"LIVE THE MOMENT"

CHAPTER 12

Maayos akong naihatid ni Zayn sa aming bahay matapos ang halos buong araw naming masayang pamamasyal. Kasalukuyan nang 10:00 o'clock nang makarating kami sa bahay namin. Nanatili kami sandali sa hardin namin at hindi kalaunan ay napag-desisyunan na naming pumasok

"Hindi ko maka-kalimutan ang araw na ito at asahan mong kahit saan man ako mapadpad ang mga alaala nating ito ay hindi ko kailanman malilimutan,I promise baby. Dahil babaunin ko ang mga ito habang buhay, I'll forever treasure this" mahinhin na may buong galak na sabi ko kay Zayn, habang naglalakad kami papasok.

"Don't speak like that Alazne, we still have more time and we'll going to make more memories together baby" Zayn said in a serious tone as he put some of my hair behind my ears and kissed my forehead again.

"Oh nandiyan na pala kayo, halikayo't pumasok na at malamig na diyan sa labas!" sigaw ng mommy ko nang mapansin niyang nakarating na kami ni Zayn.

"Opo tita papasok na po kami" magalang na sabi ni Zayn.

Masayang naming tinahak ni Zayn ang paglalakad papasok ng bahay na magka-hawak ang aming mga kamay. I love feeling his skin that touches mine, It makes me feel so comfortable.

"Kai masyadong nang late kaya't dito ka na muna magpalipas, sa guest room ka na matulog at bukas ka nalang umuwi" my dad said that made me surprised, dahilan para mapa-bitaw ako sa kamay ni Zayn.

"Sige po tito salamat po" magalang na pag-papasalamat ni Zayn.

Nang matapos kaming kumain ay hinatid ako ni Zayn sa aking kuwarto "Matulog ka na at mukhang napagod ka" nakangiting sabi ni Zayn sa akin.

"Oo matutulog na ako at sana kung hindi na ako magigising pa sa susunod na araw ipangako mong makikita pa rin kitang ngumi-ngiti ng ganiyan katamis, okay?" nakangiting tugon ko na may bahid ng lungkot sa boses ko sabay haplos ko sa mga pisngi niya.

"Alazne huwag ka namang magsalita ng ganiyan, please baby" pagsusuway ni Zayn sa sinabi ko na may bahid na rin ngayon nang lungkot at hinahawakan na niya ngayong ang kamay ko na naka patong sa kaniyang pisngi.

"Halika dito ka na muna" pag-aaya ko sa kaniya sa aking kuwarto.

Kasalukuyan ako ngayong nakasandal sa mga bisig ni Zayn, habang kami ay nakatingala sa mga bituin sa aking veranda. Malamig na ang simoy ng hangin at ramdam na ramdam ko na iyon sa bawat pag-dapo nito sa aking balat.

"Alam mo ba kung mabubuhay ako ulit, ikaw at ikaw pa rin ang iibigin ko, napaka suwerte ko na bago ako mamahinga nakilala pa kita" I happily whispered at him, still in his arms. "If I choose you, I will always and forever choose you baby" I continued.

"What the hell are you saying baby, mabubuhay ka pa, o-okay?" inis na sabi na ni Zayn.

"Zayn hindi ko na kaya, at kahit kayanin ko pa hanggang dito na lang talaga ako, mismong doktor ko na ang nagsabi na unting panahon nalang mawawala na ako pwuwedeng ngayon na o dikaya'y mamaya. That is the reason kung bakit mas pinili ko nalang ang magpa-uwi kaysa sa manatili pa doon" matamlay na sabi ko kasabay ng nagbabadyang pagtulo nanaman ng mga luha ko.

"B-bakit h-hindi mo a-agad sinabi s-saakin? puwede pa naman natin gawan ng paraan yan hindi ba? p-puwede ka pa namang g-gumaling hindi b-ba?" sunod-sunod na tanong ni Zayn na ngayon ay hindi na maawat ang mga luhang uma-agos sa kaniyang malalambot na pisngi.

I wiped away his tears, ayokong nakikita siyang umiiyak mas lalo lang ako nitong pinahihina. "Wala na akong pag-asa Zayn, hanggang dito na lang talaga nagpalabas ako ng Hospital para makasama at makapiling ka pa kahit sandali, Zayn mahal na mahal na mahal ki-" hindi ko na natapos pa ang mga salitang dapat kong bibitawan, nang tuluyan nang binawi sa akin ang buhay na ipinahiram sa akin ng ating panginoon.

Pero bago ako mawalan ng hininga ay narinig ko pa ang nagmamaka-awang boses ng lalaking mahal ko, "Baby please If you really love me, please breathe please!" he shouted as his voice starting to crack.

Sorry baby I really really love you but I can't, I can't breathe anymore.

Life is a Gods gift to each of us. We should treasure and value it wisely. Because it is only once and its up to us if how we'll going to consume it. Before God taking my life, I already did all what I want and I can say that I used my life meaningful.

In my last breathe Im with the guy who I valued and loved the most next to my dad.

Mom, Dad sorry po kung ganito ako ka-agang nawala sa tabi ninyo, hindi ko na po kasi talaga kaya ehh and sorry po if I didn't say my goodbye properly to the both of you but Mom and Dad I love you so much I always do, you're the best parents in the whole whole wide world. I know that you'll always understand and love me. I hope both of you can overcome my lost, I know not now but I hope soon.

Iniisip ko pa lang na mag-paalam sa inyo ay hindi ko na agad kinakaya. I love you mom and dad...

Thank you for reading❣️