28.BÖLÜM

492 13 0
                                    


"Yenge şu tabakları da versene "

Aynura tabakları uzatıp tekrardan Leyla ablaya döndüm.

"Ee nasıl çıkacaksın ki o gün evden ?"

"Bilmiyorum "

Elindeki bıçağı bırakıp benim gibi masaya yaslandı.

"Ama gitmezsem bu sefer çok ayıp olacak Yavuza "

Hafifçe başımı sallayıp elimi omzuna koydum.

"2 haftadan fazla bir zamanımız var hallederiz "

Yavaşça başını sallayıp bıçağı eline aldı.

"O dışarıda görmüş olduğun iki adam var ya hani abim olanlar. Onlar beni bir yere göndermez "

"Ama-"

Emir içeriye girince sustum. Gülümseyip arkamı dönerken Leyla abla konuştu.

"Bir şey mi istedin abi "

"Ben Demirin ilaçlarını alacaktım da "

Leyla abla başı ile dolabı işaret ederken bana döndü.

"Verdacım antibiyotiği hazırlar mısın ben sulandırmadım da "

Hızla dolaptaki ilaç çantasını alıp ilacı hazırlamaya başladım. Emirin gözleri üzerimdeyken bunu yapmak çok zordu ama elimden geleni yapıyordum.

Sonunda ilaç şişesini uzatınca elimi tuttu. Eğdiğim başımı hızla kaldırınca göz gize geldik elimi biraz daha sıkınca hızla elimi çekip enseme attım.

"Geçmiş olsun "

Koşar adım mutfaktan çıkarken kızarmıştım . Sandalyeye oturunca Efe, Cemil amca ile konuşmayı bırakıp bana döndü.

"Neyin var senin yüzün bembeyaz "

Başımı salladım.

"Hiç hiçbir şeyim yok iyiyim "

Gülümseyerek elimi tutunca hızla elimi çektim.

"Herkesin içinde yapma şunu "

Gülümseyerek bana doğru eğilirken Allahtan kimse bizi umursamıyordu.

"Tamam odamızdayken yaparım "

Gözlerimi iri iri açık suratına baktıktan sonra başımı tekrardan eğdim. Sonunda yemek faslı bitince herkes masanın etrafında oturmuş çayını yudumlarken hiç beklemediğim bir anda Efe bana dönüp herkesin rahatlıkla duyabileceği bir şekilde konuştu.

"Neden ayıp olsun hayatım hatta bende geleyim bende çok yorgunum "

Kaşlarım çarık bir şekilde suratına bakarken

"Ne?"

Diye fısıldadım. Ne diyordu bu Manyak. Emine anneler bize doğru dönerken ayağa kalktı.

"Herkese iyi geceler ."

Kolumdan tutup beni ayağa kaldırırken fısıldadım.

"Ne yapıyorsun?"

Beni önüne alırken hala konuşuyordu.

"Yarın okul , iş malum cümleten iyi akşamlar "

Eli hala sırtımdaydı ve iyi geceler dilememe izin vermiyordu . Odaya girdiğimizde sinirle arkamı döndüm. Konuşmak için ağzımı aralamıştım ki gördüğüm manzara ile dudaklarımı birbirine bastırıp gözlerimi ayırdım.

KOMŞU KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin