H39 El...

427 16 1
                                    

P.O.V GEORGE

We zijn allemaal terug in de burrow. Bill heeft zojuist verteld dat Moody het niet heeft geredt. Ik raak me oorlode kant van hoofd best raar dat ik nu nog maar 1 oor heb.

'Wacht waar is Elena?' Vraagt Kayleigh dan. 'Is ze niet ergens anders.' Stelt Fred voor. Iedereen begint om zich geen te kijken en een paar lopen naar andere kamers. Kayleigh komt aan rennen. 'Ze is nergens te bekennen!' Roept ze bezorgd. 'Kayleigh, blij rustig, ik, Bill en Kingsley gaan haar wel zoeken.' Remus legt een hand op haar schouder.

'Dan gaan we maar snel.' Zegt Bill. 'Ik ga mee.' Ik wil opstaan maar mam duwt me, wel voorzichtig, weer terug.

'We vinden haar wel broertje.' Zegt Bill voordat hij, Kingsley en Remus naar buiten lopen, oh El hopelijk gaat alles gewoon goed met je.

P.O.V BILL

We lopen over de grond waar we Elena voor het laatst hebben gezien. We horen dan wat pijn kreuntjes. Remus loopt er snel op af, ik en Kingsley volgen hem snel. We vinden hem voor een lichaam gehurkt. 'Is het haar?'

'Bill.' Hoor ik dan zacht  ik zak op me knieën. Het is Elena. 'El...' Zeg ik. Haar haar zit vol met takjes, gezicht onder de modder. Haar linker arm is zwart, dood verbrande uit. 'Waar heb je mij,?' Vraagt Remus. 'Me arm.' Ze schier dan in hoest bui en verstijfd dan van de pijn, en aan de rechter kan van me rug als ik in of uit adem.'

'We brengen je naar Sint mungo's. Ik til haar op. Aangekomen op Sint mungo's worst ze gelijk mee genomen. Kingsley probeert mam te bekijken.

P.O.V MOLLY

'Oh bij merlins beard bedankt!' Sla ik uit als ik hoor dat Elena is gevonden.

'Mam wat is er?' Hoor ik van de bank. 'Elena, ze is gevonden. Ze ligt nu in Sint mungo's!' Roep ik naar George. 'Ja.' Zeg ik als degen heeft verteld wat er is. Een personeels lid is hier geen gekomen. Ik sluit de deur en loop naar Geogre. 'Wat heeft ze wat is er.'

'Haar arm is geraakt door een soort spreuk die haar huid soort van heeft verbrand. En ze heeft een gekneusde long en rib. Ze kunnen het vanavond allemaal helen.' Zeg ik. George zucht opgelucht. 'Ik ga nu langs.' Zeg ik.

George knikt. Ik sta op en loop maar de openhaard.

P.O.V ELENA

Ik lig in me bed, ik heb net allemaal vieze drankjes gehad om rib en long te genezen. Ik ben best moe maar kan niet slapen.

Remus, Bill en Kingsley zijn net weg en Molly komt er zo aan. Er komt dan een medewerker aan lopen. 'Het spijt me van het kindje.' Ik kijk verbaasd naar degene. 'Wacht wat?' Vraag ik. 'U wist het niet. We kwamen er bij testen achter, toen u in een spaanplaat achter, het heeft het niet gered. Sorry.' Degene zet dan een glas water neer en loopt weg.

Ik zit daar even. Ik was zwanger, waarschijnlijk heb ik het gewoon niet door gehad, niet gevoeld. Moet ik het George vertellen. 'Oh Elena toch, gaat het?' Molly komt binnen lopen en geeft me kus op me voorhoofd.

'Molly? Hoe is het met George? En Harry?' Vraag ik.

'Prima, George heeft nu nog maar 1 oor. Hij kan er wel om lachen.' Zegt ze. Ik knik. 'En hoe gaat het?' Vraagt ze. 'Me rib en long doen al minder pijn, me arm ook wel maar die deed het meeste pijn en nu nog steeds.'

'Er is nog iets.' Zegt ze. Ze kent me tegoed.... 'Ik heb net te horen gekregen dat ik zwanger was en het kindje het niet heeft gehald.' Molly schrikt en wordt wat wit. Ik kijk maar me handen en spel met me armbandje. 'Het is goed.' Zeg ze en doet een pluk van me haar naar achter.

'Ik weet niet of ik het George moet vertellen.' Zeg ik. 'Je moet het eerst voor jezelf goed hebben en dan kan je langzaam het andere vertellen maar ik ben blij dat je het me heb verteld Elena.' Molly glimlacht, ik besef het nu pas, Molly is altijd een moeder voor me geweest.

'Bedankt, Molly.' Ik glimlach en ze glimlacht terug.

A story of a lifetime~ George Weasley(voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu