Kim Kimdi? Ders vakti

88 5 0
                                    

Mesajını aldığımı belirtir bir şekilde susup sigaramı içmeye devam ettim.

Bir süre sessiz kaldık. İkinci sigaramı alıp sönmek üzere olan ilk sigaramla yaktım .

-Mete?  Baban yani 

Sigaram ilk defa boğazımdaki düğüme takılmadan çıktı bedenim den.

"Ne olmuş babama?

-Onu tanıyorum.

Bu gayet normal birşeydi. Babam bi iş adamı ve onu herkez tanırdı. Ama bi dkka ponte benim adımı bilmiyordu ki yada ben öyle sanıyordum.

Babamı nerden tanıyordu?

"Nerden tanıyorsun? " umursamaz gözükmeye çalıştım ama deli gibi meraka kapılmıştım.

-Bana bu hayatı veren Adamı unutmam.

Adam kelimesini özellikle vurgulamış ve sesinde birazcık minnettarlık belirtmişti.

"Nasıl yani siz. Sen yani bu hayat derken

Algılayamıyordum yani jetonu hep geç düşen biriydim.

-O bara ilk gittiğim zaman sadece 16 yaşındaydım. Garsonluk yapıyordum.

O zamanlar paraya ihtiyacım vardı ve birazda şansa.

"Şans?

-Bazen hayatta kalabilmek için şansa ihtiyacın olur ufaklık.

Sabırsızlanıyordum. Anlatması için.

"eee?

-Birgün baban bara geldi.

Tabi ben tanımıyorum daha onu. Kimdir nedir bi haberim dünyadan.

Beni yanına çağırdı. Gittim bende. Sioariş alıcam felan sanıyorum.

Gözlerimin içine baktı. Ömrümde gördüğüm en derin gözler bunlar. İçim tuhaf bi şekilde acıdı. Babacan bakıyordu.

'Buyrun efendim 'diye geldiğimi belirttim.

Derin bi nefes aldı ponte. Cümleler boğazına takılıyordu.

-Sana güvenebilirmiyim 'diye sordu. Çok şaşırmıştım ben sipariş ve birazcık bahşiş verir diye düşünüyordum oysa adam güvenmek den bahsediyordu.

'Ne için efendim ' diye sordum.

İçimde tuhaf bi şüphe oluştu.

'Benim adım mete küçük adam.

Ve bu barın sahibi benim.

Gözlerimle etrafı taradım. Böyle bir barın sahibi bu adam olamazdı diye.

Bütün dikkatimi ponteye vermiştim. gözlerimi gözlerine kenetledim.

Söylediği şeyler benim için yeniydi.

-Tavra'ya inanamayan gözlerle bakıyordum. Şimdiki halinden on misli daha berbat bi haldeydi. düşün artık.

'Bana ne için güvenmek istiyorsunuz efendim'diye belirttim tekrardan.

Zamanla öğrenirsin demişti.

Kabul ettim.

Zamanla babanın işlerini yapmaya başladım. 20 yaşıma kadar ayak işlerini yaptım.

23 yaşımda barı bana devretti.

23 yaşıma girdiğim gece baea geldi. yanında defne hanımla.

REHAVEYHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin