumbledore is vermoord in de astronomie toren.' Verdomde astronomie toren denk ik bij mezelf. 'Wacht Ron, Harry, Hermiom, Ginny, Kayleigh, Terry en Alisa dan? Gaat alles goed met ze?' Vraag ik dan snel als ik bedenk dat hun allemaal nog op school zitten.

'Goed, deatheaters zijn wel binnen gedrongen maar ze worden allemaal naar huis gestuurd.' Verteld Molly. 'Het komt goed.' Zeg ik haar met een glimlach toe.

'Bill en Fleur komen vandaag ook aan.' Geeft Molly door voordat ik terug naar boven loop. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt George die recht op zit. 'Dumbledore is gisteravond vermoord. De rest komt straks allemaal veilig naar huis.'

'Oké.' Zegt George als die knikt.

~*-*~
Het is later op de dag. Ik heb Will en Jace uitgenodigd om weer een keer langs te komen. Ik heb hun al zo lang niet meer gezien. We praten over wat hun nu doen. 'Het spijt me van je Tante trouwens.' Zegt Will als ik hun en Jace naar buiten wil laten.  'Wacht wat?' Zeg ik

'Je hebt het nog niet gehoord?' Zegt Jace dan. 'Ze is overleden, 2 dagen geleden.'

'Nee, uhm had ik nog niet gehoord.' Antwoord ik. 'Het was fijn om jullie weer te spreken.' Ik geef ze bijde een  knuffel en ze gaan dan naar buiten.

'Wat is er El?' Vraagt George als ik weer terug de woonkamer in loop. 'Je ziet een beetje wit.' Zegt Fred. 'Ja ik heb zojuist gehoord dat me tante is overleden.' Ik ben zo bezig geweest met me vrienden en de Weasleys dat ik me tante ben vergeten.

'Kom hier.' George trekt me in een knuffel en gaat met een hand door mee haar. En dan komt alles op. De tranen stromen over me wangen. Ik hou alles in, is dat niet. Ik ben nooit echt open geweest naar andere mensen.

'Hey, jomgens.' Hoor ik Bill zijn stem dan. 'Oh meisje.' Molly trekt me van George weg in een knuffel met haar. 'Elena.' Ik kijk op en zie Fleur staan. 'Fleur.' Ik geef haar snel een knuffel. 'Hoe ist het met Roger?' Vraagt ze. 'Goed.' Antwoord ik knikkend.

'Mam, zouden ik en Fleur anders even langs pap gaan, bij het kleine huisje waar we slapen kijken.' 'Zegt Bill dan. Molly knikt.

Molly, neemt me mee naar de bank. George gaat aan de andere kant naast me zitten. Fred op een stoel tegen over ons.

'Het is te veel.' Zeg ik en probeer me trainen in te houden. 'Eerst verlies ik Cedric, dan pap en nu me tante. En al die geheimzinnigheid over een bestemming met Voldermort en Terry en Alisa. Crucio. Ik zeg dat ik prima ben maar ik besef me dat ik dat niet ben. Het is te veel.' Zeg ik en alle trannen komen nu echt los. George doet ze armen om me heen. Ik verstop me hoofd in ze borstkast. Ik geloof dat ik zo wel een tijdje zit. Fred en Molly zijn nog steeds afwezig, en het is niet erg het is fijn dat hun er ook voor me zijn.

'Misschien, helpt het om lang hun graf te gaan en daar je laatste worden tegen ze te zeggen. Misschien onlucht dat wat.' Stelt Molly voor als ik weer normaal ga zitten.

Ik knik. 'Ik ga wel mee.' Zegt George. 'Misschien is het better als ik alleen ga.' George wilt wat zeggen maar Fred kapt hem al af. 'Dat ligt volledig aan jou.' Zegt die. 'Ik ga alleen.' Fred knikt.

Ik sta op en loopt naar de deur doe me jas en verdwijnsel naar de begraafplaats. Cedric en pap liggen hier al. Tante Anna weet ik niet.

Ik loop richting die van pap. Ik zie dan een nieuwe steen staan. Ik ga voor die van pap zitten. Naast pap ligt tante Anna.

'Nou.' Begin ik en bijt op me lip. 'We hebben weinig tijd samen gehad pap. Ik mis je. Ook al noemde ik je al die jaren de gek die ze eigen vrienden veraden. Dat ik je nooit meer wou zien. Maar dat wou ik wel. Ik heb altijd van je gehouden, ook al wou ik het niet.' Ik grinnik een beetje. 'We hadden niet de beste vader dochter band, maar hij was er wel diep van binnen hebben we hem altijd gehad. Want je stond altijd wel voor me klaar. Ik hou va  je pap.'

Ik kijk nu naar tante Anna haar graf. 'Het spijt me tante Anna. Dat ik niet bij je begrafenis ben geweest. Dat uk er niet voor je was toen je blijkbaar ziek was. Ook Amos heeft het vast moeilijk. Met Cedric zijn verlies en nu jou. Ik vind het zo stom dat ik niks van heb laten horen. Ik had het druk met me eigen leven. En 8kk heb er spijt van en ook al weet ik dat je er alleen blij van geweest be  het spijt me. Want ik hou ook van jou tante Anna.' Ik knik en sta op. Cedric ligt wat veder op.

Ik doe bij hem ook zo me woordje. Het lucht op, maar de worden van Dorcas dat me vrienden niet veilig zouden kunnen zijn als ik, Terry en Alisa ons niet aangeven als deatheater.