Just One Yesterday - SPG

Chapter Five : See You Soon

{One year ago…}

Isang buwan din matapos ang bakasyon na ginawa ni Theo sa brazil ay dumating na siya sa pilipinas… isa lang ang pakay niya noon… matapos niyang makapag isip isip… isa lang ang nasa utak niya noon… ang ayusin kung ano man ang hindi malinaw na natapos sakanila ni Janine… kaya pag ka baba na pag ka baba niya sa eroplano habang naglalakad siya sa airport ay tinawagan niya si Janine…

“RRRIiiiiiinnnnngggg…. Bakit naman tumatawag si Theo?? Haist… sasagutin ko kaya???”

“Janine… please answer my call…”

 “hello…?”

“Janine… thank God you picked up… asan ka??? Asa bahay ka ba???”

“Paalis ako… I have a date…”

“papunta kasi ako diyan… pwede ka bang makausap?????”

“para saan pa Theo???”

“Janine please… we need to talk…”

“wala nga ako sa bahay… naka alis na ko…”

“sa dating tagpuan…? Pwede ka ba???”

“sige….”

“sige Janine… hihintayin kita…”

Dumating si Theo sa tagpuan kung saan sila noon nag break ni Janine… mga ilang minute rin siyang nakaupo habang nag aantay nang Makita niyang may babaeng nag lalakad patungo at tila may hinahanap…

“Janine!...(sigaw ni Theo habang kumakaway para Makita siya ni Janine…)”

“oh… Theo… (Dahan dahang lumakad papalapit ang dalaga…)”

“upo ka…”

Umupo si Janine sa tabi ni Theo… halos nagkaka ilangan ang dalawa… hindi nila alam kung paano sisimulan ang usapan… hindi rin alam ni Theo kung paano niya sisimulan… 

“oh… ano??? Pinapunta punta mo ko dito tapos… ano???? Magtitinginan nalang tayo dito? Sasayangin mo lang ang oras ko...”

“hindi ko kasi alam kung paano ako mag sisimula… nahihiya rin kasi ako sayo… sa mga ngyari….”

“oh… ano? Naging Masaya ka naman diba…? Doon sa bago mo…? Ano to? Gagawin mo lang akong option kasi hindi kayo nag work? Kasi you will left alone???? Sayang naman diba??? Kung hindi magiging kayo tapos… nawala pa ako sayo??? Ayos din ah…”

“Janine… hindi yun… wala namang naging kami…”

“so… it’s just a summer fling… un ba gusto mong sabihin sakin Theo???”

“That’s not what I’m trying to point out Janine…”

“so… ano???”

“I’m sorry… oo alam ko nag kamali ako… siguro… dahil na excite ako kasi bago siya…. Siguro na bore rin ako dahil sa ilang taon na pag sasama natin eh… parang predictable na ang lahat… siguro na tempt din ako… kasi bago… mainit pa… hindi ko rin alam kung ano ang pumasok sa utak to noon… pero lahat ng pagkakamaling yun natutunan ko na… at kaya kong tanggapin kung kailangan kong pag bayaran ang lahat… kaya ako nandito kasi narealize ko na… hindi ko pala kayang itapon yung apat na taon na pinag samahan natin… na hindi ko pala kayang mabuhay araw araw na wala ka sa tabi ko…. Na hindi ko kayang Makita ang sarili kong nabubuhay kasama ang iba… na hindi rin kita kayang Makita na masaya sa piling ng iba… dahil mahal na mahal kita Janine…. Higit pa sa pag mamahal ko sayo noon… (habang naiiyak na sinabi ni Theo)”